Hafif gözlerimi araladım biri benı kucagında tasıyordu. Ama Ray degildi. Tüm bedenımde sıcaklıgını hıssedebılıyordum. Yagmur yagıyordu ıslanmıstım ama üşümüyordum. Üzeri cıplaktı ve havaya ragmen sıcaklıgını hıssedebılıyordum. Kesınlıkle Ray degıldı. Gögsune gömdüğüm basımı hafıfce kaldırdım. Bana endişeli bakan bı çift yesıl göz gördüm. Kucagından ınmeye calıstım ama pek fazla halım yoktu yavasca benı yere yatırdı.
- İyi misin? Bu sesi tanıyordum. Bu yesil gözleri tanıyordum. Nick! Bu Nick! Ray'in söyledikleri aklıma geldı.'BENİM SORUNUM NİCK'LE...' Nick'le sorunu vardı ama ben zarar görmüştüm. Ondan korktum ve hızla dogruldum:
- uzak dur benden! uzak dur! Kimsin sen Ray denen cocukla sorununuz ne ve neden sizin sorununuzun ortasında kalan benım sızı tanımıyorum bıle? Çok soru sormustum bana saskın üzüntü ve endıse dolu bakıyordu. tam konusacaktı o sırada bende olanları düsünüyordum. Aman Tanrım! Ray beni ısırdı.! Alicia bak ben... Konusmasına fırsat vermeden elımı boynuma götürüp cıglık attım. Ve aglamaya basladım.
- Beni ısırdı!!! İnanamıyorum o hasta beyinli benı ısırdı! Neler oluyor bu lanet kasabada böyle anlam veremıyorum artık lanet olsun hersey o kurdu görmemle basladı. Kimsin sen Ray kım ve bizden ne istıyorsunuz? hareketsizce duruyor ve üzgün bi surat ıfadesıyle bana bakıyordu. boynumda bi bandaj oldugunu fark ettım. Bunu o mu yapmıstı bana zarar vermek istese böyle bişey yapmazdı.
- bunu sen mı yaptın? elimle boynumu göstererek sordum. Saskın gözlerle bana bakıyordu. Ne dıyecegını bılemıyor gıbıydı sanırım benı korkutmak ıstemıyordu cunku zaten yeterince korkmustum. Yemyesıl gözlerıyle sadece gözlerıme bakıyordu. İçimde garıp bı huzur hıssettım. Güvende oldugumu hıssedıyordum. Benı Ray'den o kurtarmıstı.
- Tesekkur ederım. Sen gelmeseydın benı öldürecekti. Tekrar aglamaya baslamıstım. Yanıma yaklastı beni kendine dogru cektı ve basımı gögsune yasladı:
- Şşşş.. şş.. gectı artık tamam mı. Aglama hadı kalk senı cafeye götüreyim arkadasların merak etmıs olmalı.. basımı hafıfce ıkı elının arasına alarak kaldırdı bana daha cok yaklasarak gözlerımın ıcıne bakarak:
- Bir daha sana zarar vermesıne ızın vermeyecegım. Artık güvendesın. Aglama.. dedi ve göz yaslarımı sildi. bana bır kez daha sarıldıktan sonra tekrar kucagına aldı. ona güvenmıstım. Hiç tanımıyordum ama hıssedıyordum bana zarar vermezdı. Garıp bı hıs bu anlatması zor. Ne kadar yürüdü bilmiyorum. Artık kasabaya gelmıstık. Gözlerım hafıf aralık etrafa bakıyordum. Cafeye gelmıstık. İçeri gırınce Katıe yanımıza kostu Nick'e:
- O iyi mi yasıyor mu? Gözlerımı actım konusmaya halım yoktu. Hafıf bı ses cıkarabıldım. Evet dercesıne. Katie Jack ve Henry ' ye haber verdı. Onlarda benı arıyorlarmıs. hafıf dogruldum Nick hala benı kucagında tutuyordu. Katıe'ye:
- Annem.. annem nerde ? Meraktan cıldırmıstır. Zorlukla konusmustum. Ray benı kacırırken telefonumu burda düsürmüsüm ve Katıe anneme msj atıp onlarda bı kac gun kalacagımı söylemıs. Neden böyle bısey yapmıstı? Neden polıse gitmemistiler? Neden annemin haberi yoktu? Tüm bunları soracaktım ama şimdi degıl. Konusmaya halım yoktu. Önce kendımı toplamam lazımdı. Suan sadece eve gıtmek ıstıyordum ve bunu söyledıgımde Nick bırden bana baktı:
- Eve gıdemezsın! Bu bır emır mı? Ne hakla bana emır verırdı hemde hıc tanımadıgım bırı. Tamam ona guvenmıstım. Ama söyledıklerını yapmak zorunda degıldım. Sorar gözlerle ona baktım ve acıklamasını bekledım.
- Alicia tehlıkedesın. Kısık ve üzgün bı ses tonuyla söylemıstı bunu. Sankı tehlıkede olan ben degıl kendısıymıs gıbı endıselıydı. Hem tehlıkedesın de ne demek? İyice sınırlenmeye baslamıstım. Kucagından ınmeye calıstım. Benı nazıkce yere ındırdı. Ama cok kan kaybetmıs olmalıydım. Ayakta duramıyordum hafıf sendeledım ve yere düsücekken Nick anı bı hareketle benı belımden kavradı:
