4DÖRTLÜK

Çok Zor

Emirleri yolcu ettikten sonra oturma odasını toplayıp benim odama geçtik.
-Ee kuzum ne olduğunu anlatacak mısın?
-Tamam,şimdi annemle babam birşeyler karıştırıyor. Babam aylardır eve gelmiyor. Annemse kafasına göre gelip gidiyor. Hep işleri bahane ediyorlar bilmiyorum belki ayrıldılar bunlardan şüpheleniyorum.
-Saçmalama çok yoğun oldukları için eve gelemiyorlardır.
-Günlerdir mi?
-Olabilir kuzum takma sen inşallah düşündüğün gibi bir şey yoktur.
-Inşallah kahve yapayım mı içer miyiz?
-Olur bende sana yardım edeyim. Aşağı inip kahvelerimizi aldıktan sonra odama çıktık. Biraz dertleştikten sonra yatağıma girip oturduk.
-Kanka aklıma birşey geldi.
-Ne geldi yine?
-Bizimkileri görüntülü arayalım.
-A bak bu iyi fikir diyerek çalışma masamdan leptopu aldım ve skaype yi açtım. Biraz çaldıktan sonra buğra cevap verdi.
-Oo kızlar naber?
-iyi aşkım senden ne haber?dedi büşra.
-iyi de kuzen Emir sende değil mi?
-Hee o burada vereyim biraz konuşun.
-Olur diyerek leptopu kucağıma aldım.
-Aşkım nasıl oldun.
-Iyiyim aşkım  yani iyi olmaya çalışıyorum.
-Hm istersen geliyim.
-Saçmalama mavi birazdan uyuyacaz zaten gerek yok.
-Tamam prenses iyi geceler.
-Sanada mavişim öpüyorum görüşürüz.
-Rüyanda beni gör.
-Sende beni diyerek leptopu kapattım. Büşra telefonda buğrayla konuşuyordu.Kalkıp ışığı kapattım ve yatağa girip uyudum.
-Iyi geceler kardeş.
-Sanada  kardeş dedim gülerek.
*****
Sabah kalktığımda Büşra erkenden hazırlanıp çıkmıştı. Masamada kocaman bir not bırakmıştı.
"Kuşum biz buğrayla takılıcaz o yüzden erkenden hazırlanıp çıktım haberin olsun"
Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra aşağı mutfaktan kahve almaya indim. Kahveyi kahve makinasına koyduktan sonra kapı çaldı. Giderek kapıyı açtım ki ne göreyim.
Annem ve babam.
-Naber tatlım?dedi annem zorla gülümsemeye çalışarak.
-Hayırdır anne ve baba hangi dağda kurt öldü  niye geldiniz dedim,
-Hiç kızım seni özledik ve geldik.dedi babam.
-Aylar sonra bir kızınızın olduğu aklınıza gelmesi ne kadar güzel.dedim sinirle.
-Kızım seninle konuşacaklarımız var.
-Ne konuşacaksınız?
- Bir içeri geçelim de öyle dedi babam. Suratlarından kötü  birşey olduğunu anlayabiliyordum.Içeri geçtiğimizde beni karşılarına oturttular.
-Kızım biz babanla bir karar aldık.
-Ee anne?
-Nasıl söyliyeceğim bilmiyorum.
-Neyi anne ne oldu?dedim tedirgin çıkan sesimle.
-Kızım biz babanla
-Dur anne söyleme ben tahmin edeyim siz babamla ayrılacaksınız dimi dedim.Evet der gibi kafasını salladı.Işte o an kendimi öldürmek istedim başımdan aşağı kaynar sular inmişti. Bu duruma alışmak istemiyordum hayır bunlara katlanamazdım.
-Ve senin velayetin konusunda konuşmak için geldik.
-Keşke gelmeseydiniz diye sinirle bağırdım. Benim velayetim kendimde . Zaten şurada az bir zaman kaldı 18 olmama. Ve ben tek yaşamak istiyorum alışkın olduğum için sorun olmaz dedim ağlayarak.
-Hayır efendim ya babanda ya da bende kalıcaksın diye bağırdı annem.
-Yok ya oldu başka hem benim hayatımı mahveden siz hemde kendi kendine kurgulayan siz. Ya siz bu evden gidersiniz ya da ben giderim.diye bağırarak odama koşup kapımı sertçe kapattım. Kendimi yatağa atıp bağıra bağıra ağlamaya başladım. Sonra evden kaçmaya karar verdim. Yatağımın altından bavulumu alıp tüm eşyalarımı doldurmaya başladım. Kapımı açıp aşağı inecektim ki annem yolumu kesti.
-Hiç bir yere gitmiyorsun hanımefendi kusura bakma diyerek dış kapıyı kilitledi.