Als Vanessa naar LA verhuist voor haar moeder is alles anders. Ze gaat studeren op een nieuwe school en al snel start haar modellencarièrre. Haar hele leven verandert nog meer als ze Justin Bieber tegenkomt. Ze worden verliefd. Ze hebben alleen maar...
Ik word wakker van een tik op mijn schouder. "Lieverd, we zijn er" ik open mijn ogen en kijk om me heen. We zaten nog in het vliegtuig, we waren bijna aan de grond. Ik voelde de zenuwen door mijn lichaam gaan. We zouden bij opa en oma slapen voor twee weken. Ik voel een plof als teken dat we geland zijn, eindelijk. Van Amerika naar Nederland is een hele lange vlucht, niet dat ik er echt veel van mee heb gekregen.
"Yes mijn koffer" roep ik en pak hem snel van de band. Het is altijd zo'n opluchting als je je koffer ziet. Ik ben altijd zo bang dat hij achterblijft.
Als we naar de uitgang lopen zie ik opa en oma al staan. "Opa! Oma!" roep ik en laat mijn koffer vallen. Ik loop naar ze toe en geef ze een knuffel. Ik snuif de geur op als ik ze knuffel. Het was nog steeds dezelfde typische opa en oma geur. Ik grinnik en laat ze los. "Wat zie je er mooi uit!" zegt oma. "Bedankt"
We rijden naar huis. Eenmaal daar stap ik uit en neem mijn koffer mee. Ik had een eigen kamer daar. Ik loop naar binnen en leg mijn koffer in een hoek. Het was niks veranderd. Er stonden wat poppen op de plank, en een schilderij van een boom hing aan de muur. Ik had hier vroeger zovaak geslapen.
Ik loop naar beneden. Het is 2 uur 's middags. "Mam?" "Ja?" "Ik ga naar mijn vrienden, oke?" "ga maar" glimlacht mam. Ik trek mijn winterjas aan en pak een fiets uit de schuur. Ik fiets naar Lars. Het is hier koud, anders koud dan in LA, maar fijn. Ik miste deze kou. Als ik bij Lars ben, zet ik de fiets tegen de schuur. Ik bel aan. Al snel gaat de deur open en kijk ik recht in het gezicht van Lars. ''Vanessa!'' roept hij en pakt me bij mijn middel vast. Hij tilt me op en laat me dan weer zakken. Dan krijg ik een lange knuffel. Ik nestel mijn hoofd in zijn nek. ''Ik heb je gemist'' ''Ik jou ook'' zeg ik en laat hem los. ''Kom, het is ijskoud'' zegt hij en neemt me mee naar binnen.
Als ik binnen ben zie ik zijn ouders staan, die ik al mijn hele leven ken. ''Hey meid!'' zegt Marlies, Lars's moeder. Ik geef haar een knuffel. Ik kon altijd goed met haar opschieten, ze was een soort tweede moeder. '''Hoe is het?'' ''goed'' glimlach ik terug. Ik voelde me goed doordat ik hier was, weg van alles, weg van Justin en Nate. Het feit dat ik er even niet aan hoefde te denken. ''Zullen we gaan lunchen? Dan vraag ik Emma en Sophie ook wel.'' Ik knik als teken dat het goed is.
''Sophie, emma!'' roep ik en geef ze beiden een knuffel. Ik was eindelijk weer met mijn vrienden, ik had ze echt gemist. We gaan zitten aan een tafeltje bij het raam. Ik pak de menukaart en laat mijn ogen over de regels glijden. ''Dus? Hoe is het met je?'' vraagt Sophie en kijkt me nieuwsgierig aan. Ik grinnik. ''Het gaat'' zeg ik en haal mijn schouders op. Tegen hen hoefde ik niet te liegen. ''En Justin?'' ''Ja, oh mijn god, wat was dat?'' zegt Emma. ''We waren samen'' zeg ik en kijk op naar de drie gezichten die me met grote ogen aankijken. ''Het was geweldig, maar toen moest hij op tour.'' zeg ik en kijk weg. Het was rot om het erover te hebben. ''Hoe was hij?'' zegt Emma, die heel erg fan was. ''Heel lief, hij waren de mooiste weken van mijn leven'' '''Hoe is hij in bed?'' grinnikt Sophie. ''Sophie stop'' zeg ik lachend.
''Maar genoeg over mij, hoe is het met jullie?'' vraag ik en kijk ze aan. ''Ik heb een vriendin'' zegt Lars en ik zie hem een beetje blozen. ''Hoe heet ze?'' ''Julia'' zegt hij en zijn ogen glinsteren, wat heel schattig is. ''Ik ben blij voor je'' glimlach ik naar hem.
Als ik weer thuis ben staat het eten klaar. Oma kon altijd zo lekker koken. ''Hoe was het?'' vraagt mam. ''Leuk, alsof ik nooit weg ben geweest'' glimlach ik. En dat was zo. Het was heel gezellig. Ik miste Nederland meer dan ik dacht. Nate had me nog een berichtje gestuurd dat hij me miste. En ik miste hem ook een beetje. Ik voelde me nog steeds schuldig tegenover Justin, maar naar wat hij gedaan had, kon ik het ook. Toch zal die altijd in mijn hart blijven. Dat kon ik niet tegenhouden.
'S avonds lig ik in bed. We hadden nog wat bordspelletjes gedaan met z'n allen. Het leek nu zoveel makkelijker in Nederland, maar het was ook vakantie natuurlijk.
Ik pak mijn telefoon erbij en scrol door mijn camerarol. Glimlachend kijk ik naar de foto's met Lars, Sophie en Emma. Ik post de foto op facebook met een tekst erbij.
'Glad to be back with my best friends, i love you guys'
Ik kijk nog verder en zie een foto met mij en Justin. Ik kijk heel gelukkig. Ik voel tranen prikken, maar probeer ze weg te slikken. Waarom moest hij nou zo nodig met een ander zoenen? Waarom was het zo verdomd moeilijk hem te vergeten?
omg ik ben zwaar aan het fangirlen over deze foto
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Hij lijkt hier echt op fetus Justin. De mensen die er al vanaf 2009 zijn weten wat ik bedoel. Ik ben dit jaar al 7 jaar fan wow. De tijd gaat zo snel.
