LADES

18.Bölüm

Korkuyordum Yağmur'a dokunmasından bu sefer herşeyi kabul ediyordum,her şeyimle kabul ediyordum evet sanırım ben Bedirhan'dan hoşlanıyordum.

"Neden dalga geçiyorsun Bedirhan?"
"Hayır,hayır dalga geçmiyorum"
"O zaman yaptığın ne?"
"Sadece pijamalarım üzerinde tatlı durmuş"

Bunları söylerken kavga etmiyorduk, sadece küçük ve tatlı atışmalar yapıyorduk. Odaya Ateş ve Samet'in gelmesiyle sessizlik olmuştu,aslında içim de merak vardı ama bu merakın Bedirhan ile aramızı bozmaktan korkuyordum,evet merak ettiğim şey Bedirhan'ın baba kelimesini duyduktan sonra beni havuza itmesiydi,bu olay yüzünden beni öldürüp katil olma ihtimali vardı. Herkes yemeği yedikten sonra oturma odasına geçip istirahate çekildi,okula gitmemize sadece 1 saat kadar vardı. Merakım içimi kemiriyordu ve artık fazla dayanamayıp söze girdim.

"Bedirhan sana birşey sorabilir miyim?"
"Sor bakalım başımın belası"
"Neden baba lafı geçince neden bana sert çıkıştın?"
"Melisa sus!"

Yine aynısını yapmıştı yine kalkıp gitmişti,herkesin başı önüne eğilmişti. Ne olmuştu ki bu kadar sinirli olabiliyor,sahi o kadar yakın değil miydik? Bunları düşünürken Bedirhan'ın arkasından koşup ona yetişmeye çalıştım,Bedirhan arabanın kapısını açarken yetişmiştim.

"Nereye gidiyorsun Bedirhan?"
"Okula gidiyorum"
"Seninle gelebilir miyim?"
"Tamam bin o zaman"

Bindiğimde ikimizde sessizdik ama konuşursam ters tepki vermesinden korkuyordum sessizliği Bedirhan bozmuştu.

"14 yaşındaydım"
"Efendim?"
"14 yaşındaydım babam sürekli annemi dövüyordu her seferinde evden kaçıp sığınıcak yer arıyordum ama yoktu annemin ağlaması,çığlıkları kulağımdan gitmiyordu artık dayanamayıp yine annemle babam kavga ederken babamı tehdit ettim fakat babam annemi daha fazla hırpalıyordu. Zengin olduğumuz için babam annemi hergün başka bir kadınla aldatıyordu daha fazla dayanamayıp babamı bıçakladım,daha sonra annenemin evine yerleştik psikolojik destek almıştık her ikimizde babamın anneme yaptıkları üzerimde baskı uyguluyordu ve her gün birilerini dövüp okuldan şikayet alıyordum. Hayatımın en berbat günüydü 27 Ağustos eve gittiğimde polisler ve ambulanslar vardı,içim de büyük bir fırtına koptu,ama olandan bitenden haberim yoktu. Komşuların bana acıyarak baktığında herşeyi fark etmiştim,avazım çıktığı kadar bağırdım ama çoktan iki canımı birden kaybetmiştim,polisin yanıma gelmesiyle başın sağolsun ufaklık demesi bir olmuştu. Dizlerimin üstüne oturup elimden ağlamaktan başka birşey gelmemişti. Daha sonra elleri kelepçelenmiş babamı gördüm,sinirle kalkıp babamın yanına gitmiştim ve sadece annem ve annanemin intikamını alacağıma yemin etmiştim. Şuan 19 yaşındaydım 5 senedir annemi özlüyorum,hırçınlığım bu yüzden senlik bir sorun yok.

Bedirhan bunları söylerken hıçkıra hıçkıra ağlıyordu ve ben ilk defa onu bu halde görüyordum,5 sene çok acı çekmiş olmalı.

