I'm crazy about you - Justin

Hoofdstuk 33 vandaag zie ik je weer

Justin pov
Ik neem nog een slokje water voor ik het podium opmoet. Dan loop ik naar de glazen box. Als de muziek begint, begin ik te zingen. 'Mark my words' Ik kijk de zaal rond. Alle meisjes schreeuwen en gillen. Konden ze nou nooit is stil zijn? Blijkbaar niet.

Snel loop ik naar de kleedkamer en kleed me om. Ik neem nog een slok water en loop weer het podium op. De zaal is een beetje verlicht. De muziek start als ik de zaal rondkijk. Als ik moet inzetten vallen mijn ogen op iets in de zaal. Prachtige bruine ogen, die ik herken uit duizenden. Prachtig krullend bruin haar, die zo zacht aanvoelde. Zij was het, Vanessa. Even denk ik dat ik het me verbeeld. Ik knipper met mijn ogen. Ze staat er nog steeds. Dit was echt, dit was fucking echt.

Haar ogen vinden de mijne. En even lijkt de wereld om me heen te verdwijnen. Het is alleen zij en ik, niemand anders. Wanneer ik een tik op mijn schouder voel kom ik weer bij zinnen. "Zingen" sist een danseres. Ohja, shit. De muziek zet weer in en ik begin te zingen. Met mijn ogen alleen op haar gericht, het hele concert lang.

Ze is mooier dan ooit. Ze zag er goed uit. Nate had geluk met haar. Ik weet dat het Nate was. Facebook helpt. Wat deed ze hier? Waarom was ze in Nederland? Als de muziek stopt begin ik te praten. Dit was het moment dat ik begon te praten. "Hallo allemaal" zeg ik in het Nederlands. Ik zie haar lachen. Haar prachtige glimlach. "Ik hoop dat jullie het naar je zin hebben" ga ik verder. "I love you guys, so much" zeg ik met mijn ogen op haar gericht. Ik zie haar naar de grond kijken. "Hier komt sorry" zeg ik en de muziek zet in.

Als ik klaar ben met het concert loop ik naar mijn kleedkamer. Ik drink mijn flesje water leeg. Nog steeds heb ik het gevoel dat ik droom, maar ze was er echt. Ik plof neer op de bank en laat mijn hoofd vallen tegen het kussen. Ik was moe, maar tegelijkertijd had ik zoveel energie, door haar.

Ik hoor geklop op de deur. Een bewaker komt binnen. "Er is iemand voor je. Ze heet Vanessa en ze zegt dat ze je kent" zegt hij. Mijn hart begint te bonken. Ze wou me zien. Ze was hier. Het dringt nu pas echt tot me door. Ik knik. "Ja, ik ken haar" Heel goed zelfs. "Laat maar binnen" zeg ik en sta snel op. Ik trek snel mijn kleren recht. Dan gaat de deur open.

Daar staat ze. Ze kijkt me recht aan. Haar wangen hebben een rode blos, wat heel schattig is. Dichtbij was ze nog mooier. "Hey" zegt ze. Tientallen vragen schieten door mijn hoofd. Maar ik besluit het allemaal niet te vragen. "Hey"

"Je was echt goed" glimlacht ze verlegen. Ze loopt dichter naar me toe. "Dankje" Er was een ongemakkelijke stilte. De sfeer was gespannen. "Het is goed om je weer te zien" zegt ze dan. Ze staat nu dichtbij me. "Vind ik ook" glimlach ik zwakjes. Ze komt naar me toe en pakt me vast. Ik sla mijn armen om haar heen en druk haar stevig tegen me aan. Haar parfum dringt door mijn neusgaten. Ze rook nog steeds hetzelfde. Het was heerlijk.

Na een poosje laat ze los. "Sorry, ik.." "het geeft niet" zeg ik zacht. Een glimlach verschijnt op haar gezicht. Wat is ze toch mooi als ze lacht. "Je ziet er moe uit" "Ben ik ook" zucht ik. "Gaat het wel met je?" vraagt ze. Nee het ging niet, het ging slecht. "Het komt wel goed" mompel ik. Ik wou haar niet laten weten hoe ik me echt voelde. "Wat doe je hier?" vraag ik om van onderwerp te veranderen. "Een vriendin had kaartjes, en ik moest mee" "oh"

"Kunnen we misschien ergens anders praten?" vraagt ze. Ik knik. "Ik ga zo naar mijn hotel. Je kan wel mee, dan breng ik je wel thuis" "oke" zegt ze en ik pak mijn spullen. Dan lopen we naar de auto.

