16

357 7 0
                                    

🌸Harry🌸

Lieve Harry,
Ik weet niet hoe ik moet beginnen, maar ik denk dat het verstandigste is om bij het begin te beginnen. Toen ik net geboren was, wilde mijn ouders niet hebben maar hebben me toch houden onder het mom van het is best handig want dan hoeven we heel veel dingen niet zelf te doen. Je zal je wel afvragen hoe ik dat weet? Nou ik heb mijn ouders dat heel vaak horen zeggen. Toen ik wat ouder werd, wilde ze me ook niet naar school sturen maar omdat mijn opa zei dat dat nest handig zou kunnen zijn dat ik een opleiding had stuurde ze me toch naar school. Op mijn basisschool werd ik heel veel gepest omdat ik er anders uit zag dan de andere en omdat ik niet heel veel geld had, dus ik kreeg ook bijna nooit nieuwe kleren. Ik liep altijd in de zelfde kleren roep. Er werd altijd aan mijn kleren getrokken, ik werd uit gescholden. Toen ik van school af ging en naar de school ging waar ik nu zit kreeg ik verkeerde vriendjes die me gebruikte en niet van me hielden. Dat durfte ik nooit tegen mijn ouders te vertellen dus dachten hun dat ik nooit iemand kon krijgen. Toen ik 14 jaar was moest in met moeder ergens mee naar toe maar ik wist niet eens waar naar toe. Toen we daar aankwamen stonden daar heel veel mannen die ouder waren dan dat ik ben. Mijn moeder dwong mij om met hun naar bed tegaan, op dat moment bleef ik stijf staan omdat ik niet besefde wat dat betekende maar toen begonnen die mannen zelf. Okay ik zal verder niet te ver in de details praten. Toen dat eenmaal was gebeurt, moest het vaker van mijn moeder. Na een tijdje heb ik mijn bek open getrokken dat ik het niet meer wilde, en toen begonnen alle ruzies. Mijn ouders gingen meer werken omdat ik niet meer met heel die vieze mannen naar bed ging, waar ik dan geld voor kreeg waar mee rond konden komen. Doordat hun zoveel aan het werken waren hadden ze veel stress en als ze dan thuis kwamen, grepen ze naar de fles en dronken zo heel veel flessen drank leg in een avond. Als ik dan iets verkeerds deed, werden ze al meteen boos en begonnen ze met slaan, vandaar al die blauwe plekken maar dat verhaal had ik je al eens vertel.
Ik hoop dat je nu beter begrijpt dat ik het er vaak moeilijk mee heb dat mensen me zo gebruiken en ik voelde me ook gewoon heel erg gebruikt door jou. Sorry dat ik het niet eerder vertelt had maar ik kon het gewoon nog niet. Ik ben heel erg blij dat je zo goed voor me zorgt en daarom verdiende je het om dit te weten!

Nogmaals sorry
Xx April

Nadat ik de brief nog 3 keer heb gelezen vouw ik hem weer dubbel en staar voor me uit. Als ik dit wist dan had ik het nooit zo gegaan. Ik heb zoveel spijt van alles. Hoe heb ik zo stom kunnen zijn? Als ik merk dat er een traan over mijn wang rolt veeg ik die ruw weg. In de keuken pak ik een glas water en ga weer op de bank zitten. Ik besluit het er morgen maar met April over te hebben want het is al laat en ze wil waarschijnlijk slapen.  Ik ga op de bank liggen en val daar al vrij snel in slaap....

