I'm crazy about you - Justin

Hoofdstuk 30 Nate

De twee weken in Nederland waren snel gegaan. Over een paar uur zouden we teruggaan naar Los Angeles. Ik had afscheid genomen van Lars, Sophie en Emma. Het was verschrikkelijk. Ik haatte afscheid nemen. Ik was er zo slecht in. 

Van Justin had ik niks meer gehoord. Geen appje, geen telefoontje, niks. Het was misschien wel beter zo. Ik moest hem loslaten. Ik had gelezen dat hij weer op tour ging, dus hij zou niet meer in Amerika zijn. Hij was dus weer weg en druk, wat het makkelijker maakte om geen contact te zoeken met hem. Wat ik aan de telefoon had gezegd, kwam alleen omdat ik dronken was. Althans, dat hou ik me voor.

Kayleigh had me al een bericht gestuurd dat ze me mistte, en ze kon niet wachten om me weer te zien. Ook Nate had me een bericht gestuurd dat hij me weer wou zien. Eigenlijk wou ik hem ook wel zien. ''Vanessa, heb je je koffer al ingepakt?'' Nee totaal niet. ''Bijna'' roep ik terug naar beneden. Snel prop ik al mijn kleren in mijn koffer. Jezus, ik had echt teveel meegenomen.

We nemen nog afscheid van opa en oma. Ik ging ze echt missen. Vooral de ouderwetse spelletjesavonden, wat we bijna elke avond hadden gedaan als ik niet bij mijn vrienden was. Dan rijden we naar het vliegveld, op naar huis.

Als ik thuis ben gooi ik mijn koffer in de hoek van de kamer. Ik had totaal geen zin om hem uit te pakken. Ik kruip mijn bed in. Ik had echt last van een jetlag. Morgen moest ik al weer naar school. Ik had er zo geen zin in. Er was geen eens tijd voor rust. Al snel zakken mijn ogen dicht en val ik in slaap.

---------------------

Piepend geluid vult mijn kamer. ''Ugh'' mompel ik en druk mijn wekker uit. Vroeg opstaan was niet mijn ding. Ik ga uit bed en loop naar de badkamer, waar ik snel onder de douche stap. De warme stralen voel ik over mijn lichaam heen lopen. De geur van mijn shampoo vult de badkamer. Na en snelle douche droog ik me af en kleed ik me aan. Ik doe wat make up op en bekijk mezelf in de spiegel. Tevreden loop ik naar beneden en maak ontbijt. Mam was al naar werk. Zij was echt een ochtendmens, ik daarentegen.. Ik poets nog snel mijn tanden en rij dan naar school. Ik zou Nate zo weer zien. Bij die gedachte krijg ik een raar gevoel in mijn onderbuik. Vast spanning, spreek ik mezelf toe.

Ruim op tijd ben ik op school. Ik wou Kayleigh nog even spreken voor de les begon. Ik loop door de gangen op zoek naar haar kluisje. Als ik er ben, staat ze met de rug naar me toe. Ik loop erheen en sla mijn handen voor haar ogen. ''Who am I?"grinnik ik. "Vanessa!" roept Kayleigh en draait zich om. Ze knuffelt me stevig. "Hoe was het?" "Geweldig, het was fijn om mijn vrienden en familie weer te zien. Ik was het echt even nodig." "Gelukkig" zegt Kayleigh, ''Hoe doe je het nu met Nate?" ''Ik heb geen idee'' zeg ik. Ik had ook echt geen idee. ''Als je het over de duivel hebt'' zegt Kayleigh en kijkt recht langs me heen. Ik draai me om en kijk recht in de blauwe ogen van Nate. 

''Hey'' glimlacht hij. ''Hey'' ik glimlach terug. Ik voel weer dat gevoel in mijn onderbuik, wat ik nu niet meer kon negeren. Vond ik hem leuk? We hadden wel een paar keer gezoend, wat ik niet erg vond. Het was een goede afleiding. Nee, een perfecte afleiding. ''Hoe was het in Nederland?'' ''Leuk'' ''Mooi, kan ik je vanavond zien?'' Hij wou me zien. Het rare gevoel komt weer naar boven. Ik knik als bevestiging. ''Half 8 bij mij?'' ''Ja prima'' zeg ik. Nate draait zich om en loopt weg. ''Hij vindt je leuk'' zegt Kayleigh, die alles gevolgd heeft. ''Hou op'' ''Het is zo, just saying'' zegt ze grijnzend. Ik geef haar een speels duwtje, en ze begint te lachen. Ik hoor de bel en we lopen naar de les. 

'S middags had ik nog een videoshoot van H&M. Ik was het totaal vergeten, tot vandaag. Het ging vrij snel, en ik was ook snel klaar. Het was een mooi filmpje geworden. Mijn make up laat ik erop zitten; ik had echt geen zin om het eraf te halen. Bovendien zou ik er dan in ieder geval leuk uit zien bij Nate. 

Als ik thuis ben pak ik een spijkerjasje en een leuk t-shirt uit mijn kast. In de badkamer trek ik het aan en bekijk mezelf in de spiegel. Ik moet toegeven, ik zag er leuk uit. Ik doe nog wat parfum op en poets mijn tanden. Dan rij ik naar Nate's huis. 

''Hey'' zegt Nate als hij de deur opendoet. ''Hoi'' Ik loop achter hem aan naar binnen. "Ga zitten'' zegt hij. Ik loop naar de bank en doe wat hij zegt. "Wil je wat drinken?'' "Ja lekker" "Wat wil je?" "doe maar wat" mompel ik. Ik kijk wat rond. Ze hadden een mooi huis, wat ouderwets, maar op een leuke en gezellige manier. Nate komt terug met 2 glazen en zet ze neer op de tafel. Hij gaat naast me op de bank zitten. ''Dankje'' glimlach ik. ''Je hebt een mooi huis'' 

''Ik heb je gemist, weet je dat?'' zegt Nate uiteindelijk om de stilte te verbreken. Er hangt een bepaalde spanning tussen ons, die ik niet kan plaatsen. Niemand weet goed wat te zeggen. Hij had me gemist. "Ik jou ook wel'' zeg ik. Hij begint te lachen. "Wel, klinkt enthousiast" zegt hij. Ik kijk naar beneden, ik voel dat ik bloos. "Sorry, ik weet niet zo goed wat dit is" zeg ik zacht. "Snap ik'' zegt Nate. "Ik snap je als je wil wachten, als je er nog niet klaar voor-" voor ik weet heb ik mijn lippen op die van hem gedrukt. Ik moest het weten. Ik moest weten of ik wat voor hem voel. Hij beantwoordt mijn kus door zijn mond open te doen. Mijn tong glijdt bij hem naar binnen. Ik voel lichte vlinders in mijn buik. Het is anders dan met Justin, maar het voelt goed.

Na een tijdje wurm ik mezelf van hem los. ''Ik wil niet wachten" fluister ik. Ik kijk hem aan, in zijn blauwe ogen. "Weet je het zeker?" zegt hij zacht. Langzaam knik ik. "Ja" knik ik. "Ik weet het zeker'' 

oh nee. Ze is nu met Nate. Wat vinden jullie?

Ik heb dit stuk helemaal overnieuw moeten schrijven, want ineens was het stuk weg, ugh. 

Ik heb nog een heel leuk idee wat ik graag wil uitwerken. Dus ik zal een paar maanden overslaan in het verhaal. Dan weten jullie dat alvast.

En bedankt voor iedereen die dit verhaal leest en voor de leuke reacties van sommigen. Dat doet me echt goed. Het motiveert om verder te schrijven. 

Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden. Let me know!