"Ağlama lütfen Bedirhan"
"Ağlamıyorum"
"Okulu ekelim mi?"
"Gerçekten bu iyi gelebilir"
"O zaman bizi kimsenin olmadığı bir yere götür"

Bunun ona iyi geleceğini düşündüğüm için böyle bir çıkışta bulundum,demek ki bu yüzden  bu kadar hırçındı ama onu nasıl teselli edeceğimi bilmiyordum. Bedirhan bizi dağın en ıssız ve en uçurumlu bölgesine gitirmişti burda in cin top oynuyordu. Arabadan inmeden önce sigara içmeyi tercih etmiştik,Bedirhan'a sigarayı uzattıktan sonra sigaramı yakmak için çakmağa uzandım ve sigaramı ateşe vermiştim. Bedirhan ben sigara içerken gülerek beni izliyordu,göz göze geldiğimiz de kafasını çevirmişti ve suratında ki gülümsemesi uçup gitmişti.

"Hadi dışarı çıkalım Melisa"
"Buraya daha önce gelmiş miydin?"
"Evet her moralim bozuk olunca buraya geliyorum"
"Bedirhan seninleyken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum,baksana hava kararmaya başladı"
"Korkuyorum"
"Neyden korkuyorsun Bedirhan?"
"Kaybetmekten"
"Kimi?"
"Sevdiklerimi"
"Elbette kaybediceksin ama sevdiklerinle iyi vakit geçirirsen kaybettiğine hiç bir zaman pişman olmazsın"
"Sen nasıl bu kadar iyi olabilirsin? Sana o kadar zarar verdim ama hep bana destek oldun,sende annem gibi gitme olur mu?"
"Artık ağlama Bedirhan bak ben yanındayım"

Bedirhan aniden bana sarılarak omzumda ağlamaya başladı,o kadar masumdu ki bu kadar derdi olduğunu bilmiyordum.

"İlk defa birinin omuzunda ağlıyorum"
"Sorun değil artık bu omuzu ağlamak için kullanabilirsin"
"İyi ki varsın sen. Aaa bak yıldız kaydı dilek tut"

Gözlerimi kapayıp dilek tutmuştu,dileğim Bedirhan'ın her zaman mutlu olmasıydı.

"Ne tuttun bakalım"
"Söylenirse gerçek olmaz Bedirhan,o zaman sen söyle"
"O zaman bende söylemem,hava soğuk oldu gidelim mi?"
"Sorun değil gidelim"

Arabaya bindiğimiz de arabanın çalışmadığını fark etmiştik,Bedirhan arabadan inip kaportaya bakmıştı. Sanırım akü bitmişti,kaportayı kapattıktan sonra yanıma geldi.

"Galiba geceyi burda geçiricez"
"Ay burda ayı felan var mıdır?"
"Duyduğuma göre burda birini ayı yemiş"
"Bedirhan çabuk arabaya bin"
"Korkuyor musun?
"Evet çok korkuyorum,hadi bin artık"

Arabaya bindiğin de hava iyice kararmıştı ve ortam iyice soğumuş,ikimizde delicesine üşüyorduk.

"Burda donarak ölüceğiz"
"Saçmalama Melisa ben buradayken sana hiç birşey olmaz"
"Ama burası çok soğuk"

Bunu der demez üstünde ki montu çıkartıp beni kundaklar gibi sarıp sarmalamıştı,ama kendi üşümeyecek miydi?

"Napıyorsun Bedirhan üşüyeceksin?"
"Sen ısınmana bak"

Üşüdüğünü biliyordum,bu yüzden bir plan yapıp ikimizinde ısınmasını sağlayacak bir çözüm bulmalıydım.

"Bedirhan üzerimden montunu alsana"
"Hayır almam"
"Hadi ama ikimizi de ısıtıcak bir şey yapıcam"
"Of,tamam"
"Arabadan çıkıcam ve ben çıktıktan sonra sen koltuğu yatırıcaksın ve düz bir şekilde uzanıcaksın"
"Sen nerde yatıcaksın?"
"Birazdan görürsün"

Bedirhan dediklerimi yaptıktan sonra üstümüzde ki montları sürücü koltuğuna koyduktan sonra Bedirhan'ın üstüne yattım ve montları üstümüze çekip kapıyı kapattım.

"Melisa ne yapıyorsun böyle?"
"Aklından fesatlık geçmesin"
"Ama bu çok sakat bir hareket"
"Sana güveniyorum Bedirhan"

Bedirhan'ın kalp atışı  çok hızlıydı,belime sarılmıştı ve benden önce uyutmuştu. Bu birlikte uyuduğumuz 2.geceydi,onun bana iyi ki varsın demesi benim için en haz verici cümleydi.