Sorry sa typos. Sorry for the long long wait T^T
A/N
Epilogue na ang next. Ohmygee. I'm so proud of myself. Finally!!! May matatapos na akong story. Mahirap din po kasi maging author. Mahirap magisip ng lines scenes etc. Kung paano ito mas magiging maganda. Owkay. Staahp na.
-
Author's Point Of View
"Ikaw? Seryoso?" Tumawa ng malakas si Hylas na para bang isang joke ang sinabi ng binatang nasa harapan niya. "Ano namang mapapala ko kapag namatay ka? Wala kang kuwenta! Tara na." Sa isang iglap ay biglang naglaho ang lahat ng bampira sa loob ng bahay nila.
Napaluhod sa sahig si Memphis habang pulang pula ang mga mata sa galit.
"FCK!!!! PAPATAYIN KO TALAGA YANG HYLAS NA YAN!!!!! AH SHIT!!!! DAMMIT!!!!! FCK THIS LIFE! FCK EVERYTHING" Sigaw niya habang pinaghahampas ang sahig. Alintana ang umaaagos na dugo sa kamay niya at kahit lalaki siya ay hindi na niya mapigilang umiyak.
Nilapitan siya ni Charity at tinapik ang balikat ng anak.
"Anak. Huminahon ka muna diyan. Gagawa tayo ng paraan para maligtas si Caelyn." Aniya habang hinihimas ang likod ng anak.
"Mom. I can't fcking calm. Nasa kamay nila Hylas si Caelyn Dammit!!! I can't... fcking calm!!!" Napapaos na ang boses ni Memphis. Mahinahon ngunit galit parin ang tono ng boses.
-Caelyn's Point Of View
Ang dilim.
Teka. Asan ako? Bakit ang dilim? Wala akong ibang makita kundi kadiliman.
"Mmmmm" May narinig akong moan sa gilid. Shit may kasama ako.
Nung medyo naaninag ko na ang kanyang mukha, isa pala itong tao. Nadaplisan ng sinag ng araw ang mukha niya.
Nagkatinginan kami.
"Uh..Hii." Awkward kong bati sa kanya.
Ngumisi siya sa akin.
"So bitktima ka din pala niya."
Niya. Si Hylas siguro ang tinutukoy niya. Lumapit ako sa kanya.
"Tell me, anong ginawa nila sayo?" Tanong ko sa kanya.
Napayuko siya at bakas sa kanyang mukha ang kalungkutan.
"Para akong..kuneho na ginagawa nilang pangeksperimento." May namumuo nang luha sa gilid ng kanyang mg mata. Naaawa ako sa kanya.
"Anong pangalan mo?" Mahinang tanong ko sa kanya. Naka
Hindi sila makatao. Mga walang puso.
Narinig kong bumukas ang pintuan ng kulungan. Ang mga guard pala.
Bigla nila akong hinila. Tinapon nila ang bag ng dugo sa harap niya.
"Sarah."
Pagkatapos magsalita ni 'Sarah' ay hinila na nila ako palabas ng selda.
Tinapon nila ako sa harap ng walanghiya nilang leader. Fck him. He does not even deserve that fcking title! Ugh!
Hindi ako kumibo. Wala akong balak na pansinin sila.
"Greetings." Boses ni Hylas iyon. Hindi pa rin ako kumibo.
"Hmm. Gusto mo bang makarinig ng kuwento Maisha Caelyn?" Tanong sa akin ni Hylas ngunit hindi ko siya sinagot. Nakatungo lang ako.
"Year 1913. May nakapagsabi sa amin na may lumabag daw sa batas sa amin." Wala akong balak makinig sa istorya niya. "Jeron Heraldy raw ang pangalan niya. natuwa naman kami dahil isa na naman itong laban."
Mabilis akong napatingin sa kanya pagkarinig ko ng pangalan ni Jeron.
"Oh? Bakit napatingin ka? Naagaw ba nun ang atensyon mo?"