🌸🌸🌸🌸🌸🌸
Door de felle zonne stralen word ik wakker. Kreunend kom ik om hoog voor ik weer opnieuw merk dat ik ook de bank lig. "Morning," mompelt April als ze binnen komt en een kop thee pak voor ze op de lege stoel tegen over mij komt zitten. "Ik heb je brief gelezen," vertel ik haar voor ik weer ga zitten. "Oh..." is het enige wat ze zegt. "Ik wist niet dat het zo heftig was. In heb zoveel spijt van alles! Ik had het nooit zo moeten doen, het is ook egoistisch van me dat ik alleen maar aan me zelf dacht. Het spijt me val alles." Vertel ik haar terwijl ik naar mijn handen staar. "Het spijt mij ook, ik had dit veel eerder moeten vertellen. Kunnen we dit vergeten en gewoon opnieuw beginnen?" Vraagt ze zachtjes. "Wat mij betreft wel," maak ik haar duidelijk voor ik op sta en haar in een knuffel trek. "Is het goed als ik vanmiddag iets met Mellissa ga doen?" "Jaa tuurlijk. Je mag doen en laten wat je wilt," verzeker ik haar en laat haar los. "Zullen we bij de Starbucks gaan ontbijten? Als goedmakertje?" Vraag ik zachtjes waar ze hevig op knikt. "Ik ga me even opfrissen en dan kunnen we gaan," vertel ik haar voor ik de trap op ren en me snel opfris in de badkamer. Ik ren de trap weer af en komt tot stil stand voor de deur die naar de keuken lijd. Ik zie April grinnikend aan het keuken eiland zitten als ik binnen kom. "Zullen we maar gaan?" "Jaa is goed," antwoord ze voor ze opstaat en mijn sleutels gooit. Ik vang ze op voor ik naar de gang loop en April haar spijkerjack aan geef. "April, wacht eens," ze draait zich om en kijkt me verbaast aan. "Wat is er?" Vraagt ze zachtjes. Ik doe een stap in haar richting en druk mijn lippen zachtjes op die van haar. Ze glimlacht tegen mijn lippen voor ze me terug zoent. Mijn tong haal langs haar om toestemming te vragen die ik uit eindelijk ook krijg. Haar tong vind die van mij, ze draaien liefde en passievol om elkaar heen. Ik trek terug en kijk haar voldaan aan. "Nu kunnen we gaan!" Zeg ik zachtjes aaarna ik de deur open maak en wacht tot April ook buiten is voor ik de deur opslot draai. April zit al in de auto en wacht geduldig tot ik de auto start en wegrijd.

Als we aan komen bij de Starbucks, parkeer ik de auto en open de deur van April die dan uit stapt. April duwt de glazen deur open waarna ze mij als eerste maar binnen laat lopen. April zoekt een plek, terwijl ik ons ontbijtje bestel. Met een dienblad loop naar April toe waarna ik het dienblad voor haar neus over tafel heen schuif en tegenover haar ga zitten. Ze kijkt met glimlachend aan voor ze haar broodje pakt en een grote hap er van neemt. Ze is zo mooi, genietend van haar broodje en koffie. Ik snap nog steeds hoe ik ooit zo stom heb kunnen zijn, maar hopelijk vergeeft ze het me. "Wanneer ben je eigenlijk jarig?" "Over twee weken, precies op de dag dat ik klaar ben met mijn examens," legt ze me uit waar ik op knik. "Dan word je 19 toch?" Nu is het haar beurt om te knikken. "En nee als je het gaat vragen, ik weet nog niet of ik het ga vieren," vertelt ze voor ze het laatste hapje van haar broodje neemt. "Zal ik je dadelijk weg brengen?" "Ja van mij het, maar niemand weet nog dat ik bij 'woon'" vertelt ze me. "Ik zet je dan wel aan het eunde van de straat af, en dan haal ik je daar ook weer op. Okay?" Ze knikt hevig voor we de Starbucks uit lopen. Ze stapt weer in de auto, doet haar gordel om voor ik ook instap en weg rijd. April wijst me de weg naar Mellissa haar huis, waar ik haar aan het einde van de straat af zet. "Ik zie je straks dan!" Mompel ik voor ik een kus op haar wang druk en ze blozend de auto uit stapt.

Secret LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu