Chciałabym, żebyś mnie pokochała

Podziękowania

Kochani!

To już na tyle w tej książce! Dziękuję wszystkim za przebrnięcie przez przygody Yuriko i jej huśtawki nastroju. Dziękuję za motywację w postaci głosów i komentarzy. Ba! Dziękuję za wszystkie głosy i komentarze!

Cieszę się, że moje opowiadanie Wam się spodobało. Cieszę się, gdy widzę ile osób codziennie coś czyta. Cieszę się nawet jak mam ukrytych czytelników, którzy wszystko przeczytali w trybie offline lub zapominali pozostawić po sobie jakikolwiek ślad. Nie martwcie się, nie jestem za to zła, wręcz przeciwnie - jest to podbudowujące, bo wiem, że grono czytelnicze tej książki nie składa się tylko ze stałych czytelników, których widzę.

Pewnie zawiedliście się końcem historii i liczyliście na happy end... Cóż, ja też miałam wobec tego weselsze plany, ale przez wpływ środowiska, troszkę się pozmieniało.

Jeśli jesteście zainteresowani przeczytaniem alternatywnego zakończenia, możecie się wypowiedzieć na ten temat, zostawiając komentarz ze swoją opinią. Jeśli zdecyduję się takowe napisać, opublikuje je w ,,książce" Pierdoły od Yukari, czyli miejscu na wszystko i zarazem nic!

A teraz jeszcze kilka słów, dlaczego było tak, a nie inaczej i kończę:

Książka miała przebiegać stopniowo przez trzy lata bycia razem w jednej szkole. Jednak w pewnym momencie ktoś zaczął narzekać, że wątek miłosny między Kimiko a Yuriko nie rozwija się. Postanowiłam więc to przyspieszyć, a co za tym idzie - musiałam zmienić zakończenie, żeby zachować estetyczność opowiadania. Dodatkowo, po namowach przyjaciółki oraz własnych analizach, stwierdziłam, że jet za dużo opowiadań ze szczęśliwym zakończeniem na Wattpadzie. I wyszło tak ja jest teraz.

Mimo wszystko mam nadzieję, że Was nie zawiodłam i miło Wam się wszystko czytało, nawet kiedy miałam wrażenie, że leję wodę. Jeszcze raz dziękuję Wam za wszystko! Dziękuję za wspaniale spędzone chwile ze wszystkimi czytelnikami!

Yukari