We Were Beautiful :: VHope ✔

WWB-13

SeokJin telefona ciddiyetle bakarken yanında uyuklayan Jimin'e ithafen konuştu.

"İşimize yarayacak pek bir şey yok."

Jimin omuz silkip gözlerini ovuşturdu ve uyku sersemliğinin verdiği umursamazlık ile mırıldandı.

"Sonra bakarız ne acelesi var ki?"

Gece SeokJin aramış ve sürekli konuşup bir şeyler anlatmıştı. Kendi kafasına göre planlar üretiyordu. Ama Jimin'in hoşuna gitmeyen bir şey vardı. Her planında en büyük zararı fiziksel ve ruhsal olarak Hoseok alıyordu. Ve bu fiziksel kısmı Jimin'in kesinlikle istemediği farklı bir boyuta taşıyordu olayı.

"Portakala alerjisi varmış"

Şimdi ise Jimin'in telefonundan çektikleri kağıtların fotoğrafına bakıyor ve dün geceden beri uyutmadığı Jimin'i daha da rahatsız ediyordu.

SeokJin'in Hoseok ile alıp veremediği neydi bu denli anlaşılır gibi değildi. Canını yakmayı isteyecek kadar gözü dönmüş olamazdı.

Jimin sadece ikisini ayıracak minik bir şey isterken SeokJin tam aksine Hoseok'un okula dahi gelemeyeceği boyutta şeyler istiyordu ve dün geceden beri zıtlaşıyor olmalarının sebebi de tam olarak buydu.

Jimin elbette ki Hoseok'un fazlasıyla acı çekmesini istemiyordu. Kendi kolları arasına aldığında rahatlıkla düzelebileceği ve bir süre sonra atlatabileceği şeyler istiyordu.

Aslında bu zamana kadar da tek isteği Taehyung'un sevgisini yok etmekti. Ama bunu ne yaptıysa başaramamıştı ve şimdi belki de bir süre sonra Hoseok'a açılıp tüm her şeyi bir düzene oturtacaktı. Ve Jimin bunu istatistiklere döktüğünde planını yapması için en fazla 1-2 haftası olduğunu düşünüyordu. Çünkü Taehyung ve Hoseok'un arasından su sızmazken arkadaşlık evresinin level atlaması uzun bir süreç gerektirmeyecekti.

"Alerjisi ne boyutta bilmiyoruz ama."

SeokJin çokta umrunda değilmiş gibi göz devirdikten sonra telefonun ekranını kapattı ve konuştu.

"Her planıma itiraz edeceksen nasıl bir ilerleme kaydedeceğiz? Birlikte başladık,birlikte bitireceğiz. Ha yok senin planların bana ters diyorsan o zaman ben bildiğim yoldan giderim."

Kendisini bir mafya falan sanıyor olmalıydı. Bu özgüven patlamasının ve karanlık bakışların başka açıklaması mümkün değildi çünkü.

"Bak SeokJin"

Jimin sonunda vücuduna dik bir biçim verdikten sonra arkasına yaslandı ve SeokJin'e çevirdi bakışlarını.

"Taehyung'a bir şey olmasın diye Hoseok'un üzerinden planlar yürütmeni anlarım. Ama Hoseok bana sağ lazım tamam mı? Saçma ve sonu hoş olmayan planlar yerine makul şeyler düşün. Hoseok zarar görürse o zaman bende boş durmam anladın mı? Sen liseye giden 17 yaşında birisin. 30 yaşında silahlı çatışmalarla saç ağırtmış mafya bozuntusu değil."

SeokJin önce kaşlarını çattı ardından gülümsedi. Gülümsemesi daha çok içtenlikten arınmış,gizem barındıran cinstendi.

"Anlaştık."

Jimin derin bir nefes verip gülümsedi.

"Güzel o zaman. Aklımda bir plan var."