1.Bölüm

1.9K 77 81
                                    

Telefonun çalışmasıyla irkildim,arayan Yağız'dı ve telefonu istemsizce yastığın altına ittim. Dünden kurtulmak istediğim her halimden belliydi,sadece uyumak istiyordum yatakdan kalkmak yerine uyku haplarıyla uyumayı tercih ederdim. Uykuya dalmamla annemin odaya girmesi bir oldu;
"Melisa uyan artık kahvaltı hazır."
"Anne çok yorgunum,her yerim ağrıyor,uyumak istiyorum."
"Melisa! Sana uyanmanı söyledim,kendine gelmek için duşa gir."
Göz devirerek,
"Tamam anne,tamam."
Diyerek yorganı üstümden atıp banyoya yürümeye çalıştım. Dün gece aklıma geldikçe kafamı 90 derece döndürüyordum,merdivenden indiğimi farkında bile değildim. Banyonun kapısı gıcırdadığında kendime gelmiştim,aynanın karşısına geçip yaşadığım olayların altından nasıl kalkabilirim diye düşündüm,ama yapamazdım,Yağız'ın yüzüne bakamazdım. Duşa girdim sanki etlerimi yerinden sökercesine vücudumu yıkıyordum. Dünkü iğrenç olaydan kurtulmak için kendimi öldürerek mi? Yoksa kabullenmek mi?
12 Saat Önce
"Melisa fazla içmiyor musun?"
"Saçmalama kızım bugün eğlenmeye geldik."
"Biraz yavaş iç,yinede kendin bilirisin."
"Aman ne kadar dırdır yaptın,başımı ağrıttın."
"Tamam susuyorum,iç o zaman."
"Hayır,ben sigara içmeye çıkıcam."
"Tamam ama acele et."

Bar ortamını ve dışardaki ortamı kıyasladım,ve oksijeni ciğerlerime kadar içime çektim sigara paketinin bittiğini fark ettim,bu civarlarda süpermarket aramaya başladım. Buralar fazla ıssızdı ve bir ara sokağa girdim,yürüdüm az daha ileri gittim daha sonra bağrışma sesleri duydum,merakıma engel olamadım hızlı adımlarımı yavaşlatarak duvara sürtme seslerini kendim dahi duyuyordum.

"Ben sana demedim mi lan?"
"Abi... bulamadım."
"Ne demek bulamadım lan dalga mı geçiyorsun sen benimle?"
"Abi yalvarırım bırak çocuğum var benim."

Arka arkaya yürürken birbirine parelel olan kolilere çarpıp düşmesine neden olmuştum,sanırım ben bu
gecenin kurbanıydım.

"Kim var orda?"
"..."
"Hasan hallet şunun işini ben sese bakıcam."
"Tamam abi."

Koşar adımlarla yürüdüm arkamdan gelen gölge kalbimin ritmini değiştirmişti.

"Hey ufaklık?"
Sesim ve ellerim titriyordu."Şşşeyyy."
"Şuan sakinim benimle gelmen gerekiyor."
"Yemin ederim,gördüğüm herşeyi unutucam yalvarırım bırak."
"Hadi ama,sana sakinim dedim."
"Gitmek istiyorum."
"Arabaya yürü."

İçimden dua ediyordum. Allah'ım lütfen bir mucize olup herşey rüya olsun.

"Duan bittiyse artık."
"Benden ne istiyorsun?"
"Bana evinin adresini vericeksin ve ben de senin canını bağışlıyıcam aa unutmadan numaranı da vereceksin."
"Tamam."

Arabaya bindim ve Allah'a şükür ediyordum. Çünkü şuan bana kötü davranmıyordu ama aklım hâlâ o adamdaydı öldüğünden emindim,ağlamamak için kendimi zor tuttum.

"Bakar mısın?"
"Ne var?"
"Beyaz ev."
"Ne?"
"Evim."
"Telefonu ver numaramı kaydedicem."
"Al ve artık git."
"Daha sonra görüşücez."

LADES Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin