Sen Ve Ben İhtimali

Bir Temmuz Gecesi - Part I

Çünkü bu sizin gibi güzel insanlar

İstedikleri her şeyi alan...

Çünkü başka kimse sizin kadar gaddar olamaz

Melisa, Ali ve ben cafede bir masada oturuyorduk. Elimi kolumu nereye koyacağımı şaşırmış, Ali'ye de bakamıyordum Melisa'ya da. Melisa bize ve dediklerimize asla inanmamıştı ve Ali'yle ben karşısında öylece otururken gözlerini biran olsun üzerimizden ayırmıyordu. Ben de gerildikçe geriliyordum tabi ki. Bir şey olmasa rahat olurdum belki ama şimdi Ali'ye dönüp bakamıyordum. Melisa'nın sorgular mı, tehditkar mı olduğunu anlayamadığım bakışlarınaysa asla bakamıyordum. Öyle bir odaklanmıştı ki birimizi boğacakmış gibi görünüyordu.

"Selam gençler!"

Nazlı'nın sesini duymamla üzerimden devasa yükler bir anda düşüverdi ve gülümseyen yüzümü Nazlı'ya çevirmemle, Emre, Savaş ve Tuğçe'yi de görmem bir olmuştu.

"Hoş geldiniz." Dedim rahatlamış bir şekilde. "Biz de sizsiz sıkılıyorduk."

Yerimden kalkıp Nazlı ve Tuğçe'ye sarıldım. Sıra Emre'ye geldiğinde, içimden aynısını yapmak gelmedi ve hızla yerime geri oturdum. Geri dönüp Melisa'ya baktığımda bir şeyler çıkarıyormuş gibi görünüyordu. Öyleydi ki bu durum, bir arada olmasak da öyleyiz diye düşünecekti Ali'yle her halde. Çünkü bu hareketimin Ali'yle birlikte olmamla bir alakası yoktu. Belki de o kadar belliydi ki Ali'yle aslında arkadaş kalamayacağımız, içinde bir yerlerde bildiği için bir şekilde sadece kanıt bulma peşindeydi. Yoksa, çoktan inanıyordu.

"Hoş bulduk." Dedi Tuğçe yerine otururken. İnanılmaz bir neşe vardı Tuğçe'nin üzerinde. "Size tanıdığım birbirinize düşme, kavga etme vesaire sürecini aştığımız için size bir sürprizim var."

"Nedir?" dedi Savaş, büyük bir merakla. Söz konusu Tuğçe'yse, şaşırmaya hazır olmalıydık çünkü.

"Bir sonraki değil, çünkü ona şuan 2 gün var sadece, ondan sonraki Pazar günü büyük bir parti organize ettim. Tamamen kendi organizasyonum. Tamamen." Dedi Tuğçe el çırparak, sanki dikkatler tamamen onun üzerinde değilmiş gibi daha çok ilgi çekerken.

"Parti Emre'nin babasının arkadaşının otelinde olacak. Bu defa, Ali'nin babasını işin içine girmesin dedim. Mekanlarımız klasikleşmeye başladı. Biz de değişiklik yapalım dedik."

Tuğçe hızla telefonundan otelin fotoğraflarını açıp telefonu masaya koyduğunda telefon ekranına baktım. Deniz kenarı bir oteldi, sanırım Tarabya civarındaydı. Manzarası enfesti. Oralarda boğazın akıntısından dolayı oluşan ekstra bir rüzgar vardı denizden gelen ama Tuğçe'nin bunu da çözeceğine emindim.

"Herkesi çağırmanız gerek. Gelmiş geçmiş en büyük organizasyon olacak. Ayrıca, maskeli balo olacak." Dedi heyecanla yerinde sıçrayarak. Çok özlemişti herhalde bu tarz şeyleri.

"E konsept belli." Dedi Savaş. "İsim buldun mu bari?"

"Reunion olacak." Dedi Tuğçe kaşlarını kaldırarak kendinden emin. "Bize bir isim bulmak lazım. İsim artı Reunion şekilde sunmamız lazım bunu."

"Gladyatörler." Dedi Emre gülerek. Güldüm istemsizce Tuğçe gözlerini devirirken.

"Amazonlar olsun bari." Dedi Nazlı gülerken ama şaka yapmıyordu sanki. Başımı iki yana salladım.