Albertin Kayıp #wattys2019

Albertin Kayıp -19-

Sevdiğim kadar sevilmediğimi biliyorum dedi adam şimdi ne yaparsanız yapın bu konuşmayı hiç konuşulmamış gibi yapamazsınız bazı sözler vardır söylenmemesi gereken ve galiba biz yasak kelimeleri oldukça cümlelere dökmüş bulunuyorduk hayat ne şartlarda olursa olsun ayakta dimdik durmayı bize gösteriyordu ilk kez ağlamamış kendimi tutmuş biri olarak söylüyorum karşısında ilk kez dimdik durdum sesim bile titremedi daha sonra hava almam gerekiyor deyip çıkmıştı terasa fakat ben daha fazla dayanamayıp çantamı alıp ayrıldım ordan kendimi bir çırpıda lavaboya atmış klozetin üstüne oturup avazım çıktığı kadar ağlamış sonra içim rahat etmemiş mesaj atmıştım ve karşımda bitmişti.

Alışveriş merkezinden çıktığımızda kendimizi sahil yolunda bulmuştuk sahile girişte tek bir arabanın üstünde ki kar tanesini almıştın tabi ben bunu senden önce görüp koşabildiğim kadar koşmuştum fakat kafama yemiştim ve bana dediğin "buraya gelip kar oynamadık demezsin" olmuştu. Ve kendimi senin kollarında bulduğum da sana sarıldığımda sıcaklığını hissetmem uzun sürmedi ve sahile usulca yürüdüğümüzde hiç bir engelin olmadığı o yerde sana sarıldım hemde sımsıkı ve sen sadece şaşkın gözlerle bana baktığında ben sadece kızaran yanaklarımı saklamak ile meşguldüm ve ellerim ellerinle buluştuğunda işte o zaman hayatla olan bağımın bir tek senle olduğunu anladım bende ki yerini sana anlatsam biliyorum diyeceğin için şu ana kadar hep susmuş susturulmak zorunda bırakılmıştım ama şimdi anlatacaktım,seni sahil kenarı bir banka oturttuğumda bana soğuktan kızarmış gözlerin ile bakıyordun ilk bereni takıp beni dinlemen gerektiğini, bitirdiğimde konuşabilecek olacağını söylemiştim ve gözlerim gözlerinde ellerim ellerinde başlamıştım konuşmaya...

"Ufacık bir münakaşanın beni hiç tanımadığım fakat yanında huzur bulabileceğim adamın yanına adım adım götürdüğüne kim inanabilirdi ki hemde o adamın elleri şu an ellerimdeyken kalbim onunla çarpıyorken hele ki bu adam benim hayatım olmuşken, benim senin için yapacağım onca şey varken yapmışlarımı geçiyorum sen sadece beni sevebilirdin pek bir görevin yoktu aslında ama Albertin sen sana ait olmayan kalbi başka adam ile çarpan birini sevmeyi seçtin oysa ben seni sevdiğim de seni sevmeye başladığım da bu olanları az çok sindirebiliyordum ama ne olursa olsun dedim ki kendime olacaksa sevdiğim adamla olmalı kalbimin fonksiyonunu değiştiren, bana sarıldığında tir tir titreyen o kızdım ya ben hani bu hoşuna giderdi ya her seferinde sarılmak için bahaneler üretirdin işte ben tüm bahanelerle geldim sana tüm saflığım ile sana geldim kalbinde bir ömür geçirmeye geldim Albertin, beni kabul eder misin?"

Adamın kalbinde başka bir kadın varken bu yaptığım saçmalıktı ve bende aşkın verdiği cesaret ile ona benimle olması gerektiğini, onu herkesten çok seveceğimi,sevdiğimi beni ondan bir tek ölümün ayırabileceğini ima etmiş ve bunu anlaması için ona süre vermiştim taki ellerini ellerimden çekene kadar ve konuşma sırası ona geldiğinde susmuştu ve susarak çok şey anlatmış olabilirdi ama ben anlamıyordum, gidiyordu Albertin bu sefer gidiyordu ve hıçkırıklar arasında tek dediğim.

Gitme.
Çünkü kaybolmuş gibi hissediyorum sen gidince
Eksiliyorum
Eksildikce yok oluyorum....