Bölüm 15

8.6K 467 9
                                    


 İZEL TEKİN

İşten çıkarılmamdan yaklaşık bir hafta sonra tüm ümitlerim körelmiş,çalışabileceğim bir iş bulamayacak olmanın korkusu yüreğimi doldurmaya başlamıştı.Bir hafta boyunca bir sürü iş başvurusu yapmış,görüşmelere çağrılmıştım fakat görüşmeler olumlu geçse dahi geri dönüş alamamıştım.

-''Ne düşünüyorsun yine?''

Gizem'in sesi düşüncelerimi yararak kulaklarıma dolunca derin bir iç çektim.

-''Hiçç..''

Önündeki peynir diliminden küçük bir parça bölüp,çiğnemeye başlamışken gözlerini devirdi.

-''Üzülme artık ya!Daha bir hafta oldu.Elbet bulacaksın iyi bir iş.''

Elimdeki çatalı tabağımın kenarına bırakarak,ayaklandım.

-''Ben ümidi kestim..Bence sende kes.''

-''Saçmalıyorsun İzel.'' diye söylendi yüksek bir sesle.'' Zaten o Tibet yamuğunun yüzünü görünce,tekmeyi basasım geliyor ona.Zor duruyorum orada ya.Bende çıksam ya işten.''

-''Asıl saçmalayan sensin.Diyelim sende çıktın işten.Nasıl geçineceğiz biz?''

-''Geçinemeyeceğiz.''

Kaşlarımı havalandırdım.''O zaman sen çalışmaya bende iş aramaya devam bebeğim.''

Gizem'in üflemeleri arasında telefonumun zil sesi ortama yayılmaya başladı.Mutfak dolabının üzerindeki telefonu alıp ekrana baktım.

-''Melek abla arıyor.''

Gizem söylediklerimi duyunca elindeki çatalı bıraktı.

-''Sabahın bu saatinde neden arıyor?''

Sesindeki endişeyi hissetmiştim.Telaşla telefonu cevapladım ve nefesimi tuttum.

-''Alo..''

Sesimin cılızlığı,hissettiğim korkunun dışa vurumuydu.

-''İzelcim.''

-''Efendim Melek abla.Bir sorun mu var?''

-''Hayır bir sorun yok..Nasılsın?''

Sesinde bir şeyler vardı.Hissediyordum.Bir sorun vardı.

-''İyiyim.Ne oldu söyle lütfen.''

-''Gizem yanında mı?'' diye sordu.

-''Evet..'' dedim.

-''Ona hissettirmemeye çalış.Bugün yanıma uğrasan iyi olur önemli bir şey konuşmamız gerek.''

-''Ne hakkında?'' Sesimdeki titrekliği fark eden Gizem,gözlerini kocaman açmış merakla ve endişeyle bana bakıyordu.

-''Sena hakkında.''

-''Tamam Melek abla bugün uğrayacağım yanına.'' dedim ve telefonu kapattım.Aslında dilimin ucuna çok fazla soru gelmişti ama yanımda Gizem'in olması bu soruları dillendirmemi engellemişti.

-''Ne olmuş?Neden aramış?'' diye sordu Gizem korkuyla harmanlanmış,yüksek sesiyle.

-''Bir şey yok.Sakin ol.Bana bir kaç iş bulmuşta.Onların adresini almaya gideceğim bugün.Onu söylemek için aramış.''

Söylediklerimle birlikte Gizem derin bir soluk bırakarak,sandalyeye yeniden yayıldı.

-''Bende bir şey oldu sandım.''

Gözlerimi, beni çözümlemek ister gibi bakan gözlerinden kaçırarak,''Bir çay daha içer misin?'' diye sordum.

-''Yok.İçmeyeceğim.Hazırlanıp çıkayım.İşe geç kalmayayım hatunum.''

CAN YARIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin