"Melisa koş"
Anlamsız ifadelerle Ayhan'a baktım.
"Ne oluyor?"
Ayhan sabırsız bir şekilde elimden tutup merdivenlerden indirdi.
"Ne oluyor dedim Ayhan?"
Ayhan iç çektikten sonra sonra.
"Bedirhan birini öldürecek ve bunu sadece sen engel olabilirsin"
"Bedirhan'ın beni dinleyeceğini sanmıyorum"
"Bedirhan'ın katil olmasını mı istiyorsun?"
Kafamı hayır der gibi salladı,ardından Ayhan'ın Bedirhan'a doğru işaret ettiğini fark ettim ve tıpkı ilk karşılaştığımız günde olduğu gibi korkak bir şekilde ona doğru ilerledim,tek fark vardı o gün kaçmıştım bugün kaçmayacağımdan emindim. Bedirhan beni fark etmişti ve bana doğru geliyordu,kalp atışlarım hızlanmıştı korktuğumu anlamasın diye başım dik bir şekilde ona bakıyordum kocaman elleriyle kolumu kaplayıp.
"Sana buraya girme iznini kim verdi?"
Bedirhan bu şekilde tepki verince gözlerimi Ayhan'a çevirdim,Ayhan'ı suclamamam gerektiğini biliyordum zaten Ayhan'ın bana bakışından anlamıştım. Bedirhan kolumu hâlâ bırakmamıştı ve gözüne baktığımda gözlerini devirmişti,benden birşeyler söylememi bekliyordu.
"Bedirhan kolumu bırak!"
"Kapa çeneni,sana küfür etmek istemiyorum ettirme anladın mı gerizekalı Melisa"
"Ne dedin?"
"Anlamadıysan defol git burdan,kaybol"
Kolumu hâlâ sıkıca tutuyordu,kendimi çekmemle sarsılması bir olmuştu. Bedirhan'ın neden böyle davrandığını bilmiyordum ve onu birdaha görmek istemiyordum,sınıfa gidip cam kenarında hava almayı seçtim. Bedirhan yine Yağmur ile aynı ilhamla yine öpüşüyordu,neden bu kadar gerildim? İçim içime sığmıyordu,telefonun çalmasıyla gözümü pencereden ayırdım.
"Alo Melisa"
Heyecanlanmıştım sesimin titremesimden korktum ve arayana cevap vermeliydim.
"Y.Yağız?"
"Seni özledim Melisa,müsaitsen seni okuldan almaya gelebilir miyim?"
"Beni mi özledin? Unuttun sanmıştım,sanırım müsaitim çıkış saatini mesajla yıllarım"
"Peki tamam görüşürüz"
Gözüm istemsizce pencereye gitti. Bedirhan'ın ilk defa kahkaha attığını fark ettim, kendi kendime
"Melisa kendine gel! Bedirhan sana böylesine kötü davranırken senin onu kendine yakın görmen çok saçma, eski haline geri dön. Yağız ile buluşacaksın onu özlediğinin farkına var!"
Kendi kendime konuşurken Idil'in sesini duydum.
"Melisa, ne düşünüyorsun?"
Idil'in yüzüne anlamsız bir şekilde baktım.
"Hiç, hiç birşey. Camdan bakıyordum, oturalım mı?" dedi
Adım atamayacak kadar şaşkındım, neredeyse 1-2 aydır tanıyorum bana hiç bir zaman böyle güldüğünü hatırlamıyorum, gülmeyi bırak onda hafif bir gülümsemeyi bile zor yakalayabiliyordum. Idil'in bana sert bakışlarını fark ettim.
"Aaah... hadi ama neden öyle bakıyorsun?" İdil göz devirerek
"Pencere güzeli mi demeliyim?"
"Upss... tamam oturuyorum"
Hoca geldiği zaman iç çekmiştim, ders dinleyecek kadar neşeli değildim. Birden Yağız ile buluşacağı aklıma gelmişti "İnanamıyorum!" Herkes neden bana bakıyor? İdil'e baktım şaşkın ifadelerle beni izliyordu,umarım düşündüğüm şeyi yapmamışımdır. Ve sinirli bir sesin;
"Bağıran her kimse ayağa kalksın"
dediğini duymuştum ve yerimden yavaşça kalkıp;
"Aaa...şey hocam"
"Evet seni dinliyoruz"
Aklıma hiçbirşey gelmiyordu o an ki reflex ile
"Hocam bu konuyu lisedeyken çok merak ediyordum,birden görünce çok şaşırdım"
Hocanın otur komutuyla iç çekerek oturdum ve Yağız'a çıkış saatini söylemediği tekrar hatırlayarak telefona gelen mesajı gördüm.
"Mesajı atacağın yoktu,okulun girişinde seni bekliyorum ve çıkarken çaldır,seni bekliyor olacağım"
Bu da neydi böyle biz hâlâ çıkıyor muyduk? Ama özlemiştim sonuçta 2 senelik ilişkimdi 2-3 aydır konuşmuyorduk,unuttum sanmıştım. Bedirhan yüzünden yokluğunu bile hissetmemiştim zaten alışmıştım Yağız'sız bir hayata yerine Ateş ve Bedirhan'ı koymuştuk. Belki sarılmadığım için böyle hissediyorumdur derken zil çaldı. Yağızı çaldırdım;
"Geliyor musun birtanem?"
Birtanem? Bunu duymalı uzun zaman olmuştu.
"Evet,çıktım geliyorum"
"Tamam canım bekliyorum"
Okulun dışına ilerlerken Ateş ve Bedirhan'ın kapının önünde olduğunu gördüm ve bu iyi bir fırsattı.
"Melisa"
Bu ses bana aylar önce fazlasıyla huzur veriyordu,umarım ben değişmemişimdir. Bedirhan,Ateş ve İdil bana bakıyordu bende onlara baktıktan sonra Yağız'a doğru ilerledim beklemediğim bir şekilde Yağız alnımdan öpüp bana sıkıca sarılmıştı bende tepkisiz kalmayarak elimi beline koyup sıkıca kavradım,çaktırmadan bana bakıyorlar mı diye bakarken gözüme Bedirhan çarpmıştı,bir eli arabanın kapısında bir eli cebinde bizi izliyordu ve Yağız yaptığı atakla elinde ki gülleri elime sıkıştırıp heyecanla;
"Gidelim mi?"
"Beni randevuya mı çıkarıyorsun? "
"Aşkımızı tazelemeye"
diyerek elimden tutup yürümeye başladık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LADES
Romansa"Sürekli kavga ettiğiniz ve sürekli nefret kustuğunuz bir insanın kaderiniz olacağına inanır mıydınız? Genç adam nefret ettiği kadını arıyordu,ona ulaşmak imkansızdı fakat pes etmemişti. Bir gün bir yurdun önünden geçerken ona benzeyen ve onun gibi...
