Bölüm Şarkısı: Lea Michele; Battlefield⬆
Sıla'nın Bakış Açısı;
Hemen ayağımdan bilekliği alıp koluma taktım ve kazağımla üzerini örttüm.
Konu kapanmıştı!
Taki Yeliz anne "Bu kimin telefonu?" diyene kadar...
"Benim, Yeliz anne!" dedim ona bakarak. Hayır! Bu yoldan dönmek yoktu. Korhan'a yardım edeceğim. Kardeşi için, onun için!
Her ne kadar babama ihanet ediyormuşum gibi bir his beni rahatsız etse de bunu yapmalıydım. Küçük bir kızı, tehditçi bir babaya teslim edilmesine seyirci kalamazdım. Baba kelimesine bile ihanet o adam!
Kim çocuğuna bunu yaptırırdı? Kim küçük kızını tehdit için bir araç olarak kullanırdı?
O adam kötü biriydi. Hani filmlerde hep kötülük düşünüp iyi insanları öldürme planları düşünen kişiler olurdu ya! Bizim hikayemizdeki o kişi bu adamdı.
Ama bizim finalimiz filmlerdeki gibi olacaktı. İyi insanlar kazanacaktı. Yani biz! Buna inanıyordum.
"Senin diğer telefonuna ne oldu?" diye sordu kuşkuyla. O adamın hala çatık kaşlarla bana baktığını hissediyordum. Kuşkulanıyordu benden.
"O kırıldı. Ben de bu modelden bir tane aldım. Beyza'da da aynı model vardı." dedim telefonu elimde tutarken. Beyza kimdi ya? Yeliz annenin tanımadığı sınıf arkadaşlarımdan biri?
"Paran fazla geldi sanırım senin!" dedi sertçe. Çatık kaşları beni süzdükten sonra adamlara dönüp "Yarın görüşürüz, iyi işler hepinize!" dedi.
Yeliz annenin çatık kaşlarıyla beraber ona baktım. Ne derse desindi. Aklımda sadece Korhan'ın yakalanmayacağı vardı ve bu beni sevindiriyordu içten içe. Kardeşine bir zarar da gelmeyecekti. Peki o adam gerçekten onları bırakacak mıydı?
Allah'ım! Bir hırsıza yakalanmaması için yardım etmiştim. Üstelik benim evimi soyan adam için!
İzin vermezdim aslında böyle bir şeye. Ama kardeşinin güvenliği için yaptığını söylemişti. Kendi eğlencesi için değildi. Ayrıca Korhan'a kanım kaynaşmıştı. Her ne kadar bana 'aptal' dese de ısınmıştı işte.
"Bugünki tavırların bana hiç iyi görünmüyor. Umarım altından bir şey çıkmaz!" diye tısladı Yeliz anne. "Şimdi odana git. Dışarı çıkma gece gece!" Ses tonundaki bıkkınlığı hissetmemek için aptal olmalıydım.
"İyi geceler!" dedim. Aslında gecemiz biraz garipti. İyi değildi ama... Sözdü işte, söyleniyordu.
~~~~~~~~~~~~
Furkan'ın Bakış Açısı;
Tüm evrakları babama vermiş, kardeşimin yanına gelmiştim. Hiç bir şey demeden dosyayı incelemeye başlayınca bir şey diyemedem buraya gelmiştim. Aramızdaki ilişki bundan ibaretti. Çaldığım dosyalar ve bana savurduğu tehditlerden ibaretti.
"Abiciğim?" diye ona seslendim. "Neredesin, prenses?"
"Bulamazsın ki beni!" diye bağırdı tatlı tatlı. Sesi inceydi. Uzaktan sesi o kadar güzel geliyordu ki!
Belki de bana böyle güzel görünüyordu. Sonuçta onun için herşeyimi geride bırakmıştım. Bu kadar seviyordum kardeşimi.
"Oyun mu istiyorsun sen?" diye bağırdım gülümseyerek. Salon yine her zamanki gibi dağınıktı. Oyuncakları duruyordu yerde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİLİT - ZEMHERİ
Humor-WATTYS 2017 KAZANANI- Başrolde ben olan bir film düşledim önce. Kitaplarda olduğundan daha gerçek, filmlerde olduğundan daha hayal! Zaman tüm renkleri silip süpürürken bir çocuk yetiştirdim zihnimin ıssız odalarında. Her yer siyaha özenip cansızl...
