We Were Beautiful :: VHope ✔

WWB-27

SeokJin+NamJoon

Karşısında oturan Namjoon hariç her yere baktığına emindi. Namjoon ise konuşacağı konuya bir türlü giremiyor hatta dudaklarını aralıyor ama kendisinde cesaret bulamıyor ve araladığı dudaklarını birbirine bastırıyor ve Seokjin'i seyretmeye devam ediyordu.

Güven...

Biliyordu onun güvenini kazanmak zor olacaktı. Ama Namjoon onu sevdiğine eminken güvenini kazanmanın kolay olacağını düşünüyordu.

Geçmişte kök salmayan sevgi duyguları onu aldattığında yaptığı ahmaklığı farketmesi ile gelişmeye başlamıştı.

Ama Seokjin,Taehyung geldiğinde çok geçmeden onu sevmişti ve Namjoon duygularını en ücrâ köşelere saklamaya çalışarak günlerini,haftalarını ve aylarını geçirmişti.

Yaptığı ahmaklığın cezasını öyle zor bir şekilde ödüyordu ki. Sırf Seokjin mutlu olsun diye Taehyung ile konuşuyor ve birlikte olmaları için ne yapabilirse yapıyordu.

Ama Taehyung,Seokjin'den daha da uzaklaşıyor ve okulun dört duvarı arasında kirletilmiş bir bedeni ve içinde sakladığı acı çığlıklarını umursamadan ona doğru ilerliyordu.

Seokjin'in Taehyung'u gerçekten sevdiğini biliyordu. Ama boşa çabalamanın,boşa kürek çekip yorulmanın ne anlamı vardı ki?

Seokjin onları ayırmak istiyor,planlar yapıyor ama sonuca bağlamadan vazgeçiyordu. O da kimseye zarar vermek istemiyordu. Namjoon bunu çok iyi biliyordu. Ama sevgisi onu kör etmiş ve iyi niyetinin körelmesine sebebiyet vermeye çalışmıştı.

Aslında Namjoon hep tam tersini düşünüyordu. Şuan karşısında oturan Seokjin ya Taehyung ile sevgili olmuş olsaydı. İşte o zaman ne yapacaktı?

Bu sorunun cevabını bulamıyor ama öyle bir şey olmadığı için de düşünme,irdeleme gereği duymuyordu.

Şuan SeokJin karşısındaydı. Ve eğer güvenini kazanabilirse ikinci şansını iyi değerlendirecek ve onu ne kadar çok sevdiğini gösterecekti.

"Seokjin"

Sonunda dudakları arasından güçsüz bile çıkmış olsu adı döküldüğünde devamını getirebileceğini umarak tekrar dudaklarını araladı.

"Onu unutmanı sağlayabilirim. Sonuçta bir geçmişimiz var. İyi bir geçmiş,sonu kötü olsa bile... Yaptığım ahmaklığın her zaman farkındaydım ama ben böyle bir hatanın ardından özür dileyecek cesareti kendimde bulamadım."

Seokjin dikkatli bir şekilde Namjoon'u dinliyordu.

"Ama senin için hala bir yerlerde var olduğuma eminim. Yeniden bir araya geldiğimizde gömdüğün duyguların filizlenecek. Buna inanıyorum. Eğer birlikte olursak. Bana güvenmen için elimden geleni yaparım. Seni seviyorum. Ve gerçekten artık aynı hataları yapamayacak kadar körüm. Bu gözler sadece seni görüyor."

Bakışlarını Seokjin'in gözlerinde gezdirdi. Seokjin dudaklarını araladı cevap vermek adına. Vereceği cevabın olumlu olmasını deli gibi istiyordu.

Mesaj olarak attığı yazıda dediklerinin hala geçerli olmasını istiyordu. Onunla birlikte olmak istiyordu.

"Peki. Gömdüğüm duyguları açığa çıkart Namjoon. Ama yorulup pes etmeyeceksen tabi."

Gülümseyip kafasını sağa sola salladı.

"Asla. Asla pes etmem."