Ik rij naar mijn hotel en laat haar binnen. We hadden allebei niks gezegd in de auto. "Wil je wat drinken?" "Doe maar wat water" Ik loop naar de keuken en pak twee glazen water.

Vanessa pov
Justin komt terug met twee glazen water. Het was raar om hem te zien, maar ik kon het niet laten. Ik moest hem zien, ik moest weten hoe het met hem ging. Nu pas merkte ik dat mijn gevoelens voor hem nooit weg zijn geweest. Ik had ze altijd al, ik had ze gewoon weggestopt. Hij zag er heel knap uit nu. Zijn haar zat warrig, maar op een goede manier. Hij zag er wel ongelukkig uit. Hij zei dat het wel goed kwam, maar ik geloofde er niks van. Hij was kapot, dat kon ik zien.

"Justin?" "Hmm?" "Hoe gaat het echt met je?" Hij kijkt me aan. Ik zie de pijn in zijn ogen. "Slecht" zegt hij dan. "Het spijt me" zeg ik. Hij kijkt naar beneden en zegt niks. Het kwam door mij. Weer voel ik me schuldig.

"Heb je iemand anders gehad na mij?" vraag ik. "Nee" "Hoe dan? Er zijn miljoenen meisjes voor je in de rij" Het verbaast me echt dat hij niemand heeft. "Omdat ze jou niet zijn" zegt hij bijna onverstaanbaar. Ik bijt op mijn lip, shit. "Oh" is het enige wat ik weet uit te brengen. "En Nate?" vraagt hij. "Dat gaat goed" glimlach ik. "Waarom heb je geen contact gezocht?" vraagt Justin. "Ik had je over kunnen halen" In zijn stem klinkt verdriet en teleurstelling. En dat begrijp ik volkomen. "Omdat.. Als ik alleen je stem al gehoord had ik al getwijfeld. Jij laat me aan alles twijfelen" roep ik uit. "Dan had ik mijn hele toekomst omgegooid, alleen om bij jou te zijn. Ik hou van je. Daarom heb ik niet gebeld. Ik kon het niet" zeg ik en kijk naar beneden.

Ik hoor voetstappen dichterbij komen. Ik kijk op. Justin staat recht voor me. Hij kijkt me met grote ogen aan. Hij staat zo dichtbij me dat ik zijn adem kan voelen. "Ik wil niemand anders, ik wil alleen jou" fluistert hij terwijl hij me aan blijft kijken. Het voelt alsof ik elk moment in elkaar kan zakken. Ik verlang naar Justin. Alles in me schreeuwt dat ik ervoor moet gaan.

Snel druk ik mijn lippen op die van hem. Zijn zachte lippen, die ik echt had gemist. Hij beantwoord mijn kus. Ik sla mijn armen om zijn nek heen. Hij zet zijn handen op mijn kont en tilt me op. Hij tilt me op het aanrecht en geeft me kusjes in mijn nek. Vlinders exploderen in mijn buik. Niks kon me meer schelen, alleen dit moment. Hij trekt me dicht tegen zich aan. Ik druk mijn lippen weer op die van hem. Hij gaat met zijn handen onder mijn shirt. Van zijn aanraking krijg ik kippenvel. Een zucht verlaat mijn mond. Justin trekt mijn shirt omhoog, over mijn hoofd heen. Het beland ergens op de grond. Ik trek zijn shirt snel uit. Ik druk mijn lippen in zijn nek en geeft zachte kusjes. "Ugh Vanessa" kreunt Justin. Hij tilt me op en legt me zacht op het bed neer. Hij komt boven me hangen en drukt zijn lippen op die van mij. In een soepele beweging ligt mijn broek op de grond. Justin trekt ook zijn broek snel uit. Met zijn vingers gaat hij langs mijn lichaam. Een kreun verlaat mijn mond. Het duurt niet lang voor al onze kleding op de grond ligt. "Je bent zo mooi" fluistert Justin.

Minuten gaan voorbij. Ik verlies mijzelf totaal. Ik denk nergens meer aan, alleen aan dit moment. Het voelt zo goed. Alsof het altijd al zo is geweest, alsof we nooit uit elkaar zijn geweest. Zijn aanrakingen geven me kippenvel. Iets had nog nooit zo goed gevoeld als nu.

Nog nahijgend van net kruip in Justin's armen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. Ik luister naar zijn ademhaling, het gaat snel. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Met de consequenties zou ik later wel dealen. Nu was het ons moment. "Ik hou van je" fluistert Justin. "Ik ook van jou"

Lekker lang hoofdstuk omdat die andere kort waren. Hopelijk vonden jullie het leuk!

Omg ik heb de 1K lezers gehaald! Heel erg bedankt!