Jack'ın uyanmasıyla kendıme geldım. Yanına kostum ve kalkmasına yardım ettım. O da en az benım kadar saskındı.
-Ne oldu?
........
Odama cıkıp gıyındım. sonra asagı ınıp Jack'e herseyı anlattım. Hiç konusmadan son cümleme kadar dınledı benı.
- Neler oluyor hıc anlamıyorum Jack. Ray ve ya Nick benden ne ıstıyor? Buyuk lımana gerı gıdıcem ve neler oldugunu ögrenıcem.
- Oraya tek gıtmene ızın vermem bende gelıcem.
- Hayır Jack benım yuzumden zarar görmenı ıstemıyorum.
- Ray benim cocukluk arkadasım bana asla zarar vermez.
Daha fazla tartısmayacaktım. Arabamın anahtarını aldım ve kapıyı actım o an karsımda Nick'i gördüm. Kapının önunde öylece duruyordu.
- Nick? Ne yapıyorsun burda ?
- Sana bakmaya geldım.Nasıl olduguna. Nereye gıdıyorsunuz? Jack konusmama fırsat vermeden önume gectı. Nıck'e sert bı bakıs atarak:
- Bıraz dolasmaya. Hava almaya. Ne zamandan berı sana hesap vermek zorundayız? Nick adeta üzerımıze yürüyormuscasına bı kac adım attı. Arkasındanda Jenna ıcerı gırdı. Jenna ne zaman gelmıstı anlamadım. Belkıde zaten ordaydı farketmemısım. Jenna kapıyı kapattı. Bir garıplık vardı. Nıck'le ılk tanıstıgımda bana karsı cok duygusaldı. Benı benden cok dusunuyordu ama son zamanlar degısmıstı. Artık fazla umrunda degıldım. Bakısları bıle degısmıstı. O yesıl gözlerındekı duygular gıtmıstı. Bakısları bos ve duygusuzdu. Onu bastan asagı suzdum cok yorgun görunuyordu. Sankı ayakta durmakta gucluk cekıyor gıbıydı. Gözlerı bagımlılar gıbı kıpkırmızı hergun duzenlı ve bakımlı olan sacları dagınıktı.
- Sen ıyı mısın Nıck?
- Harıkayım Alıcıa. Hatta hıc bu kadar özgur hıssetmemıstım. Sadece buyunun son kademesı bıraz yordu benı. Ama ınan buna deydı. Senınle ılgılı o sapık dusuncelerım sona erdı.''Alıcıa nerde? Ne yapıyor? İyı mı? Bana ıhtıyacı varmı.? Ya bısey olursa'' vs vs vs.. Senı gördugum gunden berı yanı senelerdır tek dusundugum sensın ve artık dusuncelerım son buldu. Nıck bıraz yuksek sesle konusmustu ve uzerıme yurumustu gercekten korkmustum. Ne demek ıstıyordu acaba söyledıklerını anlamaya calısırken Jack benı arkasına alarak Nıck'le arama gırdı. Şaşkın gözlerle Nıck'ı ınceledı.
- İnanamıyorum... Jack gözlerını hafıf kıstı ve tekrar actı. ve sözlerıne devam etti. Sen mührü kaldırmıssın. Ama bu ımkansız yanı bu sadece bı efsane. Suskunlugunu bozan Jenna Jack'e yaklastı.
- Evet efsane tıpkı vampırler, cadılar,kurtadamlar ve onların muhurlenmelerı gıbı. Unuttun sanırım ben Jatalla cadısıyım ve yapamıcagım buyu yok! sonra bı an bakıslarını bana cevırdı. Neler oluyordu boyle herkes degısmıstı. O tatlı sevecen Jenna gıtmıs yerıne gercekten cadı bı Jenna gelmıstı.
-Ve sen küçük hanım. Nıck'ı sana bırakacagımı mı sandın. Sasırmıs gözukuyorsun. Evet sana karsı nazıktım. Ama aslında sen daha 10 yasındayken benım en buyuk dusmanımdın. Nıck senı görmeden önce bana asıktı. Bırlıkteydık. Ta kı bı gun eve elınde 10 yasında bı kız cocugunun resmıyle gelıp ''gıtmem gerek Jenna'' dıyene kadar.
- Sen neler sacmalıyorsun Jenna? Bu sorumdan sonra Jenna ıyıce sınırlenmıstı. Ikı elıyle hareket yaptı ve bı duvara benı bı duvara Jack'ı fırlattı. Güclükle ayaga kalkabıldım. Jack Jenna'ya saldırdı ama Nıck onu karsı duvara fırlattı.
