We Were Beautiful :: VHope ✔

WWB-22

SeokJin

SeokJin sıkıntıyla oflayıp yatağında sağa sola dönmeyi kesip doğruldu,ayağa kalkıp lambayı açtı ve odadan çıktı.

Uyku tutmuyordu. Namjoon'un dedikleri zihnini işgal ediyor ve sonuca ulaşmayan,birbirini kovalayan düşünceleri uykusu olmasına rağmen uyutmuyordu.

Ama sanki ilk kez daha mantıklı ve daha düzgün düşünebiliyordu.

Bu düşünceleri sabah olduğunda ya da uzun bir süreç boyunca da devam ederse bu sefer mutlu olabileceğine inanıyordu.

Defalarca planlar yapmıştı. Ve defalarca yaptığı planları çöpe atmıştı. Bu sefer plan yapmaktan vazgeçecekti.

Namjoon haklıydı. Taehyung ve Hoseok'u ayırmak istese de Taehyung koşarak ona gelmeyecekti ki. Yaptığı planların onları ayırmanın yanı sıra ayriyetten kendisine katkısı da yoktu.

Neden çabalıyordu? Neden Taehyung ve Hoseok'un birbirlerinden vazgeçmeyeceğini bilmesine rağmen bu planları sürdürüyordu. Neden NamJoon'a bir şans daha vermiyordu?

SeokJin hiç bu kadar teferruatlı düşünmemişti ve bu ayrıntılar beyninin zonklamasına başının ağrımasına sebep oluyordu.

Mutfağa gittiğinde tezgahtaki bardağı aldı ve musluğu açıp su doldurdu.

Namjoon'un teklifini kabul etmek demek,Taehyung'u unutmayı kabul etmek demekti. Peki bunu yapabilir miydi? Aşığım dediği kişiyi unutabilir miydi?

Evet bunu yapabilirdi. Önce kendisine inanmalıydı. Zor olamazdı ya. Evet,Hoseok'u hala sevmiyordu ve sevmeyecekti ama Taehyung'un ona bakarken ki gözlerine yerleştirdiği heyecana,mutluluğa ve aşka defalarca tanık olmuştu. Bu yüzden onu kör eden düşüncelerinden ve kötüye kullanacağı sevgisinden vazgeçmeliydi.

Sudan birkaç yudum aldıktan sonra bardağı tekrar tezgaha koydu ve masanın yanındaki sandalyeyi çekip oturdu.

Namjoon gerçekten hala aynı duyguları içinde barındırıyor muydu? Ya yine aldatırsa? Peki ya SeokJin... O yine sevebilecek miydi onu?

Saçlarını geriye atıp kollarını masaya yasladı ve krem rengi duvarda gezdirdi bakışlarını.

Düşünceleri onu çıkmaz sokağa sürüklüyordu. Bu kadar zor olamazdı bir seçim yapmak. Ya hala Taehyung için savaşacaktı ya da eski sevgilisinin kollarına sığınacaktı. Aldatma korkusunu iliklerine kadar hissedecekti ve belki yine aldatılacaktı. Ama Taehyung'un kendisine gelmeyeceğini bile bile savaşmak niyeydi? Bir hiç uğruna çabalamak sadece zaman öldürmekti. Ötesi yoktu ya...

Cep kısmı fermuarlı olan eşorfman altının cebini açtı ve telefonunu çıkartıp saate baktı.

Resmen bir gecesini düşünceleri ile öldürmüştü. 3:37...

Namjoon'a diyemez miydi ya yine beni aldatırsan diye? Namjoon bunu kesinlikle inkar eder ve yapmayacağına dair yemin bile ederdi ama SeokJin ona bir şans verecekse önce güvenmeliydi.

Telefonun ekranını açıp mesaj uygulamasına girdi. Galiba kararını vermişti. Pişman olmak istemiyordu bu yüzden önce Namjoon güvenini kazanmalıydı.

SeokJin : Pekala NamJoon. Beni hala seviyorsan bunu göstermelisin. Yine aldatacaksın diye korku dolu bir ilişki yaşayamam. Öncelikle güvenimi kazanırsan evet o zaman sana gelirim. Mutlu olacağıma inanırım.