بعد از 15 دقیقه که با آسودگی دراز کشیدمو زیر نور آفتاب ریلکس کردم , فکر کردم که زمان خلسه مطلق برای امروز دیگه تموم شده. این چیزا (منظورش نور افتاب و این چیزاس) برای لحظه های پرفکت و عالی ان اگر برای مدت خیلی زیاد طول بکشن ...عالی بودنشون تموم میشه و مزه اش میره.
بنابراین ناراحت نشدم از اینکه از روی ملافه بلند شدم و روی نوک پام توی اتاق که آفتاب پرش کرده بود قدم بر داشتم. زمین چوبی که پرتوهای آفتاب پرش کرده بود حس اشنایی برای کف پاهای برهنه م داشت.
بوی بخار قهوه‌ی دم کشیده و دست کشیدن روی چرم خالص اون دفترچه , به خوبی لحظه های فوق العاده ای که توی آفتاب داشتم نبود ولی یجور دیگه خوب بود و چیزی بود که من دنبالش بودم.
همینطور که قهوه ساز ایتالیایی‌م به آرومی روی اجاق گاز میجوشید یه تی‌شرت خیلی بزرگ برداشتم و یه کاسه پرک جوی‌دوسر و کشمش آماده کردم و با پاهای برهنه‌ام روی صندلی نشستم و به دفترچه ی توی دستم نگاه کردم
توی نور روز بیشتر از چیزی که فکر میکردم کثیف تر و کهنه تر به نظر میرسید.صبحانه مو خیلی سریع تموم کردم و کاسه روی صندلی گذاشتم و با ذوق یجای دیگه دفترچه رو باز کردم.
چشمام با اشتیاق روی صفحه ها که نور خورشید روشنشون کرده بود, رد میشد.
خیلی راحت میشد فهمید که کلمات نوشته شده با اون دیشبی فرق داشت.
با دقت برگشتم صفحه ی اول بخاطر اینکه هر صفحه از کاغذ که مثل ابریشم نازک و ظریف بود ,درست شده بود.
2013
←واشنگتن‌دی.سی ایالات متحده آمریکا ژانویه
این کلمه ها خیلی بد خط با خودکار آبی نوشته شده بود ولی یکم با جملات نوشته شده ی بعدی تفاوت داشت (منظورش دست خطشه)
←اچ.یو ایالات متحده آمریکا سپتامبر (H.U مخفف اسم کلی دانشگاه و جائه ولی اونی که بیشتر از همه مرتبط بود howard university تو واشنگتنه)
این جمله یه جور دیگه نوشته شده بود و جوهرش تازه تر و تیره تر از قبلیه بود.قشنگ معلوم بود که اون خطی که تو واشنگتن بود توی ژانویه نوشته شده و اونی که تو H.U ,تو ماه سپتامبر. این خیلی جالبه که دست خط با زمان عوض میشه.
خط اول خیلی عالی نوشته شده بود .خیلی با دقت ,شاید صاحب‌ش اون دفترچه رو اون موقع گرفته؟
شاید این ,اولین چیزی بوده که توی اون نوشته ؟ شاید این هدیه کریسمس از طرف کسیه؟ شاید اون خیلی وقته که توی واشنگتن زندگی میکرده؟
YOU ARE READING
The Journal
Fanfictionتو متوجه هستی که جورنال یه چیز بینهایت شخصیه درسته؟" صداش گوش خراش بود، آروم و تهدید کننده، مجبورم کرد وحشتزده یه قدم به عقب بردارم و اون ادامه داد، "پس تنها سوال من اینه که چرا تو با جورنال لعنتی من وایسادی؟" (Harry Styles AU) [Persian Translatio...
