"4 günde neler oldu tahmin edemezsin." boynuma öpücük kondurup beni biraz daha duvara bastırdığında Debroah'ın aniden görünmesinden korkuyordum.
"Kıyafetlerini değiştirsene." belinden tutup onu çekmeye çalıştığımda buna izin vermedi.
Debroah'ı görürse ben bitmiştim.
"Hayır."
"Hadi Zayn, böyle rahat değilsin."
"Bana karışma." tek elini belime koyduğunda onu üst kata göndermek için başka bir şey bulmaya çalışıyordum.
O üst kata çıktığında Debroah'ı hemen gönderecektim.
"Zayn, böyle rahat değilsin."
"Bir sorun mu var?" yüzüme doğru eğildiğinde gözlerimi kaçırdım.
Çok sorun vardı ama şu anlık tek bir tanesi bana kalp krizi geçirtebilecek düzeydeydi.
"Bir sorun var." Debroah'ın sesini duyduğumda gözlerimi şaşkınlıkla kocaman açmıştım.
Ölmek mi istiyordu bu çocuk?
Zayn bir bana bir de Debroah'a baktığında gözümü sabitlediğim yerden çekmiyordum.
"Ne işin var burada?" tam olarak Debroah'a döndüğünde koluna asıldım, yanına gitmese iyi olurdu.
"Ablamı ziyaret etmeye geldim. Gelemez miyim?"
"Gelemezsin." dedi hiç düşünmeden. "Burası benim evim ve evimde siktiğimin şerefsizini istemiyorum."
O sırada Zalton sesini duymuş olmalı ki koşarak geldi ve Zayn'in bacaklarına yapıştı ama Zayn onu kolundan tutup bana çarpmasını sağladığında hızla Zalton'ı tuttum.
"Yukarı çıkın."
"Zayn, hayır lüt-"
"Bana karşı çıkma!" gür sesiyle bağırdığında Zalton için hızla onu kucağıma alıp yukarı çıktım, tabii ki geri inecektim ama bu konuşmayı Zalton'ın duymasını istemiyordum.
Zalton'ın odasına girip kapıyı kapattığımda onunda duygularının benden farklı olmadığını gördüm.
Korkuyordu ve üzülmüştü, babası onu umursamamıştı bile.
"Zalton sen burada dur, odadan sakın çıkma tamam mı? Bende az sonra yanına geleceğim, oyuncaklarınla oynayabilirsin."
"Hayır!" bağırıp peşimden geldiğinde derin bir nefes alıp tekrar ona baktım.
"Sen de beni üzüyorsun. Sözümü birazcık dinlesen ne olur ki?"
"Bende geleceğim!"
"Zalton!" diye bağırdım bende, düşüneceğim bir çok şey vardı ve ben bir de onunla uğraşmak istemiyordum.
"Odadan çıkmıyorsun." bacaklarıma sardığı ellerini gevşetip onu odada bıraktığımda ağladığını biliyordum.
Merdivenleri ikişer ikişer indiğimde seslerini duyuyordum ama bıraktığım yerde değillerdi.
"Debroah!" salona hızla girdiğimde Zayn onu duvara yaslamıştı ve yüzüne doğru konuşuyordu.
"O da Malik olduğuna göre, Cowill diye bir sikim yok artık."
"Sen.." Debroah boğazındaki ellerden kurtulup konuşmaya çalıştığında hızla yanlarına gidip Zayn'in kolunu çekmeye çalıştım.
"Öldüreceksin Zayn, bırak!"
Aniden bırakıp bana döndüğünde Debroah öksürüyordu.
"Sen kendini ne sanıyorsun?"
"Zayn o Ajax gibi değ-"
"Sana bu siktiğim adamlar eve girmeyecek demiştim."
"Zayn."
"Dememiş miydim?"
"O benim kardeşim!" bende ona bağırdığımda buna şaşırmıştı ama Debroah benim kardeşimdi.
Ve kardeşimin evime gelmiş olmasında hiçbir sakınca yoktu.
