Loving you was the most beautiful-- NIGHTMARE (CHANBAEK FANFIC)

"Again"

Pagkatapos ng gabing 'yun, tila mas dumami ang mga tanong sa isipan ko. Tulad ng gusto ba niya ulit akong bumalik na tulad ng dati? Yung mga gawain namin noon? Bakit siya ganon? Bakit parang bumabalik ulit siya sa dati? Bakit feeling ko nilalandi niya ako? Bakit?

Ang daming tanong pero paano ako kukuha ng sagot kung hindi ako magtatanong diba? "Ano na bes? Nakapag-decide ka na ba? Are you gonna talk to him or not?" Tanong saakin ni rio, andito kami ngayon sa may balcony nila sehun. Kami lang ang gising. 5:00 am palang kasi e at natulog kaming lahat dito kila sehun.

"Hindi ko alam beks, naguguluhan ako e. Maybe I am just.. ewan nababaliw na ata ako." Bigla naman akong binatukan.

"Ang sabihin mo, mas nababaliw ka na naman now that you're seeing him often." Napaisip ako, 'yun nga ba ang dahilan? Should I avoid him? "Am I right beks? Hmm?" Sunod pa niyang tanong.

"I don't think so bes, kahit naman nung nasa states na kami iniisip ko padin siya. Maybe, umaasa na naman ako beks and I don't wanna feel this anymore. Lalo pa't may anak kaming dalawa. Ayokong umasa na mabibigyan ko si tae ng happy family. Seriously, ayokong maranasan ni tae ang naranasan ko beks. I don't want him to experience it." Bigla nalang akong napaiyak and thankfully, rio immediately hugged me.

"Beks, andito lang kami. We can be his father, mother anyone he wants us to be. Okay?" Tumango lang ako as a respond. Tumigil din ako kaagad sa kakaiyak. Baka magising sila e. Hindi na kami nakabalik pa sa pagtulog kaya nanuod nalang kami ng movie.

----------
Mga tanghali na silang nagising lahat, nagprepare na din kami ng lunch. "Wow ang sarap naman ng amoy na 'yun." Ani nila habang nakapikit pang nakaupo sa dining table. Napatawa nalang kami ni rio.

"Teka? Asan si yeol?" Tanong ni rio.

"Ayun kaphone call si dara." sagot nila. Napatahimik nalang ako bigla. Nasasaktan na naman ako. Ano namang karapatan ko para masaktan diba?

"Ah kain na" sakto namang pababa si yeol na kausap pa si dara. Dinig na dinig nga naming magkikita sila mamaya e.

"Ah okay, i'll come over soon. Bye" napatingin silang lahat saakin. Tinignan ko din sila na parang bang nagtatanong kung bakit. They just chuckled at balik sa pagkain nila. Kumain na din ako.

Pagkatapos kumain, we decided to go home na. Nakisabay na ako kila suho at nakadating naman ako agad sa bahay. "Babyy!" Tawag ko kay tae. Niyakap naman niya ako kaagad.

"I missed you mommy." Niyakap niya ulit ako. After he hugged me, nawala saglit tong bigat na nararamdaman ko.

Nung medyo gumagabi na, I decided to take a walk. Oo mag-isa ko lang, gusto ko munang mag-isip-isip.

Hanggang sa makarating ako building kung saan ang condo ni yeol. Hindi ko namalayan naglakad pala ako papunta dito. Natawa nalang ako. I just stared at it for a while at lahat ng mga memories nag-balik. Lahat ng saya at sakit na naramdaman ko sa lugar na 'to. Bakit kaya kelangang humantong sa ganun no? We could've have just keep it as a secret forever then he shouldn't have break my heart.. break me. 

May bigla akong narinig na pamilyar na boses, "Take care. Okay?" Ani nito. Nagtago ako sa may mga malalaking halaman, tama nga ako. Si yeol at dara 'yun. Palabas sila ng building, ganto din ang eksena nung last na pagkikita namin ni yeol e. Hinatid din niya si dara bago niya ako tinaboy.

Umiiyak na pala ako. Ang sakit, andito padin pala yung sakit. Akala ko wala na, akala ko kaya ko na. Masyado ba akong nagmahal? Tss ginawa ko lang namang mundo ang isang taong past time lang ako.

Nung lumuob na ulit si yeol, tumakbo na ako palayo sa building na 'yun. Nakarating ulit ako sa park kung saan ako napadpad nung umiiyak na ako. Umiiyak na naman ulit ako dito. Bigla akong nakaramdam ng patak ng ulan.

Haha, umuulan na naman pala. "Andito ka lang pala e." I looked at him and he smiled at me.

Lagi lang siyang nandito para saakin. He never left my side kahit na nasaktan ko pa siya.

Kyung is always there to love and take care of me.

Maybe he deserves a chance?