We Were Beautiful :: VHope ✔

WWB-19

Jimin-SeokJin

"Sana Taehyung itiraf etmiş diyorum!"

Jimin ikinci kez bulundukları ortamın kalabalık olmasından ötürü kısık sesle konuştuğunda SeokJin tepki vermezse devam edeceğini bildiği için sinir ve bıkkınlıkla ofladı.

"Duydum Jimin. Ne yapabilirim. Düşünüyorum bir şeyler. Bu gidişle biz onlar birleşmeden ayıralım derken çoktan sevgili olacaklar."

Jimin yüzünü ovuşturdu. Yaptığı hesaplar bozuluyordu ve bu hiç iyi bir şey değildi.

Ellerini çabuk tutmalıydılar. Onların birlikte olacağını düşünmek bile sol yanında bir acının oluşmasına sebep oluyordu.

Hoseok'u uzun zamandır seviyordu. 9. Sınıfın başlarında neşe saçardı etrafa. Çok iyi hatırlıyordu o günleri. Koyu yeşil gözleri gülümseyince kısılır ve Jimin o gözlere baktığında kendini ekvatorda gibi hissederdi.

Koyu yeşilleri Jimin'e yağmuru hatırlatırdı. Koca ormanda toprak kokusunu canlandıran mavi damlalar. Yeşilliklerin kokusunu gözlerinin içine bakarak bile alabilirdi. Kendini sıcak bir çölde değil bu yüzden ekvatorda gibi hissederdi.

Güneş bile bu denli çok ısıtamazdı dünya'yı Hoseok'un Jimin'in içini ısıttığı kadar.

Jimin çok iyi hatırlıyordu. Onun acı dolu yardım çığlıklarını. Herkes sanki normal bir şeymiş gibi umursamamış işlerine devam etmişti.

Jimin o günü çok iyi hatırlıyordu. Nasıl koştuğunu,öğretmenlere nasıl anlattığını ve öğretmenlerin koşarak oraya gidişini. İngilizce öğretmeninin kucağında titreyerek ağlayan bedenini ve arkadan sırıtarak çıkan çocuğu çok iyi hatırlıyordu.

Sonra Hoseok'un yalnız kalışını seyretti. Ona edilen nefret dolu sözler kulaklarına doldu. Sanki onun suçuymuş gibi davrananları ve Hoseok'un bir köşede ağlayışlarına tanık oldu.

Ama hiçbir zaman cesur olamadı. Yanına gidemedi. Ben olmasaydım canın daha çok yanacaktı diyemedi. Ya da ben varım,biliyorum seni kötülüyorlar ama ben varım seni seviyorum diyemedi.

Sonra Taehyung geldi. Ansızın Hoseok'u sevdiğini söyledi. Jimin Taehyung onu sevmesin istedi. Defalarca kötüledi. Nefret ediyor gibi yaptı. Hatta başkalarıyla yattı.

Ama Taehyung ondan daha cesurdu. Her şeyi yok sayıp onun yanına gitti ve sevgisini itiraf etti. Oysa Hoseok'u Jimin haketmiyor muydu? Jimin daha önce sevmemiş miydi?

Belki de Taehyung kadar çok sevememişti. Onun yanına gidecek cesareti kendisinde bulamama sebebi buydu belki de.

Yine de bunu kabullenmek istemiyordu.

"Aklımdaki planlar bir bir yok oluyor."

Sessizce konuştu. Bu hikayenin sonunu kendisi de biliyordu. Süreci yavaşlatabilirlerdi sadece.

"Belki de vazgeçmeliyiz."

Her ne kadar kabullenmek istemesede kabulleniyordu işte. Anlamak zor değildi.

Hoseok'ta Taehyung'a karşı boş değildi. Bunu Taehyung'un evinde geçirdikleri süreçte anlamıştı.

"Jimin ne saçmalıyorsun? Birlikte olmalarına göz mü yumacağız?"

Jimin bakışlarını SeokJin'in yüzünde gezdirip bıkkın bir iç çekişin ardından tebessüm etti.

"Belki de ikimiz için daha iyileri vardır huh?"

Kolay olmayacağının farkındaydı ama Taehyung Hoseok'u çoktan kazanmışken ellerinden bir şey gelmeyeceğinin farkına varmıştı.