Bedirhan tişörtünü çıkartmış basketbol oynuyordu,o kadar güzeldi ki birsürü kız onun etrafında toplamış hayranlıkla onu izliyordu. Bedirhan beni gördü birkaç adım bana geldi ama hâlâ aramızda 17 adım vardı. Elindeki basketbol topunu sektirmeye başladı,ben tam arkamı dönecektim çok sert birşey suratımda hissettim ve o an kendimi yerde buldum ben ne olduğunu anlamadan İdil tepemde dikilmiş panik halinde bağırıyordu. Burnumun kanadığını daha sonradan fark ettim,İdil kan görünce panik oluyormuş ama ben alışkındım çünkü burnuma sert birşey gelince hemen burnum kanardı. Ben kalkmaya çalışırken Ateş bir anda yanımda belirdi,Ateş'i sevmiştim o diğerleri aksine iyi biri gibi duruyordu. Ama neden bilmiyorum o anda bana kötü birşey yapacak sanmıştım,öyle olmadı Ateş beni kaldırmak için elini uzattı. Ateş bana baktıktan sonra eline baktım.
"Ah hadi ama sadece yardım etmek istiyorum."
Biraz daha baktıktan sonra elini tuttum ve beni hızlıca çekip bir elini belime diğer elini omzuma koymuştu. "Benim birşeyim yok,alışkınım."
Ateş gülerek.
"Ben birşeyin var demedim sadece yardım etmek istiyorum" dedi
bende kafamı onaylamak işaretine gelen kafa sallama takdiğini uyguladım,giderken.
"Ne oldu bana? Yüzüme birşey geldi ama ben pek anlayamadım."
Ateş duraksayarak.
"Bedirhan topu yüzüne attı sende bu hale geldin."
Ateş bu cevabı verince öfkeden kudurmuştum.
Henüz tanımadığım biri bana neden böyle davranır ki? Hayatımda ilk defa böyle birini görüyorum. Kitaplarda yazıyor,kızlar anlatıyor zaten her okulda bir kötü çocuk masalı vardır. Kötü erkek her istediğini elde eden zengin züppesi,bir o kadar hayranı olan sürüsüne kız ve ona benzemeye çalışan arkadaş topluluğu. Bu tür karakterleri bugüne denk kitaplarda okumuşumtum,tabi kitap okurken hava hoş geliyor insana fakat gerçekte çok sinir bozucuydu. Ben kendi zihnimde kendim ile tartışırken bir ses belirdi.
"Bedirhan ve sen nasıl tanıştınız?"
Ateş'in yanımda olduğunu unutmuştum bir anda irkildim ve ona baktım,Ateş önümde durdu.
"Neden korktun?"
Kısaca.
"Dalmışım."
Diye yanıt verdim beni tuvalete getirip.
"Elini yüzünü yıka iyi gelir."
O kapıda dururken aynadan ekşimiş yüz ifademe bakıyordum ve halime inanmamıştım,kanı silmeye çalışırken nerdeyse yüzümün her yerine bulaşmıştı. Hemen elimi yüzümü yıkadım fakat hâlâ kanama durmamıştı,neden o topu bana atmıştı? Kanama dursun diye başımı havaya kaldırdım ve Ateş'in yanına gittim.
"Hâlâ mı kanıyor?"
Ona bakmadan kafamı sakladım.
"Gel hadi peçete bulalım seni de sınıfa bırakayım ders zili çakmak üzere."
Ve beni tekrar belimden tuttu,bu sefer o kadar sıkı tutuyordu ki 5 parmağını nerdeyse belimde hissediyordum. Bu bana kendimi iyi hissettirdi çünkü belimden tutulması ve birinin bana sarılması hoşuma gidiyordu. Ateş beni sınıfa gitirip sırama oturtturdu,bir kızdan peçete istedi ve bana verdi.
"Daha iyi misin?."
Gülerek. "Evet şimdi daha iyiyim,herşey için teşekkür ederim."
"Şimdi gitmem gerek,seni bırakmak içime hiç sinmiyor."
Sanki ölmüşümde arkamdan ağlayanıp yokmuş diye düşünürken.
"Gerçekten iyiyim,merak etme."
Eee başka birşey de diyemezdim bana yardım etti sonuçta.
"Bir sonra ki teneffüs yanındayım."
Sınıfın kapısından çıkarken zil çaldı tüm herkes sınıflarına dağıldı,ben ise camdan bakıyordum birden gözüme birşey takıldı. Bedirhan bir kızı duvara yasalamış hunharca öpüyordu,şaşırmıştım ama neden şaşırıyorum ki? Sonuçta kendisi günü birlik ilişkilerden hoşalıyordu,zaten İdil bile bahsetmişti. Gözümü ondan almaya çalışırken birden içeriye hoca girdi. Beyaz saçlı,şişman biri kendini tanıttı. Ben ise hâlâ ordalar mı? Diye camdan bakıyordum. Gitmişlerdi,ben yine kağıda birşeyler karalarken İdil yanıma oturdu tatlı bir kızdı beyaz tenli,uzun kahve rengi saçları vardı.
"İyi misin? Seni orda öylece bıraktığım için özür dilerim,ama Ateş gelip sana yardım etti. Biliyor musun? Ben Ateşten hoşlanıyorum."
Şaşırmamıştım çünkü Ateş tatlı ve yardım severdi.
"Özür dilemene gerek yok sanırım kan görünce panik oluyorsun,bu senin suçun değil."
"Tamam peki,Ateş ile ne yaptınız?Ay bende seni bu halinle soru yağmuruna tuttum."
Haklıydı şuan kimseyle konuşasım yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LADES
Storie d'amore"Sürekli kavga ettiğiniz ve sürekli nefret kustuğunuz bir insanın kaderiniz olacağına inanır mıydınız? Genç adam nefret ettiği kadını arıyordu,ona ulaşmak imkansızdı fakat pes etmemişti. Bir gün bir yurdun önünden geçerken ona benzeyen ve onun gibi...
