Healing [MEANIE]

Thirty-four

Third Person's

Pumunta si Mingyu sa nasabing lugar nung hipong babae na sinasabi niya na nagngangalang Somi. Daming Somi sa mundo huehue.

Nakatayo doon ang isang babae na may maikling shorts, mahabang buhok at full bangs tapos naka light make-up pa. 'Di naman maganda, tsk. Mingyu thought.

Dapat uuwi talaga siya kasama si Wonu eh, kaso sumingit yung hipon kuno. Wala naman siyang choice kasi mabait naman daw siya kaya bakit niya tatanggihan ang alok sa kanya na makipagkita sa may fountain ng main building. "Wonu, ang tahimik-" naputol si Mingyu.

"Shit ba," bulong niya sa sarili nang marealize na hindi niya pala kasama si Wonu pauwi ngayon. Gago, diba yung Somi ang pinili mo. Kung si Wonu pinili mo edi sana nakacostume siya ngayon habang kasama ka, tapos nakawig, at nakaflower crown tapos-

Mingyu cut himself. Tama na, nawawala ka na naman sa sarili kakaisip mo sa kaibigan mo. Pagsaway niya sa sarili.

He got back to his senses just when Somi was already facing him. Halos isang ruler lang ang pagitan nila. "I'll be direct," unang nagsalita si Somi. Medyo kinakabahan pa si Mingyu, feeling niya masama ang balitang dala ng babaeng 'to.

Huminga ng malalim ang babae bago magsalita. "Layuan mo si Wonu oppa. Please." Straigh-faced niyang sinabi. Nakatitig pa siya directly sa mata ni Mingyu, ganun rin naman si Mingyu. Sarap pag-untugin :"( charrr. Pero napatahimik ng husto si Mingyu, hindi kasi kaagad nagprocess ang sinabi ni Somi sa utak ni Mingyu.

Pero nahimasmasan naman siya.

"No. Kaibigan niya ako. Hindi ko siya lalayuan. Manigas ka." Sabi ni Mingyu sabay irap at talikod kay Somi. Excuse you? Bakit ko siya lalayuan e ang bait sakin nun atsaka hello??!? Teh, bestfriend ko na yun. Tch.

Pero bago pa siya makaalis, nakarinig siya ng sobs. Kanino pa ba, edi dun kay Somi -__-

He wanted to leave, but it is not right for a man to leave a girl crying. When he turned back, Somi was sitting beside the fountain and was wiping her tears with her hands. Dugyot, psh. Agad na naglakad pabalik si Mingyu. Iniabot niya rito ang malinis niyang puting panyo. "Ang panget mo lalo, huwag ka ngang umiyak! Ang dugyot mo, eto na panyo, kaawa ka..." he pouted. At first pabebe pa si ate gurl pero tinanggap niya rin because she's beginning to look like a mess. Siningahan niya pa ito hoping Mingyu will be annoyed af but nah, never nabeastmode ang nag-iisang Nog niyo. Favorite na panyo ko yan eh! Tapos sisingahan mo lang ng uhog mo :"(  pagrarant niya sa sarili.

Kumalma naman si Somi. Mingyu didn't hesitated to ask her. "Bakit ba gusto mong layuan ko ang kaibigan ko? Wala naman akong ginagawang masama ah!" He asked, trying to sound like angry and giving emphasis to the word 'kaibigan'. Kasi nga magkaibigan lang daw sila :")

"Una sa lahat, hindi kayo magkatulad. Opposites kayo, malamang sa malamang nahihirapan siyang makipagsabayan sayo," mataray na sabi nito. But Mingyu didn't get affected. "Pinipilit niyang ibaba ang sarili niya para makasabay ka rin sa kanya, you're letting him down"

Yah. That hurt him quite a bit kasi naisip niya rin, oo nga noh? Hinahatak ko ata siya pababa. Kung hindi ko sana pinakialaman ang buhay niya, edi sana hindi lang siya second sa overall. Pero hindi niya iyon pinansin. No. Just....no.

"Yah! Magkasundo kaya kami! Nagbibiruan pa nga kami eh! Open siya sakin! Alam ko rin na may kapansanan siya!" He exclaimed.

