Sorry for the typos
**
All i ever wanted was to have a normal life. But i know i can't have that kind of life because i am Caelyn Hermosa. The most powerful witch in my generation.
Months na ang lumipas at hindi ko namamalayan na sobrang galing ko na daw magperform ng spells. That's according to them ha? Not me.
Time passed by so fast. A few weeks ago, something terrible and unexpected happened. Lola Ana died. Of course we are still grieving about her sudden death. The reason of her death daw is heart attack, or not. Nararamdaman kong may mali. I can feel that someone killed her. It is something- i mean someone powerful at makapal ang mukha ang gumawa nun kay lola.
Kahit sino pa siya, pagbabayaran niya 'to. He better hide cause surely i'll make his life as miserable as hell.
"Penny for your thoughts?" I glanced at Memphis. Yes, okay na kami. Kidding. We'll never be okay. Unless sabihin niya ang totoong nararamdaman niya para sa akin. He might not be vocal about his emotions but his eyes says it all. His mysterious gaze at me. There's something romantic about it i swear.
Umiling ako. "Wala 'to. Just thinking of something."
"Something? Not someone?" Pangaasar niya. I smirked at him. "What if it's someone nga? You jelous?"
He laughed. Hard. What the hell? Hindi naman ako nagbibiro ah. "What are you laughing at you stupid freak?" Tinaasan ko siya ng isang kilay.
He pinched my cheek. Aw. Pero mas masakit parin ang pambabasted niya noon. "I will never be jelous Caelyn." May halong kasiguraduhan sa boses niya.
"Oh really?" I took one step closer to him. He stepped back. Parang baliktad ata kami ng sitwasyon? Diba i should be the one na nasa situation na ganyan? Ako yung babae eh. Bigla niyang hinawakan ang dalawang balikat ko. Magkapantay na kami ngayon. His touch gave me chills. His strength is surreal. Bigla na namang nagiba ang kulay ng mga mata niya. Oh my goodness.
Sumilip ako sa bintana nang bitawan niya ako. It's raining. Again. Bumalik na ako sa upuan ko at mariin siyang tinignan. Pero yung hindi niya nahahalata siyempre.
Weeks before lola Ana died, She told about sa vampires here in Edinburgh. Hindi naman sa inaakusa ko si Memphis na bampira siya. Pero parang ganun na nga, na hindi. Gee basta, i have this weird feeling na bampira. Mas lalong lumakas ang mga ganung instinct ko dahil mas malakas na ako ngayon.
It's wrong to judge e. I need more proofs para mapatunayan ang mga theories ko.
Mag-isa ako ngayong kumakain sa cafeteria. Busy daw sina Raven at Lala. Ano naman daw kaya ang mga kinabubusyhan ng mga bruhang yun?
"Pwedeng makitabi?" i looked at the person na nagsalita. Parang automatikong kumukunot ang noo ko tuwing nakikita ko siya. "Why are you here?"
"Ouch naman." Umarte pa siya na parang nasasaktan. "Ayaw mo ba akong makita?"
Mas lalong tumaas ang kilay ko sa kanya habang hawak hawak ko ang tinidor kong may lamang pasta. "Eto talaga, ang sungit. Dito rin kaya ako nagaaral."
Nilapag niya ang tray niya sa harapan ko at umupo. Wow ha? NagOO na ako. "Weh? Di kita nakikita." Ang sabihin mo, stalker ko siya. Hehehe.
"Tch. Section C ako. Di mo naman kasi ako pinapansin. " Di ka kasi pansinin. Lol. "Asan nga pala sina Lala? Bakit hindi mo sila kasama?"
He knows my friends? Stalker much lang. "Stalker ka ba?" Tanong ko.
Nalaglag ang panga niya sa tanong ko. "What? No! Feeling mo ang ganda ganda mo ah?" Ay hindi niya ba alam? Matagal na kaya. "Lagi mo silang kasama tsaka sa Section C din sila di ba?"
