Kağıdın üzerine biraz daha yayılıp omuz silktin. Konuyu kapatmak adına mırıldandın.
"Güzel haber demiştin."
Konuyu şuanlık deşelemesemde birazdan o kağıtta ne olduğunu öğrenecektim. Oturduğum sandalyede geriye yaslanıp derin bir nefes verdim. İlk ders bitene kadar heyecandan bayılmadığım için şanslıydım.
Her teneffüste burada buluştuğumuz içinde teneffüs zili ile buraya koşmuştum zaten.
"Artık rahatça takılabiliriz."
İlk başta gözlerimin içine şaşkınlıkla baksanda ardından doğrulup merakla sordun.
"Anlamadım."
Gülümseyip tekrar ettim.
"Artık rahatça takılabiliriz diyorum. Arkadaşlarımdan korkmana gerek yok. Onlarla konuştum ve sorun etmeyeceklerini söylediler."
İlk başta gözlerin irileşti ardından öyle geniş gülümsedin ki gülümsemen bulaşıcıymışçasına gülümsememe sebep oldu.
"Tanrım bu harika bir haber."
Kafamı olumlu manada sallayıp boş anından faydalanarak önündeki kağıdı hızla çektim.
Gözlerin irileşti ve kağıdı kapmak adına hamlede bulundun ama kolumu diğer tarafa uzatınca hamlen boşa çıkmıştı.
"Süpriz yapacağım daha tam bitmedi ver şunu."
Bana mı yapıyordun yani? Merakım daha fazla artsa da kağıda bakmadan sana uzattım.
Hadi ama ne yapacaktım ki boş boş 10 dakika boyunca? İç çekip sandalyemi sana biraz daha yaklaştırıp kafamı sırtına ağırlık vermemeye büyük çaba sarfederek yasladım ve gözlerimi kapattım.
Elimi de rahat edebilmek adına beline sarıp memnun kalmışçasına gülümsedim. Rahatsız olsan itiraz ederdin ama çoktan bulunduğumuz boş alanda kağıtta çıkan kalem sesleri yankılanmaya başlamıştı.
Elimi bel kıvrımında gezdirirken bir yandanda vücudundan yayılan o güzel kokuyu içime çekiyordum.
Dakikalar sonra elinde bulunan kalemi masaya koyup mırıldandın.
"Bitti."
Hemen kafamı kaldırıp önünde ters çevirmiş olduğun kağıda baktım. Acaba neyi çizmiştin benim için.
"Alıyorum kağıdı?"
Kafanı aşağı yukarı sallayıp kağıdı yavaşça önüme ittin. Dirseğini masaya koyup avuç içini yanağına yasladın ve bana bakmaya başladın. Tepkimi merak ediyor olmalıydın. Eh şuan heyecandan ağzım kulaklarımdaydı zaten.
Kağıdın iki kenarını kavrayıp ters çevirdiğimde gördüğüm resim ile gözbebeklerim irileşti,kalp atışlarım daha da hızlanmış ve gülümsemem mümkünmüşçesine daha da genişlemişti.
"İnanmıyorum."
Dudaklarım arasından hayranlık dolu sadece bu kelime dökülmüştü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ne demeliyim bilmiyorum."
Beni,beni çizebilecek kadar dikkatli izlediğini düşünmek öyle harika bir histi ki.
Resime birkaç saniye bakıp sana döndüğümde yüzüme gülümseyerek bakıyordun.
"Teşekkür ederim."
Kollarımı beline sarıp seni kendime çektiğimde resmen oturduğun sandalyeden düşecektin. Mutluluktan ağlayacak gibi hissediyordum. Kafamı boynuna gömüp daha sıkı sarıldım.
Sen gerçekten harika birisin Hoseok. Gerçekten... İyi ki seni seviyorum.
