Love To Love Again

LTLA - 13. Bölüm

"Liam. Odamdan. Çık."

"Millie... Bu.."

Tanrım, yazıyı lütfen görmemiş olsun, lütfen görmemiş olsun..

Fotoğrafın arkasını çevirdi. Bir kaç saniye yazıya baktıktan sonra bakışları bana kaydı.
Lanet olsun, gördü. Lanet olsun, gördü .

"Bu..-"

"Bu seni ilgilendirmez Liam. Odamdan çık."

"Beni ilgilendirmez öyle mi?" dedi ve elini arka cebine attı. Bir yandan "İlgilendirmez." diye sitem dolu sözler mırıldanıyor, diğer yandan cebinden parlak bir şey çıkarıyordu.

"Bak." dedi. 

Gözlerimi kısıp çıkardığı şeye baktım. Bunu tanıyorum. Bu, üç yıl önce.. Liam'a verdiğim, gümüş kolyemdi. Dört yapraklı yonca şeklindeki gümüş kolyem... Hala saklıyor mu yani? Şaşkınlığımı gizleyemedim. Ben iki günden sonra atacağını düşünmüştüm.

"L-liam.."

Liam bileğimi kavradı ve beni kendi odasına -sanırım- doğru sürükledi. Odasında gözüme çarpan ilk şey, o gri şey oldu.

Bugs Bunny.

Benim Liam'a aldığım Bugs Bunny.

"Ve bunu hala saklıyorum, dünyanın her yerine giderken hep yanımda geliyor. Her turda yanımda oluyor.. Şimdi söyle beni ilgilendirmez mi?" dedi.

Susup kaldım. Bu onu nasıl ilgilendirmez ki? Fotoğraf onun fotoğrafı, yazı da ona yazılmış bir yazı.. Ama ben daha fazla bir şey diyemezdim ki?

  "Haklısın.." diye mırıldanarak Liam'ın odasından çıktım ve kendi odama geçtim. Kapımı da bir güzel kilitledim. Kendimi yatağımın üstüne attım hızla.

Yastığı bir güzel başımın üstüne koydum. Ses duymamaya çalıştım. Bir günde bu kadar fazla olay.. Bünyemin hiç alışkın olmadığı bir şey. Gözlerim yavaşça kapanmaya başlıyordu, çünkü her şey çok yorucuydu...

**

Kapımın hızla çalınmasıyla çok pardon düzeltiyorum, karılacak gibi çalınmasıyla açtım gözlerimi...

Kapının ardından  "Millie.. Aç kapıyı.." seslerini duyuyordum. Neler oluyor bu ne heyecan?

Kapının kilidini bir hızla çevirdim, kapıyı açınca; tüm yarışmacılar ve One Direction üyelerini gördüm karşımda.. Liam hemen öne atılıldı.

"İyi misin? Millie, sana bir şey oldu sandım."

"İyiyim, Liam bir şey olduğu yok. Nereden çıktı bu?"

"Saat kaç oldu haberin var mı? Uykuculukta beni geçecek birini tanımıyordum ama varmış.." dedi bu sefer Zayn.

"Saat kaç ki?" gözlerimi ovuşturdum.

Bu sırada çoğu kişi aşağı inmeye başlamıştı. Odamın kapısının önünde Zayn, Liam, Harry ve ben kalmıştık. 

"Akşam 8,30 oldu. Yani 5 saattir uyuyorsun.. "

"Tamam, Zayn. Millie iyiymiş hadi inelim.." dedi Harry.  

Gülümsedim ve aşağıya inişlerini izledim. İçeri girip, yatağımın üstüne oturdum. Liam da gelip yanıma oturmuştu.

"Kapı kilitlemekte nereden çıktı? Sana bir şey oldu sandım. Kapıyı ne kadar çok çaldım. Uykunun bu kadar ağır olduğunu bilmiyordum Millie.."