Secret Love

15

🌸April🌸

In de afgelopen dagen is er niet veel bijzonders gebeurt. Vandaag is het vrijdag, wat dus ook betekend dat het bijna weekend is. Ook betekend dat, dat ik al een week bij Harry in huis ben. Ik sprint de trap af naar beneden en smeer snel een boterham omdat ik al bijna te laat ben. Ik prop hem snel in mijn mond en gooi er glas water achter aan. Snel schiet ik in mijn All Stars, doe snel mijn jas en spring op mijn fiets. Hijgend kom ik op school aan, gooi mijn fiets in een rek van de fietsen stalling en ren naar binnen. "Wat heb jij gedaan?" vraagt Maddy lachend als ik het school gebouw binnen kom. "Jaa gehaast, ik had me verslapen." zeg ik nog altijd hijgend. "Dat had niet gehoeven, die vent is ook te laat." zegt Maddy lachend. "No, you kidding me?" vraag ik waarop ze haar hoofd hevig schud. Zuchtend loop ik naar mijn kluisje en gooi mijn gymspullen erin voor ik weer naar Maddy loop. Als ik daar aan kom zie ik Mellissa zitten. Ik meld dat even naar haar toe ga. "Heey, lieverdje" zegt ze vrolijk terwijl ze me omhelst. "Heey, heb je dit weekend even tijd om te praten enzo en om elkaar weer een keertje te zien?" Vraag ik zachtjes. "Jaa tuurlijk, is er iets ergs dan?" "Nee hoor, ik wil gewoon weer met je chillen dat is lang geleden daarom." stel ik haar gerust. "Oh ik moet gaan," zeg ik snel als ik zie dat onze docent ons komt halen. ze knikt een geeft me een snelle knuffel voor ik weg loop en weer naast Maddy ga lopen.

(...)

Na 4 uurtjes, hebben we gym. Maddy en ik kleden ons snel om en lopen met de rest van de klas de gymzaal binnen. "Hee, ga allemaal maar op de bank zitten. We gaan vandaag het voetballen af ronden, dus vandaag krijgen jullie er een punt voor dus doe je best!" vertelt Harry ons voor hij teams maakt en een team een lintje geeft. Harry blaast op zijn fluitje als teken dat we mogen beginnen. Aan de ene kan vind ik voetbal best leuk, maar omdat we het voortaan zo vaak doen word het saai. Ik besluit dat ik vol uit ga, dus doe fanatiek mee. Na een wedstijdje gespeeld te hebben, vind Harry dat we genoeg gespeeld hebben dat we mogen gaan. "April kom je nog even naar mij toe." zegt Harry serieus. Altijd wanneer mensen zo serieus vragen of ik even komen gaat mijn hartslag altijd zo snel, dat is niet gezond. Ik neem eerst afscheid van Maddy voor ik naar Harry toe loop. Hij trekt me mee het materialen hok in en drukt zijn lippen op die van mij. Ik schrik van wat hij doet maar zoen hem wel terug. Na een tijdje trekt hij terug en schud zijn hoofd. "Wat?" vraag ik zachtjes. "Het kan niet, ookal zou ik het graag willen. Maar het kan niet" vertelt hij mij. "Je vecht er ook niet voor, je zegt dat je het graag wil maar wat ga je er aan doen?" Schreeuw ik met een stemverheffing. "Je snap het niet, je bent mijn leerling en ik jou docent. Ik wil mijn baan niet verliezen." "Je denkt echt alleen maar aan je zelf!" Schreeuw ik boos en loop stampvoetend weg. In de deur opening blijf ik staan en draai me om naar Harry. "Ik dacht dat jij anders was dan heel die andere jongens, maar het feit is dat je dat niet bent!" schreeuw ik nog altijd boos voor ik weg loop en me razend snel omkleed. Uit mijn kluisje pak ik mijn boeken en heel mijn zooi voor ik naar buiten loop en mijn fiets uit rek trek en naar huis fiets. Thuis aan gekomen gooi ik mijn fiets in de schuur en plof op de bank neer. Uit mijn tas pak ik mijn telefoon en begin daar een beetje mee te kloten.

Na een tijdje hoor ik de deur open gaan waardoor ik meteen recht op zit. "gelukkig je bent er nog." zegt Harry opgelucht als hij mij ziet zitten. "Ja waar moet ik anders naar toe?" Bijt ik hem toe. "Sorry van toe net, het was niet zo bedoelt." probeert hij mij duidelijk te maken. "Nee? Hoe dan wel? Oh April wat ben je toch dom dat je weer eens verliefd word op je leraar die je nota bene in huis heeft gehaald." Mompel ik. "Nee zo is het niet, ik vind je hartstikke leuk zelf. Ik heb je beter leren kennen sinds dat je bij woont en ik vind je nog leuker. Maar ik wil mijn ook niet verliezen." vertelt hij mij. "Jaa okay dat snap ik wel maarja het is ook niet heel erg leuk, eerst zoen je me en daarna zeg dat het niet kan." zeg ik zachtjes. "Ik denk dat er meer dwars zit bij jou, want je zei 'ik dacht dat je anders was dan heel die andere jongens' Volgens mij is er iets ergs gebeurt in je leven wat ik niet weet." zegt hij zachtjes. langzaam knik ik. "Mag ik het weten?" "Jaa hoor, maar dan schrijf ik het wel op want ik kan met dat heel moeilijk uit mijn worden komen." Vertel ik hem. Hij knikt goedkeurend en zoekt naar een kladblok. "Ik moet even weg, dan kun je ook even in alle stilte schrijven en dan kun je de brief straks aan mij geven!" Moedigd hij me aan voor hij weg gaat. Uit een lade pak ik een pen en begin met schrijven.

Op het moment dat Harry thuis komt is de brief klaar. Ik vouw hem dubbel en leg hem op het aanrecht voor ik naar boven ga en daar op mijn bed ga liggen.

Sorry dit is een iets korter hoofdstukje maar de volgende word langer dat beloof ik!