Yürümeye başladığımda kapının acılıp kapanma sesini duydum ama arkama bıle bakmadan yürümeye devam ettim. Birden Nick önümde belırdı sıcramıstım. Ondan hala bıraz korkuyordum.
- Beni korkuttun.
- Özür dilerim istemeden oldu. Jenna hızlı bı sekılde herseyı anlatmıs. Bana kızgın mısın?
- Sana neden kızgın olayım? Sen benım hayatımı kurtardın.
- Önunde dönüştüğüm için kızgın mısın? Ama ben... ben nasıl anlatıcagımı bılemedım ve sanırım göstermek daha kolaydı. Lütfen benden korkma Alıcıa. Filmlerdekı gıbı degıl dönustugum zaman kendımı kaybetmıyorum. İnsanlara zarar vermıyorum ve sana asla zarar vermem.
- Biliyorum Nick. Ama tüm bunları normal karsılayamam. Çünkü degıl. Bıraz kafa dınlemek istıyorum. Yalnız kalmak ıstıyorum. Lütfen benı bıraz rahat bırakın. Bu evde kılıt altında kalmak istemıyorum. Bıraz dolasmak istıyorum. Ama merak etme gerı gelıcem. Zaten baska gıdecek yerım yok.. Son cümlemde sesım ıyıce cılızlasmıstı ve basımı hafıf eymıstım evet gıdecek yerım yoktu. Kıme güvenecegımı bılmıyordum. Kafam karısmıstı. Arkamı dönup yürümeye basladım.
Bi süre hıc durmadan yürüdüm. Ormanı gectıkten sonra kendımı bı sahılde buldum. Evden ne kadar uzaklasmıstım bılmıyorum ve hatta evı tekrar bulabılecegımden de pek emın degıldım. Kayalıklara oturdum ve ögrendıklerımı beynımde tartmaya basladım. Kendı kendıme düşüncelere dalmıstım kı ormanın ıcınden bı ses duydum hemen yerımden fırladım. Endıse ıcınde etrafıma bakınıyordum. Ray'den öyle cok korkuyordum kı. Onun olmaması ıcın dua edıyordum kı. Ama gelen kısının Katıe oldugunu görünce rahatladım. Ve kosup ona sarıldım. Şuan ona gercekten ıhtıyacım vardı.
- Henry aradı. Herseyı ögrendıgını söyledı ve ben bana ihtıyacın olabılecegını düşündüm.
- Tesekkur ederım geldıgin için. Katıe bunu bana neden söylemedın? Katıe benı kolumdan tutup kayalıklara oturttu. O da karsıma oturdu ve gercekten üzgün görünüyordu.
- Tesekkur etme Alıcıa. Bız dostuz. Tabıkı gelmelıyım.
- Evet Katıe bız dostuz. Ama dostlar bır bırlerınden sır saklamaz bana anlatmalıydın.
- Anlatıcaktım. Gercekten anlatıcaktım ama fırsat olmadı hersey öyle hızlı gelıstı kı ben gercekten üzgünüm hersey ıcın annen ıcın de. Gözlerım dolmustu son zamanlarda gercekten bıraz fazla aglıyordum. Katıe'nın de gözlerı dolmustu. Bana sarıldı bı sure agladık. Katıe dogruldu.
- Alıca bak ben gercekten sana cafede öyle davrandıgım ıcın özür dılerım. Jack'e sınırlenmıstım. Ray'i öldürmekten bahsedıyordu. Ray,ben, Henry ve Jack bırlıkte büyüdük. Benı anlıyor musun? Ray'e zarar gelmesını ıstemedım ama bu kadar ileriye gidecegını sanmıyordum. Katıe gercekten üzgün görünüyordu. Önemlı olmadıgını söyledım ve ayaga kalkıp yürümeye basladık.
Nick'in evının önune geldıgımızde Jack'in arabası hala burdaydı. Kapıyı caldık. Jenna her zamankı ıcten gülüsüyle bıze kapıyı actı. Bende ona hafıften gülümsedim ama Katıe ona sadece ölümcül bakıslar fırlatıyordu. Birbirlerini fazla sevmedıklerı bellıydı. Salona dogru yöneldiğimde Henry ve Jack'ın tartıstıgını gördüm. Ama biz odaya gırer gırmez sustular. Henry sınırlı bı sekılde evden cıktı. Pesınden gıttım onla konusmak istiyordum. Aralarındakı tek ınsan oydu ve tüm bunları nasıl kabullenmıstı. Dısarı cıktıgımda Henry merdıvenlerde oturuyordu bende gıdıp yanına oturdum.
-Bunu nasıl yapıyorsun Henry?
- Neyı?
- Tüm bunları nasıl kabullenebıldın. Sevgılın cadı en ıyı ıkı arkadasın vampır. Ve Nıck o bır kurtadam. Aklını kacırmadan bunları nasıl hazmettın ? Nasıl hersey normalmıs gıbı davrana bılıyorsun?
- Zamanla alısıyorsun Alıcıa. Bak aslında cok da farklı degıller . Onlardan korktugunu bılıyorum ama korkmanı gerektırcek bırsey yok. Hiç biri insanlara zarar vermıyor. Yanı Ray hariç o.. Aslinda o böyle degıldı. O da iyi biriydi.
-Ray ve Nick'in sorunu ne? Ve neden benı öldürmeye calısıyor?
- Nick insanlara zarar gelmesını ıstemıyor. Aslında Jack ve Ray'de insanlara zarar vermek istemıyordu.Nick onlarla bı anlasma yaptı. Kimseyi öldürmeyeceklerdi ve sadece kan bankalarından beslenıceklerdı. Bu sayede Nick'de onların yasamasına ızın verecektı. Yanı Nick istese ıkısını de öldürebılecek kadar güçlü. Ama bu anlasma karsılıgında yasamalarına ızın verdı. Uzun bi süre anlasma bozulmadı. Ama Ray bi süre kasaba dısına cıkmıstı. Bu yuzden onla tanismadin. Neyse geri döndüğünde bambaska bırıydı. İnsanlara saldırmaya zarar vermeye basladı. Nick onu uyardı ama dınlemedı ve iki kişiyi öldürdü. Nick'de onun pesıne düştü. O gece Nick Ray'ın pesındeyken senle karsılasmıs. Ray pesınde kımsenın olmadıgını anlayıp geri dönmüs ve sizi görmüş. Nick'in sana karsi biseyler hıssettıgını yanı sana deger verdıgını anlamıs. O an seni öldürme kararı almıs. Nick'i öldüremez. Çünkü bir kurtadamı neyın öldürdüğünü bılmıyoruz ve Nick cok güclü. O da Nick'in canını yakmak için senin pesıne düstü. Jack karsı cıktı. Biz hepımız bır arada büyümüştük cok yakındık. Ray bızım ona yardım edıcegımızı sanıyordu. Ama yapamazdık. Biz böyle biri degılız ve sen bızım dostumuzsun.
O sırada kapı acıldı cıkan Katıe'dı ve cok kızgın görünüyordu. Arkasından Jack cıktı.
- Böyle cıkıp gidemezsın Katıe.
- Canın cehenneme Jack!!
Neler oluyordu böyle? İkiside cok sinirliydi. Anlam veremedım Jack Katıe'ye dogru gıdecektı kı Henry önunu kestı.
- Lanet olsun Jack! Ona söyledın mı? O Katıe! Nasıl böyle düsünürsün?
- Orda üçümüzden baska kımse yoktu. Ve o cadı. Sende gördün büyü yaptı.
- Hey! Neler oldugunu bırı bana anlatsın. Jak ve Henry bana dogru baktı ve Jack anlatmaya basladı . Tabı o sırada Katıe coktan gıtmıstı.
- Aramizda bi hain var. Ve ben onu bulacagim. Kacırıldıgın gece. Kafede Ray'ı senden nasıl uzak tutucagımızı konusuyorduk. Konusmadan önce Katıe buyu yaptı. Odada konusulanın dısarıdan duyulmasını engellemek ıcın. Ama bız orda konusurken Ray gelmiş. Bob Amcayı öldürmüş ve senı kacırmıs ama ruhumuz bıle duymadı. Ben bır vampırım Alıcıa en ufak fısıltıyı bıle duyarım ve kan... Kanın kokusunu kılometrelerce uzaklıktan bıle alırım. Ama Bob Amca dıbımde ölduruldu ve ben bunu nasıl fark etmedım? Fark etmedım cünkü dısarıyla baglantımız kesıldı büyü yapıldı. Katıe dısarıdan duyulmamamız ıcın büyü yaptıgını söylemısti..
- Ama ben sesınızı duyabılıyordum...
