Loving you was the most beautiful-- NIGHTMARE (CHANBAEK FANFIC)

"Letting her go"

Letting her go was the most painful thing that I've ever done in my entire life.

But I think that's the best for us, especially for her.

She will never be happy with me. Alam ko namang hindi talaga ako ang totong mahal niya e and all along it was just kuya. Tanga lang talaga ako kasi umasa pa akong mapapalitan ko siya kahit napakalabo namang mangyari 'yun.

Naglakad lang ako ng nag-lakad palayo sakanya. I never tried to look back kase pag ginawa ko 'yun, alam kong maglalakad at maglalakad lang ako pabalik sakanya para yakapin siya at gugustuhin ulit masaktan ng kahit paulit-ulit wag lang siyang mawala. Pero gaya nga ng sabi ko, hindi naman ako ang mahal at kelangan niya. Para san pa't meron ako diba?

My vision was slowly becoming blurry because of too much tears. Naramdaman ko nalang na may humahawak sa magkabilang balikat ko. "Kyung?? Sht anong nangyare sa'yo?"

It was kai.

Wala akong kalakas-lakas para mag-salita so I just hugged him at unti unti ng napaiyak. Okay lang naman maging mahina ng kahit minsan lang diba?

Nakakapagod na din kasi e.

Pagkatapos kong kumalma ng konte, nag-drive siya papuntang bahay nila. Ayoko muna kasing umuwi, hindi ko pa kayang sumagot ng napakaraming tanong kila mama.

"Walang tao sa bahay, you can do whatever you want. Mag-wala ka o ano ayos lang ako na bahalang mag-ayos." Binatukan ko lang siya.

"Haha gago. I just wanted to drink. That's all"

"Sasabayan kita" he said and I just smiled at him.

Pagdating namin sa bahay nila, nauna na ako sa rooftop. Dun kasi kami lagi ni kai pag nag-iinuman kaming dalawa.

After some minutes, sumunod na din siya na may hawak ng mga alak. Inabutan kaagad niya ako ng isa. "Ano ba kasing nangyare? Ba't bigla bigla ka nalang nawawala?"

"Naalala mo nung last night natin sa baguio? Nung andami daming kong nainom?" Panimula ko.

"Hahaha pota. Oo naman, sobrang garapal mo sa alak nung gabing 'yun."

"Before kasi nun, pataas na ko nun e. Gusto ko na kasing matulog kasi tamado na din ako. But I saw them kissing." Halos mapiyok pako sa last sentence na sinabi ko. Sariwa padin kasi e. Yung halos gabi gabi ko nalang napapanaginipan 'yun kaya iniinom ko nalang ng alak ang lahat. Kaso wala padin e, parang mas lumalalim yung sakit.

Kai's Pov

Nung gabi ding 'yun, nung napansin kong paloob na ng bahay si kyung sumunod ako at nung gabi ding 'yun meron nakong lakas para mag-tapat. Nakita ko din yung nakita niya at kitang kita ko din kung paano siya nasasaktan nung mga oras na 'yun. Lumabas ako agad nun at nagkunwaring walang nakita.

Nakakagago na nakakaputa kasi wala man lang akong magawa. Nung araw na nga lang 'yun ako nagkaron ng lakas ng loob para mag tapat napurnada pa.

Pogi nga ako, torpe naman. Hays "So wala na?" Tumingin siya saken ng may pagtatanong.

"Anong wala na?"

"Yung inyo ni b-baek"

"Ako lang naman talaga yung nag-akalang meron yung samin e."

Magtatapat na ba ako?

Wag na muna. Hindi ito yung tamang panahon. Baka diko rin kakayanin yung sagot.

"Nagmahal ka na ba kai?" Biglaang tanong niya. Simula highschool palang kasi kami, never na akong nagseryoso sa mga babae. Wala e, si kyung yung mahal ko. I was known to be the baddest boy among the girls and that's why they always fall for me. Yun na yung naging imahe ko.

"Oo" tila yata nagulat siya sa naging sagot ko. Wala pa kasi akong nakwekwentong babaeng sineryoso ko.

"Wag nga ako ang lokohin mo gago. Hahaha" I stared into his eyes para maniwala siya.

"Yes, nagmahal na ako and I just fell inlove with the person who loves somebody else. Tara na, magpahinga ka na. It's been a long day for you" ani ko at pinat siya sa likod. Nauna na akong bumaba at nag-punta sa kwarto ko. May sarili siyang kwarto dito sa bahay lagi kasi siya dito noon nung naging busy sila tita sa business nila sa ibang bansa kasi ayaw naman niya sa condo niya.

Kyung was my greatest karma. Napauntog nalang ako sa headboard ng kama ko. "Ang tanga mo kai! Ba't ba kasi ang torpe torpe mo!"

Baek's Pov

Ilang minuto din akong nag-iiyak sa may park. Naiinis ako sa sarili ko dahil nasaktan ko na naman siya.

"Beks? Beks?" Rinig kong pagtawag nila suho na palapit na saakin ngayon.

Niyakap kaagad nila ako pagdating nila sa kinaroroonan ko.

"Anong nangyari? Ba't andito yung sasakyan ni kyung?" -suho

"I just found him beks."

"Eh saan siya?" -luhan

"He broke up with me"

"What?! Bakit?" -suho

"He saw us kissing. H-hindi ko naman alam na nakita niya pala 'yun e. I-It was just a mistake mga beks pero nasaktan ko siya. Nasaktan ko na naman siya and he just gave up on me. Pagod na daw siya mga beks *hik* naiinis ako sa sarili ko kasi nasaktan ko na naman siya *hik* hindi ko na alam gagawin ko. *hik* I feel so stupid." Pag-iiyak ko sakanila and they all hugged me.

"Shhhhh. Pinakawalan ka niya dahil para sa'yo rin." -luhan

"True beks, alam kasi niyang siya padin diba? Kaya tama lang na palayain niyo ang isa't-isa. Let him also find his happiness at na kay kai 'yun." -rio

"At ikaw naman, you also need closure. Mag-usap kayo ni yeol and tell him the truth about tae." -suho

"At pag mas lalo mo pang pinatagal 'yan beks, hindi lang ikaw ang mahihirapan. Mas mahihirapan ang anak niyo" -rio

"Y-you think tatanggapin niya si tae?"

"Tanggapin man o hindi, atleast alam na ni tae kung sinong dad niya diba? Ang mahalaga, andyan ka para kay tae." -rio

"What about tae?"

Napalingon kaming lahat sa may likod namin. We saw yeol who's standing beside the car.

Sht.

Bumilis kaagad yung tibok ng puso ko. Gulat kaming lahat. Did he just overheard everything?

"Anak mo si tae?" Sabi pa niya ulit habang papalapit sa kinaroroonan namin.

"We need to go beks. This is the right time." Bulong nila and they all patted me for a goodluck.

Nung nakaalis na sila, halos manginig na ako sa kaba. "Anak mo ba si tae baek?" Tanong nito ulit.

"Y-yes,"

"ANAK KO RIN BA SI TAE??"

------

Malapit ko ng matapos ang story na 'to guys. Hihi

Matatanggap nga kaya ni yeol ang tungkol sa anak niyang si tae?