Albertin Kayıp #wattys2019

Albertin Kayıp -14-

Aslında bu ilk değildi yani benim açımdan bir ilkti fakat Albertin daha önceden de beni defalarca kez öpmüştü ama ben onu ilk kez öpüyordum ne kadar tuhaf değil mi? İkimiz de adını koyamadık bu durumun fakat ben adını koymasam bile tek bir kelime ile ifade edebiliyordum onu Tutku.

Dudaklarına kondurduğum buse ile benim geri çekilmem bir olmuş o ise parmakları dudaklarında sanki ilk kez öpülmüş hissi veriyordu bana diğer tüm hisleri verdiği gibi sahi ilk ne zaman öpmüştü beni 15 mart 2015 Pazar okulun ikinci öğretim olmasının verdiği açlık ile bir hırsla çarşı yapmış ve yemek yemiştik ilk yediğimiz yemek kumru ve kola öğrenci menüsü sonra beni yurda bırakman gereken o sorumluluk duygun yok mu? Mecburi degildin oysa ki yurda yakın olan yerden sokağa saptığımızda yağmur başlamıştı fakat işte ne olduysa orda oldu sarıldın bana sonra ben turp gibi suratımla yurdun yoluna girdik ilk beni elektrik direklerinin olduğu yerde öpmüştün çok romantik değil mi? Daha ilk öpücüğümün etkisinden çıkamazken mühür cafenin orda bir ikincisi yaşanmıştı bunları her seferinde hatırlamak daha mutlu ediyorken beni artık mutsuz ediyordu çünkü ben saf duygularımla sana gelmiştim seni sevmiştim ve aradan geçen iki haftada yaptığımız şeyin yanlış olduğunu söylemiştin bana Albertin, evet oldukça yanlıştı ama bir hata gibi görmezden gelmenden daha fazlası üzemezdi beni oysa ben senin karşına olduğum gibi çıkmıştım Oğuz Atay'ın Tutunamayanlardan bir sözünü paylaşmak istiyorum sizlerle insanlar diyorum olric seni sen yapan özellikleri severler sonra da onu senden alıp senden değiştirmeye çalışırlar ne kadar doğru değil mi? Ben Albertin beni sevsin diye değişmiş kendim olmaktan çıkmıştım ama sonuç koca bir boşluktu ben kendimi kaybetmiş Albertini hiç kazanamamıştım uzun bir sessizlikten sonra bu sessizliği Albertin bozdu.

İlk kez bir kız beni öpüyor gülsem mi? Ağlasam mı? Bilemedim ona göre biz çok yakın arkadaştık ötesi olmazdı ama bu yaptıkları hangi arkadaşlığa sığdırabilirdik ki? Ama ben yine de seninleyken mutluydum kim sevdiği adamın yanındayken mutsuz olabilirdi ki?

Şu an ki durumu değiştirmez ama dediğim de başımda ki bereyi çıkarıp yarattığı eseri görmesini istedim ve öyle de yaptım tek dedigi saçların olmuştu.

Zaten kadınlar çoğu yerden kırılırlar ilk kalplerinden en sevdikleri tarafından, sonra umutlarından daha sonra da saçlarından kırılırlar ben hepsinden kırılmıştım organlarım iflas etmiş ruhum yaralanmıştı ve ben bu yarayla yaşamak(!) zorundaydım.

Evet saçlarım. Yokluğunun verdiği soğukluk ve her gece çektiğim acının bedelini saçlarım ödedi oysa hiç kesmemiştim sen dokunduğun için hatta saçlarıma parfüm sıkar koklamanı izlerdim sen görmeden...

Albertin yine aynısını yapıyordu zoru gördüğünde ağlıyordu ve biliyordu ki ben onun ağlamasına dayanamazdım.

Gece gidiyordu usul usul uzaklara
Sözler anlamını yitiriyor küçük bir gözyaşı düşüyordu satırlardan ve bir kuş uçuyordu hüzünlü gönlümün en ücra köşelerinden..