Gevallen voor mijn vijand..

Hij heeft een vriendin? Serieus!

Haroen kijkt mij nog steeds aan met een grote glimlach, helemaal niet onder de indruk van wat hij net heeft gezegd.
Ik schiet in de lach, maar mijn gevoel blijft raar. Ik negeer dit en blaas mijn kaarsen. Wat heb ik gewenst? Dat weet ik niet meer.

Mijn vriendin sneed de taart aan.  Ze was overheerlijk! We hebben gegeten, gelachen, foto's getrokken. Alles was gewoon TOP! 

Op dat moment wist ik dat ik de BESTE  beste vriend ter wereld had! Ik wilde hem gaan bedanken, maar ik denk wel dat hij wist hoe ik over hem dacht.

Die avond gingen we laat slapen. De meisjes in een kamer en de jongens ook. Ik sliep altijd in een short en T-shirt en ook hier was dat het geval. Ik moest naar het toilet, dus dacht om snel te gaan.

De meisjes sliepen. Ik doe de deur open en ga naar toilet. Wanneer ik terugkom zag ik het licht van de jongens nog branden. Wat doen ze nog?
Ik doe net de deur open, wanneer er iemand aan de ander kant ook opendoet.

Ik: Mo?
Hij: Oef, ik dacht dat je de leraar was!
Ik: En daarom zweeg je?
Hij: Ja hahaha..
Ik: Echt raar! Wat doen jullie?
Hij: Ik ga eten halen! Ik heb honger en de rest heeft hier problemen met fruitsap.
Ik: Wat?

Ik stap verder de kamer binnen en zie Haroen rondlopen met de helft van zijn kleren. Hij leek niet blij.

Ik: Wat doe je?
Hij: Die hebben mijn kleren vuil gemaakt door met fruitsap gooien, hayawan (=dieren)!!
Ik: Meen je dat? Was ze morgen anders?
Hij: Dat ga ik ook doen.

Ik sprak verder met de andere jongens die precies ook niet gelukkig waren een kamer te moeten delen, wanneer Haroen mij roept.

Hij: Mina?
Ik: Ja?
Hij: Wat doe je hier?
Ik: Haha, ik ben naar het toilet gegaan en zag jullie licht branden.
Hij: Nee, wat doe je hier zo gekleed?
Ik: Hoe bedoel je?

Ik keek naar mijn eigen en besef dat ik nog steeds in een short en T-shirt rondliep, OMG!

Ik: Euh, ik was dus even vergeten dat ik zo rondliep.
Hij: Dat dacht ik al. Safé ga maar naar je kamer haha..
Ik: Ja, sgoed! Ik zie jullie morgen.

Ik neem afscheid en ga lekker slapen in mijn bedje. De volgende 2 dagen verlopen goed. We hebben heel veel plezier en maken elkaar zoveel mogelijk gek! We worden een echte familie met een nog sterkere band. De afscheid verloopt moeilijk, maar mooi. We moeten een woordje schrijven op het blad van elk klasgenoot.
Ik kreeg heel wat mooie dingen... maar het liefste was van hem..

Haroen: "Wat kan ik over jouw zeggen? Je bent prachtig! Je bent mijn allesje, mijn zus!! Ik hou van je prachtje!"

Zo lief, zo mooi! Ik had ook iets geschreven op zijn blad, maar ondertussen al vergeten wat..

Na een maand terug naar school, is het eindelijk tijd om te vertrekken naar ITALIE!!
Ik was super blij al ging ik mijn crazy bende missen, maar ik was happy dat ik weg kon gaan met Zain!

We vertrekken! In de bus zit ik naast Amir, een Casaoui die veel te lief was voor deze wereld. Zain zat naast Wassila. Een meisje dat ik niet graag had. Jullie gaan denken, typisch meisjes! Jaloers, maar nee! Zij kon mij niet hebben, dus heb ik het aanvaard en hetzelfde gedaan. Ik begreep niet goed wat hij naast haar deed. Na enkele uren rijden, stopt de bus voor een korte pauze..

Amir: Kom je niet?
Ik: Nee, ik ben kapot. Kan je gewoon iets brengen om te drinken?
Hij: Sgoed!

...: Mina? Ben jij hier ook?
Ik: Zain? Haha, ja!
Hij: Ik had je niet gezien.
Ik: Ah niet erg. Je zat naast Wassila.
Hij: Klopt! Zij is mijn vriendin.
Ik: Echt? Kei goed!
Hij: Haha, euh ja.

Ik was in shock, omdat ik niet wist dat hij een vriendin had. Langs de andere kant, hoe kan zo'n gast alleen zijn?

De rest van de week verloopt rustig.. Ik ontdek Italië met alles erop en eraan. Ik beleef een zalig moment al mis ik mijn bestie wel, ik kan al niet wachten om hem alles te vertellen.
Zain, negeer ik zoveel mogelijk, maar ook dat is precies niet genoeg. Hij blijft ongepaste acties uitvoeren en raar dingen zeggen terwijl hij een vriendin heeft. Uit respect heb ik dan ook geprobeerd zoveel mogelijk afstand te nemen, maar hij dacht er niet op dezelfde manier over.

**Flash back**

We wandelden met de hele bende richting het voetbalstadium daar. Iedereen was mega happy, omdat niemand deze al had bezocht. Ik vond het wel interessant, maar ik was niet echt een voetbalfan, dus veel had ik er niet aan. Ik had net, samen met anderen en Zain, een flesje Fanta gekocht.

Hij: Mina?
Ik: Uhu?
Hij: Wil je een slok?
Ik: Nee, dank je! 
Hij: Ben je zeker?
Ik: Ja hoor! Heb zelf een fles, weet je nog?
Hij: Ja weet ik, maar uit deze fles heb ik gedronken hé..
Ik: Ja, en?
Hij: Ewel dat is dan toch speciaal dat je erna mag drinken, niet?
Ik: Ahzo! Nee nee, ik hou het wel bij mijn fles, dankje!

Zo'n kleine dingen gebeurden om de paar minuten! Anyway, op de terugweg hadden we panne... AWESOME!! We moesten 48u blijven in een tankstation in Zwitserland. Overdag mega warm en 's nachts mega koud! Een onvergetelijk moment. We konden niet veel doen, dus zat ik met de meisjes op de bank in ons pyjama (al onze kleren waren ondertussen vuil). Zain komt erbij zitten en we spraken allemaal totdat hij mij vroeg iets voor hem te nemen. Ik weigerde, want ik had oprecht geen zin om op te staan en dan zei hij dat ik een 'hoer' was. 
Ik was in shock en voor ik kon reageren gaf mijn hand hem een klap! Hij kon er helemaal niet mee lachen, een hele drama! De terugweg verloopt heel rustig en eenzaam. Finally home!

Terug naar school...