"Yun nga eh. He doesn't need someone who can't understand his situation. Kailangan niya ng someone na katulad niya at maiintindihan rin siya, that's why I'm here. I'm like him, bingi rin ako. And I like him," tinitigan siya ng masama ni Mingyu. Kung hindi ka lang babae kanina pa kita-

"So? Ano naman kung hindi ako bingi? Naiintindihan ko ang sitwasyon niya kahit ganun siya," ani Mingyu. Napatayo na ito dahil nasisimula na siyang mainsulto. "Atsaka kahit anong gawin mo, hindi mo ako mapapahiwalay sa kanya dahil nagtatrabaho ako bilang note-taker niya, tutor ko rin siya sa mga subjects!" Pagmamayabang niya, tinaasan niya pa ng kilay ito habang si Somi ay nakakunot na ang noo at nakikisabay na sa pagsigaw.

Mula sa normal niyang mukha, bigla nalang itong tumawa. "Ikaw nga pala yung walang kwentang note-taker ni oppa...Tch. Alam mo bang hirap siyang intindihin notes mo?! Walang kwenta, ang gulo ng sulat. Dapat magquit ka na, wala kang kwenta. Hindi mo manlang siya matulungan sa tuwing may problema siya, tapos siya naman handang tumulong palagi. Not to mention, tinitiis niya pa ang kakulitan mo," Nagsimula ng magdasal si Mingyu. Sana hindi ako sumabog. Mingyu clenched his fists as tight as he can to control himself from strangling this young woman. Kingina nito ah.

"He is sufferring from you. You even bothered him to make your lunch every fucking day. Hindi ka na naawa sa kanya. Alam mo ba kung anong oras siya gumigising para lang ipagprepare ka nun? You're really bad, Mingyu. Ang kapal rin ng mukha mo para tumanggap ka ng tumanggap. Isa kang malaking bug sa buhay ni Wonu oppa. Lumayas ka na sa buhay niya. " Sa pagbitiw niya ng mga salitang yun, narealize ni Mingyu na tama siya, pabigat nga ako. Unti-unting lumuluwag ang napakahigpit na pagkakasara ng mga kamay ni Mingyu.

"Lubayan mo na siya, don't talk to him even if he insists. Don't accept anymore lunches, quit being his no good note-taker. And don't go near him again, tutal wala ka nang dahilan para magtake notes sa kanya, kasi financially stable na kayo, diba? " kumirot ang dibdib ni Mingyu while looking at the woman's smirk. Tch. Mingyu hate to admit it but...

Tama. Tama siya.

Once na mawala ang trabaho niya kay Wonu, financially stable na naman sila so wala na siyang dapat ikabahala. But, the things Somi mentioned are all the excuses he needs to see his friend.

"Kung hindi mo magagawa yun, ako mismo ang gagawa ng paraan para ilayo ka sa kanya. Tamang-tama, uuwi na rin ako sa states papunta sa tita niya dun, I'll take him with me. Dun na siya titira at magpapagamot," Mingyu was confused. Magpapagamot? Why the hell would Wonu need to go to the states for medication?

Anyways, Mingyu was too troubled. Paano ko siya lalayuan kung may usapan pa kaming dalawa. Sa 25th, imemeet ko ang pamilya at mga kaibigan niya...

Hindi na niya alam ang kanyang gagawin.

Paano na?

Wala na akong kasama palagi...

Hindi ko na siya makakausap tulad ng dati...

Pero pag hindi ko siya nilayuan, mawawala naman siya dito, yung presenya niya okay na sakin...

Oo o hindi?

"SUMAGOT KA HUY!" Mingyu came back to his senses. Kanina pa pala kinakawayan ni Somi si Mingyu. It took a few blinks for Mingyu to get back to reality.

...okay.

"....sige. Lalayuan ko na siya, pero may request ako bago ko gawin yun."  He has decided. And yes, papayag siya lumayo kay Wonu. Kahit masakit para sa kanya. Kahit sobrang mamimiss niya ito.

"...TALAGA??!? P-PAYAG KA?" Somi's face lighten up. "S-sige...ano ba yun?"

"Until the 26th, let me be with him."

"Deal."

Kahit kailan, ang hina ko.

---

Napanood niyo na ba yung Highlight choreo? Tungunu ng perf. unit. 😍

Huehuehue

HORI SHET lang NAGENRISH SI MEMEGYU SA LAST SENTENCE NIYA AMP-