Albertin Kayıp #wattys2019

Albertin Kayıp -20-

Hiç bir zaman hayatı hafife alan insanlar gibi olmadığım için belkide kaybediyorum seni, görmediğim sana sarılmadığım günün üstünden tam tamına 27 gün geçti ve geçen her saniye daha çok özlerken buluyorum kendimi ve elbet bir gün seni tekrar göreceğime inandırarak geçiyorum her saatimi belkide zaman çok yakındır kim bilir ama inan bana Albertin gidişin değil de gelmeyişin kadar hiç bir şey üzmedi beni şimdiye kadar...

Hayatınızın bir bölümünü bir adamı severek geçireceksiniz aynı Efilyanın Albertini sevdiği ve Albertinin Efilyayı sevmediği gibi, hayat herkese binlerce şans verirken bana tek bir şans vermişti

Seni...

Kalbimde tek bir adamla yapayalnız kalmıştım bu kalabalık şehirde oysa kıpır kıpırdı içim sen olunca, ben daha anne karnına düştüğüm ilk anda başlamıştı mücadelem beni istemeyişleri anneme işkenceleri beni öldürmek isteyişleri bundandır benim hayata karşı bu kadar mücadele oluşum bundandır benim seni sevmem sen benim bu hayatta aldığım nefes kadar önemliyken sen benim en güzel mücadelemsin sevdiğim..

Sevdiğiniz adamın sıkıntısını,derdini kendi sıkıntınız derdiniz gibi anımsadığınız oldu mu? Ben çok sevmekten kaybettim mesela, çok değer vermekten, çok önemsemekten, acını acım bildim mutluluğunu mutluluğum başka bir kızla mutluluğunu mutluluğum bildim sırf sen mutlusun diye? Dahası var mı?..

Vazgeçtiğin an bitiyor savaşın
Kaybetmiş olmak bile umrunda olmuyor.
Ama ben vazgeçmedim.

Seni sevmenin ne demek olduğunu gelip bir de bana sorsalar, şartlar ne olursa olsun terk etmedim ben seni, olmayacağını bile bile zorladım umut ettim şimdi kim yanında herkes gitti Albertin,sevdigin kadın bile..
Ama bak ben burdayım hala senin yanında, ben gitmedim çünkü giden zaten sevmemiştir.
Kalan paramparça,eksik sanırsın.
Unutma Albertin o sensiz daha mutlu...

Albertinin yanına gittiğimde bir inşaattan farkı olmayan çöküntü biriyle karşılaştım sesi Albertinindi fakat beden onun değildi çökmüştü çünkü sevdiği kadın gitmişti ve ben bunu bildiğim için onun yanındaydım fırsatı değerlendirmek değil benimkisi ben onun daima iyi günde kötü günde yanında olacağıma söz vermiştim ve sözümde durmayı severim Albertinin yanındayken dünya durmuştu ve ben onu izliyordum hayat ikimiz için ayrı yollar çizmiş olabilirdi veya aynı yollar kim bilir? Ama şu an onun yanındaydım bu durumu kimse değiştiremezdi Yıldız Alışveriş Merkezine girmiştim orda beni bekliyordu en üst kata çıkıyordum içimde binbir heyecan ve merdiven başında sevdiğim adam..

Karşımda buruk gülüşü ile.
Beklentilerim ve gördüklerim bambaşkaydı kalabalık olmasından dolayı o alışveriş merkezinden çıkıp Kipaya gitmiş ve otobüste güzel bir yolculuk geçirmiştik ilk kez otobüse binmiş gibiydim çünkü onunla otobüse binmeyeli bir yıl olmuş olabilirdi küçük anılar bile yüzümü güldürüyordu benim ama o bu durumdayken güldürmüyordu beni...

Kipaya gittiğimizde güzel bir yemek yemiştik daha sonra sinama seanslarina bakmış Çalgı Cengi ikimize gitmeye karar vermiştik Ahmet Kural bambaşka bir insan olabilirdi ama yanımda ki insan bir başkaydı uzun lafın kısası güzel bir gün geçirmiştik ve bana sevdiği kadını anlatmıştı sinama çıkışı bir cafenin cam kenarında, dışarda olduğu gibi içimde de buz gibi bir hava inanır mısınız? Bana tek dediği yani kızın onu bırakma sebebi aynen söyle "İlerde de ailem onaylamayacak nasıl olsa" inanın bana o an ölmek istedim yerin dibine geçmek, yok olmak sevdiğim adamın gözleri doldu ve çayını yudumladı hayatım boyunca içtiğim en acı çaydı ve hep tadı damağımda kalacaktı...

Ve adam kadına iç çekerek sarıldı ağlıyordu, karanlıktı kadın görmez sandı..

Kadın adamın yüzünü küçücük avuçlarının içine aldı ve adamın gözyaşlarını sildi başka bir kadın için akıttığı gözyaşlarını ve usulca öptü..

Ve gülüşünün kenarından akıyordu cennet, sen ağlamayı seçtin ve gün biter gülüşün kalır bende...