Bunları düşünürken kantine gelmiştik ve gözüme çarpan bir görüntü kendimi üzmeye yetmişti,bir masada Ateş,Ayhan,Samet ve Bedirhan oturuyordu,Bedirhan'ın yanında ise Yağmur. Onlara bakmadan yürürken Ateş'in bana seslenmesiyle ikimiz de duraksadık.
"Melisa"
"Efendim Ateş"
"Bizimle yemek yer misiniz?"
Ahh...bu ne biçim bir teklifti böyle? Bedirhan'dan kaçtıkça daha fazla yaklaşıyordum ayrıca İdil gözümün içine bakıyordu,Ateş'i sevdiğini biliyordum bu yüzden kabul eder gibi kafamı salladım İdil heyecanla söze başladı.
"Melisa sen otur ben yemekleri getireyim"
"Olur"
Bedirhan ile Yağmur çok yakın oturuyordu ve Ben Bedirhan'a bakmamakla ısrar ediyordum bu gergin ortamı İdil bozmuştu.
"Ateş ben seninle tanışmak istiyordum"
"Aaa...benimle mi?"
"Evet numanarı alabilir miyim?"
"Tabi neden olmasın,bu arada adın ne? Bana bir yerden tanıdık geliyorsun"
"Liseden yani aynı lisedeydik"
"Ooo gerçekten mi? Hafızan kuvvetli"
"Adım İdil"
"Memnun oldum"
Bedirhan ve Yağmur resmen öpüşüyorlardı,Bedirhan Yağmur'a eve gitmeyi teklif etmişti neden bilmiyorum ama aniden kalkıp ellerimi masaya vurmuştum,o an masa da ki herkes sıçramıştı.
"Size afiyet olsun"
Bu sözden sonra herkes gözlerini bana doğru dikmişti ve kimseyi beklemeden gitmeyi tercih etmiştim. Ne oluyordu bana? Tek ihtiyacım yalnız kalmaktı ama arkamdan gelen gölge kalbimin ritmini değiştirmişti,ne olduğunu anlamadan kolumun acısıyla inledim birden kendimi duvarda buldum.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen Bedirhan?"
"Amacın ne?
"Masadan kalktığım için bir amaç olması mı lazım?
"Hangi sebeple benim olduğum masadan benden önce kalkma cürreti duydun?"
Daha fazla sinirlenmiştim birinin artık ona dur demesi gerekiyordu o kişi de bendim daha fazla kendimi ezdirrmezdim ve avazım çıktığı kadar bağırdım anlamsız ifadelerle bana bakıyordu sadece o değil ortamda ki herkes bize bakıyordu.
"Yeter benden uzak dur yoksa seni aksi halde pişman ederim!"
"Yemekte yürek felan mı yedin Melisa?
Tüm gücümle Bedirhan'ı itmiştim,bu tavırlarıma bir hayli şaşırmıştı.
"Uzak dur benden uzak dur"
"Cehennemin dibine kadar yolun var"
Bedirhan'a omuz atarak ordan ayrılmıştım,okulda durmak istemiyordum bir an önce çıkmak istiyordum çünkü fazlasıyla bunalmıştım,Ateş birden yanımda belirdi.
"İyi misin Melisa,bir şey mi oldu?"
"Ahh...hayır"
"O zaman gitme"
"Okulda durmak istemiyorum"
"Peki sana bir teklif yapsam?"
"Ne teklifi"
"Akşam motor yarışı var gelir misin? Hem kafan dağılır"
Kafa dağıtmak iyi bir fikirdi,zaten motor kullanmayı biliyordum gitsem ne olurdu ki neyim eksilirdi? Fazla bekletmeden.
"Peki tamam gelicem"
"O zaman şimdi sınıfına çık,seni çıkışta beklicem"
"Imm...tamam"
Okula geri dönerken moralim fazlasıyla bozuktu,içmek istiyordum bayılana kadar içmek. İdil yanıma geldi.
"Ne oluyor sana neden böylesin?"
"Hiç bir sorun yok akşam Ateş bizi motor yarışına çağırdı geliyorsun dimi?
İdil sevinçle bana sarılmıştı aslında Ateş sadece beni çağırmıştı ama İdil aramızda ki en masum kişiydi,nihayet sınıfa çıkmıştık ders matematikti ahh bu kafayla ders dinleyemezdim kafamı koyduğum gibi uyumuştum,İdilin beni kaldırmasıyla irkildim.
"Hadi Ateş ile yarışa gidicektik"
"Unutmuşum hadi çıkalım"
"Çok heyecanlıyım numarasını bile aldın,sence o da beni sever mi?"
"Neden sevmesin? Yakışıyorsunuz"
"Yaa sen ciddi misin?"
"Şaka yapsam gülerdim"
"Ya seni yerim yer,bak oradalar"
Kafamı kaldırdığımda herkes oradaydı. Yağmur'dan tutup Samet'ine kadar,Ateş yanımıza kadar geldi.
"Hoşgeldiniz kızlar"
"Bedirhan'da mı geliyor?"
"Evet ama vazgeçtim falan deme bir kere gelicem dedin"
"Tamam,tamam"
Bedirhan ile göz göze gelmemek için dua ediyordum Ayhan sabırsız bir şekilde.
"Ateş'in arabasına Samet ve İdil binsin,Bedirhan ve Yağmur ile birlikte Melisa gider tabi bende onlara eşlik ederim"
"Ben Ateş'ler ile gitsem"
"Onların önce gitmesi gerek kırma beni"
"Peki,tamam"
Arka koltuğa ben ve Ayhan oturuyordu önde ise ikisi Bedirhan aynadan bana bakıyordu zaten çalan şarkı Bolu'da dinlediğimiz şarkıydı camdan dışarı bakarken istemsizce gözlerimden yaş akıyordu psikolojim iyice bozulmuştu,Ayhan büyük bir sevinçle geldiğimizi belirtmişti işte gece şimdi başlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LADES
Roman d'amour"Sürekli kavga ettiğiniz ve sürekli nefret kustuğunuz bir insanın kaderiniz olacağına inanır mıydınız? Genç adam nefret ettiği kadını arıyordu,ona ulaşmak imkansızdı fakat pes etmemişti. Bir gün bir yurdun önünden geçerken ona benzeyen ve onun gibi...
