Gevallen |Kramer|

dertien

Twee dagen later zat ik huiswerk te maken in de school biblotheek toen ik een hand op mijn schouder voelde. Ik keek om. Het was Sven, met twee bekertjes koffie.

"Hey," zei ik.

Sven zette de bekertjes neer en ging naast me zitten. "Hey," antwoordde hij. "Ik dacht dat je vrij was vandaag?"

Ik knikte. "Ik kwam naar school om te leren. Ik moet veel inhalen. Weetjenog?"

Hij knikte ook en nam een slok van zijn koffie. Ik pakte ook een bekertje.

"Bedankt," zei ik terwijl ik hem aankeek.

Het was makkelijker geworden om aardig te doen tegen Sven. De afgelopen twee dagen had ik nog maar een keer iets gemeens gezegd terwijl Sven mij al twee doosjes chocolade moest geven. Over chocolade gesproken...

"Sven?" vroeg ik. "Wanneer krijg ik mijn chocolade?"

"Aan het einde van de week," antwoordde hij. "Wanneer onze deal over is."

We hadden gisteren samen besproken dat onze deal zou duren tot het einde van de week. Wat nu nog twee dagen zou duren en dus was ik er zeker van dat ik zou kunnen winnen.

"Wanneer heb je weer een wedstrijd?" vroeg ik aan Sven.

Ik wist dat, wanneer ik over schaatsen zou beginnen, Sven zou beginnen met opscheppen en dit wilde ik natuurlijk uitlokken.

"Volgende week," zei Sven. "Maandag vertrekken we al om daar nog een poos te trainen."

Stiekem schrok ik hiervan. Ik wist dit helemaal niet. Toch bleef ik doorvragen.

"En? Ga je winnen?" vroeg ik hem.

"Ik weet waar je naartoe wilt," zei Sven met een glimlach. "Ik ga hier geen antwoord op geven."

Ik zuchtte en stortte me weer op het schoolwerk.

"Is het moeilijk?" vroeg Sven.

Ik antwoordde niet.

"Wanneer ben je klaar?" Sven keek me verveeld aan.

Weer antwoordde ik niet.

"Noor? Ik verveel me!"

"Asjeblieft! Kan je niet zien dat ik bezig ben! Ik heb al zo'n enorme achterstand door jou!" riep ik en meteen had ik spijt.

Sven keek me grijzend aan. "Twee punten voor mij!" Hij wees naar zijn wang. Nog drie punten en ik verwacht een kusje van je.

Vreselijk. Ik wilde tegen hem zeggen dat ik dit enorm kinderachtig vorm en dat ik er meteen mee wilde stoppen maar ik hield me in. Ik moest mijn eigen eer hooghouden.

Zonder iets te zeggen nam ik een slok van mijn koffie en ging ik verder met leren. Sven ging weer weg zodat ik rustig verder kon gaan maar dat hielp niet. Ik besloot terug naar huis te gaan.