Loving you was the most beautiful-- NIGHTMARE (CHANBAEK FANFIC)

"Family day"

Hmmm. Shet ang sakit ng ulo ko.

T-teka?!

ASAN AKO?! O///O

Bigla naman akong nakaamoy ng masarap na sopas kaya sinundan ko 'yun hanggang sa nakita ko si kyung na naka-apron na pakanta-kanta pa habang nag-luluto. Di ko naman maiwasang mapatawa. Ang cute cute talaga ng lalaking 'to.

"Pft." Pagpipigil ng tawa ko, kaso narinig niya ata at napaharap siya ng wala sa oras na namumula.

"G-gising ka na pala?!" Ani nito. Lumapit ako sakanya at pinagpipisil ang magkabilang pisngi niya. Hanggang sa napatitig nalang kami sa isa't-isa.

Potek. Bakit di ko maalis yung mga mata ko sakanya? O///O

Ilang segundo pa e naalis din yung titigan naming dalawa. Kumulo na kasi yung sopas at napaso si kyung. "Okay ka lang ba kyung?" Nag-aalala kong tanong sakanya.

"Di okay lang ako. Umupo ka nalang jan at maghahanda lang ako ng mga pinggan." Sabi niya kaya tumango nalang ako at sinunod ang sinabi niya.

Nung nakahanda na siya, agad din naman kaming kumain. "Ah nga pala kyung, asan tayo?"

"Sa condo ko." Tipid niyang sagot.

"Ha?! May bar ka na may condo ka pa?!" Gulat na gulat kong tanong. Ang yaman talaga nila.

"Haha. Oo nga, may bar din dati si kuya noon kaya lang pinasara din niya. Di niya maasikaso e." -kyung

"Ahhh so pantay lang pala kayo. Ah kyung, a-anong oras ka pupunta sa school. Dalian mo o, baka ma-late kayo."

"Sht oo nga pala." Kumain na nga siya ng kumain hanggang sa tapos na siya. "Ah baek ikaw na mag-ayos dito ha?" Nagmamadali niyang sabi papuntang banyo.

"Oo kyung! Haha." Inayos ko na nga yun at naligo na din sa isang cr. Nauna na din siyang umalis at iniwan ako sa condo niya. Well, late na kasi siya kaya naiintindihan ko naman. Family day kasi ngayon e. Kahit di ako pumunta, nasanay na mga professors saakin. Lagi akong absent e. Haha Sino nga naman ang dadalhin ko dun? Tss. Nung natapos na akong naligo, umalis na din ako at umuwi sa bahay.

Andaming text nila suho saakin. Kaya napag-isip isip kong kahit mag assist nalang ako dun, since last year ko na sa school namin. Kaya agad din akong nag-punta dun. Sakto namang nakasalubong ko si dara, kasama mga alipores niya. Jusko

"Ohhhh, look who's here." Ani nito habang tinataasan ako ng kilay. "Hindi ba para sa mga may PAMILYA lang ang pwede dito? Eh bakit andito ka?" Dagdag pa niya. Pero imbes na sumbatan ko siya, lumakad nalang ako papalayo sakanya pero nahigit din niya ako. "Aba ambastos mo a?! Is that how your mother raised you?!" Lumakad ulit ako papalayo pero nahigit din niya ako kaagad. Mapapalaban ata ako ngayon potek. "Wag mo nga ako tinatalikuran?! Ang yabang mo ha?! Well, siguro ganyan ang mga walang pamilya. MGA BASTOS!" Nagsitawanan naman mga alipores niya. Ampapanget naman nila! Mas maganda pa kami nila suho e!

"Wow, alam naman nating lahat ang dahilan kung bakit wala akong PAMILYA NGAYON, and it's because of your mother! At eto lagi ang tatandaan mo, sa mata ng Diyos at batas, KABIT padin ang mommy mo!" Sumbat ko at sinampal niya ako.

"Don't you dare call my mom a SLUT! You know what? Hindi ka na dapat nabuhay e. No one in this world loves you! You useless piece of shit! And even if you die now, no one will ever care! Got that? I'm sure hindi! Because you're stupid!" Ani nito at umalis na. Di ko na nakaya at nagpunta ako sa secret place namin ni yeol at dun na nag-iiyak. Sanay naman na akong sabihan ng mga masasakit na salita e, pero bakit ang sakit sakit padin?