CAN YARIM

Bölüm 16

İZEL TEKİN

Melek ablanın telefonunun melodisi,odanın duvarlarında yankı bulurken yanağımdan süzülen bir damlayı sildim..

Çaresizlik her yanımı sarıp,bedenimi ıstırap verici bir acıya bulandırmıştı ve ben tam şu anda ölüyordum.

Melek abla,acıyan bakışlarla bana baktıktan sonra çalan telefonu cevapladı.

Oturduğum yerde ayaklanıp,odayı talan etmeye başladım.Sanki görünmez birileri boğazıma bir ip bağlamış,sıkıyorlardı ve benim elimden hiç bir şey gelmiyordu.

Senayı başkalarının evlat edinmesine engel olmak için,Tibetle evlenmem gerekiyordu..

Melek ablanın sözlerini o ilk idrak ettiğim anda aklıma başka çözümlerde gelmişti..Evlenebilecek başka bir aday bulabilirdim.Daha güvenilir,daha az ürkütücü..Fakat bunun için zamana ihtiyacım vardı.Gerçi içimden bir ses zaman olsa bile böyle bir aday bulamayacağımı söylüyordu.

Sahi kim kağıt üzerinde evlilik yapıp,sorumluluk almak isterdi ki..

Sonuçta böyle bir evlilik gerçekleşecekse iki kişinin çıkarları uğruna gerçekleşebilirdi.Hem belki evlenirsem ve Senayı yanıma alırsam,aradan bir kaç yıl geçtikten sonra boşanabilirdim.Tabi öncelikle bunu araştırmam gerekiyordu.

-''Bekliyoruz Tibet.İzelde burada.''

Tibet'in ismini duyunca,dikkatimi yaklaşık beş dakikadır telefonla konuşan Melek ablaya yönelttim.Telefonu kapatıp,bana döndüğünde ''Tibet buraya geliyor.'' dedi.

İçimde pır pır eden şeylere anlam veremeyerek,''Neden ?'' diye sordum.

-''Hastaneden geliyor.Belli ki babasıyla konuşmuş.''

Yutkunmaya çalıştım ama ağzım kupkuru olmuştu.

-''Ş-Şimdi ne olacak yani..'' dedim sessizce..Cevabını bildiğim bu soru bir feryat gibi dökülmüştü dudaklarımın arasından..

Melek abla ayaklanıp,karşıma geçtiğinde ellerimi ellerinin arasına aldı..Bakışları sıcacık ve hüzünlüydü..

-''Bak..'' diye fısıldadı..'' Senayı buradan kurtarman için eline bir fırsat geçti kızım.Bunu değerlendir..''

-''İ-İyide ona nasıl güveneceğim ben?'' Yutkundum..

-''Tibet'i iyi tanırım İzel.Bir söz vermişse seni yarı yolda bırakmaz..Babası onun için çok değerli,belliki baban da İrfan'ın değer verdiği birisiymiş..Eğer şu anda hastanede yatmak zorunda olmasaydı eminim ki seni himayesi altına alacaktı..''

Bu cümlelerde mantıksız bir şeyler vardı..Uyuşmayan bir şeyler..

-''Madem babam,İrfan bey için değerliydi.Neden beni işimden etti ya da şimdiye kadar karşıma çıkmadı..Bunlar çok mantıksız Melek abla.''

Melek abla elimin üzerindeki elini şefkatle biraz daha sıktı..

-''Babanın,onun askerlik arkadaşı olduğunu tesadüfen ve yeni öğrendi..Sen işten çıkartıldıktan sonra dosyalarını incelerken farketmiş..Seninle iletişime geçemeden de rahatsızlanmış zaten..''

Melek ablanın sözlerini sindirmeye çalışırken derin bir nefes çektim.Her şey yeni yeni yerine oturuyordu..

-''İrfan bey'in durumu çok mu kötü?'' diye sordum usulca..İçimde yeni bir hüzün filizlenmeye başlamıştı..

İlk kez ailem hakkında bir şeyler öğrenme fırsatını yakalamıştım ve ne yazık ki bu fırsatta ellerimin arasından kayıp gidiyordu.

-''Oldukça kötü..''