LADES

12.Bölüm

Arabadan iner inmez İdil ve Ateş yanıma gelmişlerdi,benim gözüm hâlâ  Bedirhan ile Yağmur'daydı. Yakışıkıyorlardı benim yapacak birşeyim yoktu,hep bana ne oluyor? Gören de Bedirhan'ı seviyorum sanacak yine aynısını yapıyordum,yine kendi kendime konuşuyordum.

"Hazırlanmıyor musun?"
"Neye hazırlanmıyor muyum Ateş?"
"Melisa buraya motor yarışı yapmaya geldik"
"İzlesem olmaz mı?"
"Eğlenmek için geldik"

Ateş çok ısrarcıydı hayır desem de kabul etmiyordu ama ben hâlâ Yağmur ve Bedirhan'a bakıyordum,bir ara Bedirhan ile göz göze geldik anında kafamı yere indirdim.

"Benimle yarışsana?"
"Ne diyorsun Bedirhan?"
"Motor yarışı diyorum"
"Sevgilin var gidip ona teklif sun"
"Sevgili?"
"Evet sevgili"
"Sevdiğimi sanmıyorum istesem şimdi yol veririm"
"Sana seviyor musun? diye sormadım"
"Yarışıyoruz o zaman"

Neydi şimdi bu? Kendi kafasına göre benim adıma kararlar alıyor,çıldırmak üzereyim artık o kadar sıkıyordu ki nerdeyse intihar etmek zorunda kalıcam. Ayhan'ın çocuksu hareketleri nedense gülmeme sebep olmuştu,neredeyse gülmekten ağlayacaktım ve herkes bana bakıyordu.

"Neye güldün?"
"Bilmiyorum"

Bunu söylerken bile hâlâ gülüyordum ama Ateş merak ediyordu,belki de kafayı sonunda yediğim düşünüyordu. Aniden elimi tutarak beni 7-8 adım ileriye götürmüştü.

"Ne oluyor Ateş?"
"Hazırlan ve eğelenmeye bak"

Demesi herşeyden kolaydı,Bedirhan burda olduğu sürece nasıl eğelenebilrdim? Hiç bir sorunun cevabını bilmiyorum ve sürekli kendi kendime konuşuyordum. İdil dahil herkesin bize baktığını fark ettim,Ateş'ten kurtulmaya çabalarken o beni daha fazla sarmıştı sanki.

"Ateş yapmasana herkes bize bakıyor!"
"Ayıp birşey yaptığımı sanmıyorum sadece kendime huzur deşarj ediyorum" dedi,gülümseyerek.

Bedirhan yanımıza gelerek her zaman ki kibiriyle;

"Bölüyorum ama buraya yarış yapmaya geldik,sarılmaya değil" 

Fesatlığı ve kıskançlığı yüzünden okunuyordu ama onu takmayacak kadar nefret ediyordum.

"Bizde biliyoruz Bedirhan yarış yapmaya geldiğimizi özel konuşuyoruz gider misin?"
"Melisa sen benim kölemsin burada emirleri ben veririm sen değil"

İyiden iyiye sinirlenmiştim çünkü o kadar saçma konuşuyordu ki eğer bir erkek olsaydım ağzını yüzünü dağıtımış olurdum,sırf kız olduğum için böyle davranıyor ve eğer onun tatmin olduğu kızlar gibi olsaydım bu şeklde davranmadı ama olay kız olmakta da değil,onun beğendiği türden olmadığım için böyleydi.

"Sesini kesicek misin Bedirhan?"
"Ateş sen karışma bu işe"
"Abi Allah aşkına ne demek sen karışma,neden Melisa'da Yağmur değil?"
"Bir kız için benimle mi kavga edeceksin?"
"Sıradan bir kız değil Melisa"
"Siz birbirinizden mi hoşlanıyorsunuz?"

Ateş'in beni koruması güzeldi ama iki arkadaşın arasına girmek istemezdim ve söze girdim;

"Bedirhan kısa kes yarışmak istiyor musun,istemiyor musun?"
"Vovv...bebeğim bana bunlarla gel"
"Şimdi ne yapmam gerekiyor"

Ateş bana bakarak;

"Bunu yapmak zorunda değilsin Melisa"
"Kendimi bir bencile ezdiremem"

Ateş iç çekerek yarış pistine doğru ilerledi ve Bedirhan'da üstümü giymem gereken odaya doğru beni kolumdan tutup sürükledi,Yağmur ne biçim bir kız sevgilisini nasıl kıskanmıyor? Gerçekten çıkıyorlar mı? diye düşününürken Bedirhan parmağını şıklattı;

"Ne var?"
"Üstünü gidip giyin"
"Sende sevgilinin yanına git"

Bedirhan hamle yaparak belimden tuttu ve ben şaşkın ifadelerle bakarken beni odanın kapısına çoktan sıkıştırmıştı,ne yapıyor bu adam sürekli?

"Bana bak köle"
"Ne,ne var?"
"Konuşucana gözlerime bak"
"Bakıyorum söyle"
"Sen beni mi kıskanıyorsun?"

Kahkaha atarak sorduğu soruyu cevapladım.

"Ne saçmalıyorsun? Bu çok komik"
"Komik olan birşey yok,benden bu kadar çok mu nefret ediyorsun?"
"Evet senden bu kadar çok nefret ediyorum. Saçından,gözlerinden,boyundan kısacası herşeyinden nefret ediyorum anlıyor musun?"
"İşte bende sana karşı böyleyim ve sen sana söylediklerimin hepsini hakediyorsun"
"Çık dışarı Bedirhan!"
"Bana emir veremezsin Melisa!"
"Bana bağırma sakın!"
"Seni ilgilendirmez bağırıp bağırmamam"
"Bedirhan üstüme gelme sakın anladın mı? gelme"

Bedirhan'ı orda bırakıp hızlıca çıkmıştım ve herkes meraklı gözlerle bana bakıyordu,dengemi kaybedip sarsılmıştım ve Ateş aniden yanıma gelerek;

"Ne oldu Melisa,Bedirhan sana birşey mi yaptı?"
"Eve gideceğim"

Bedirhan Ateş'e seslenerek beni bırakmasını söyledi,Yağmur artık sinirlenmişti.

"Bedirhan bana bir söz vermiştin hatırlıyor musun?"
"Yağmur işim var sonra konuşalım"

Bedirhan beni kolumdan tutup arabaya bindirdi artık eve gitmek istiyordum,arabada ikimizinde sesi çıkmıyordu. Nihayet eve gelmişti yine aynı sessizlikle arabadan indim ama uyumamıştım olanları düşünürken çoktan sabah olmuştu ve yine okula gitmek için bir gün doğmuştu.