"Ituloy mo yang kwento mo." Malamig na sabi ko sa kanya.
"Curious? Well, nagpatulong sila kay Maria, ang pinakamalakas na witch noong panahon na yun. Ngunit, sa kasamaang palad, namatay siya sa labanan. Ang saklap no?" Bakas sa boses ang pangaasar. Matalim ko lang siyang tinignan.
"Hindi ba ito nasabi sa iyo ni Memphis?"
Umiling lang ako.
Napalingon ang lahat sa ingay na narinig mula sa pinto. Nasira ito.
Memphis.
Siya lang magisa?
"Fck you Hylas." Pambungad niya pagkakita sa aming lahat. Hindi ko siya tinignan. I dont know what to feel anymore.
Natawa si Hylas at humakbang pababa ng kanyang trono.
"Greetings, Heraldy. Mukhang ikaw lang ata magisa ah? Nasaan amg iyong pamilya?" Tanong ni Hylas ngunit wala akong narinig na sagot kay Memphis.
Naramdaman ko na lang na nasa harapan ko na pala siya.
Lumuhod siya para makita ako ngunit naglihis ako ng tingin.
Hinawakan niya ang magkabila kong balikat. "Cae. Okay ka lang ba?"
Tumango ako.
"Bakit ka nandito?" Sinulyapan ko siya ngunit my face is expressionless. Hindi ko na alam kung anong nararamdaman ko.
"Huh? What do you mean bakit ako nandito? Siyempre para iligtas ka. Tayo ka na cae. Aalis na tayo."
Umiling ako sa kanya. "Bakit? Bakit hindi mo sinabi sa akin ang totoo? Ha? Bakit kailangan mo pang itago yun?" Tinitigan ko siya ngayon. Mata sa mata.
"Anong ibig mong sabihin?" Naguguluhan niyang tanong. Sige lang Memphis, magmaang maangan ka.
I smirked. "All this time, boyfriend ko lang pala. Mali, pamilya ng boyfriend ko pala ang dahilan kung bakit namatay si lola Maria noon. Ha! Ang lakas din ng loob mo na hindi sabihin no? May patanong tanong ka pa kung galit ba ako sa pumatay kay lola. Kaya ba ayaw mong kumibo non? Kasi kayo pala yun."
Hindi siya nakakibo. "Oh ano? Hindi ka makakibo ngayon? Kasi guilty ka."
"Cae.. i uh- Sorry."
"Kung hindi pa sinabi ni Hylas, hindi ko pa malalaman. Ganun na ba kahirap sabihin ang totoo?"
Lalapit sana siya ngunit pinigilan ko.
"I don't need your explanation." Sabi ko sabay tayo mula sa sahig.
"AAAAAAAAAAAAH!" Napasigaw si Hylas sa sakit ng iangat ko siya sa ere.
Parang wala na akong pakialam sa nangyayari.
Nagawa pang ngumisi ng walanghiyang hylas na yan.
Nakaramdam ako ng something na bumaon sa leeg ko.
Nabitawan ko si Hylas at napatingin ako kung anong nangyari sa leeg ko.
Kagat. may dalawag kagat. Ano ito?
Hindi! Hindi pwede!
Sa sobrang galit ko sa kanilang lahat ay nasugod ko bigla silang lahat. Isa isa kong binali ang mga leeg nila. Alintana ang sigaw ni Memphis.
"Cae, tama na!"
Hindi ko siya pinansin. Binilisan ko ang pagtakbo sa pinto. Hindi ko na sila nilingon lahat.
Ngunit, sandali akong sumulyap kay Memphis ng may lungkot sa mata.
"Paalam, memphis." Huli kong sambit sa kanya bago ako tuluyang umalis.
---
Hi guys. Matagal na itong draft na ito. Last april pa. Sorry kung ngayon ko lang inupdate. Ngayon lang kasi ulit ako nagkaroon ng time. Sorry.
Please support my next story, CHASING VICTORIA. Krystan Lake Sarrosa's side story. Thank you. :)
