My Sisters World (voltooid)

Hoofdstuk 1.

Heden
(pov Evalyen)

'*Piep piep piep,' galmt het door de kamer. Kreunend til ik mijn hand op en druk op het smooze knopje. 'Nog vijf minuten.' zeg ik vermoeid tegen mezelf. Ik doe mijn ogen weer dicht en trek de deken strakker om mij heen. Net als ik weer lekker lig hoor ik de deur zachtjes open gaan. Ik voel dat er iemand de kamer in loopt. 'Lyn, wakker worden' 'Lyss.' kreun ik vermoeid. 'Laat me slapen.' 'Dan maar zo.' giegeld ze. 'Lyss!' gil ik en spring overeind. Madam had gewoon een glas water over me gegooid. 'Ik kom al' en sjok naar de kast. Ik pak een simpele spijkerbroek en een t-sjirt en loop door naar de badkamer. 'Ha ha, te laat.' roept lyss triomfantelijk terwijl ze de badkamer deur sluit. 'Als je maar wel opschiet.' feluiser mopperend.

Ik haat maandagen, de hele week de pesters ontwijken is nog een hele opgaven, maar op maandag is er geen ontkomen aan. Als ik denk dat ik steun van andere kan verwacht heb ik het goed mis, niemand wil vrienden zijn met "het slachtoffer", bang om zelf gepest te worden daarnaast heb ik geen vrienden die dit ooit zouden doen.

Oké als ik Alyse mee tel is het anders, zij is eigenlijk mij enige vriendin überhaupt de enige die met me praat op school. 'Jouw beurt.' zegt Allyse en ze houd de deur voor me open. Maar voor ik naar binnen kan lopen pakt ze mijn arm en zegt 'Trek het je niet aan van wat andere zeggen je bent zoals je bent.' 'Jij hebt makkelijk praten. Jij hebt vrienden in overvloed hoeft niet bang te zijn voor anderen jij...jij.' Huilend ren ik de badkamer in en gooi met een harde klap de deur dicht en ga huilend er tegen aan zitten.

'Lyn, sorry zo bedoelde ik het niet, Lyn, ach laat ook maar ik zie je zo op school.' Ze loopt de trap af en ik hoor haar beneden roepen 'Mammm, Lyn heeft weer zo'n bui.' Na dat ik een tijdje heb zitten huilen sta ik op en loop naar de wastafel en kijk in de spiegel. Langzaam trek ik mijn sjirt over mijn hoofd en de eerste littekens verschijnen al. 'Nooit zal iemand het weten dit is mijn geheim.' en ik trek een nieuw sjirt aan. Ik doe de deur van de badkamer open en loop naar beneden. Snel kijk ik op de klok 8:15 'Shittt, nog maar 15 minuten.' snel gris ik een broodje en rugzak van tafel, gooi de deur open en ren naar buiten. 'Dank je Lyss.' zeg ik als ik mijn fiets buiten zie staan. Ik spring op mijn fiets en race weg 'Als ik nu maar niet te laat ben.' denk ik hardop. Al snel fiets ik door het bos, de enige plek waar het voelt als thuis.

Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al 8:25 is. Ik zet er nog een tandje bij en gelukkig zie ik de school al voor mij liggen en fiets ik met volle vaart het schoolplein op. Snel zet ik mijn fiets weg en ren de school binnen. 'Juffrouw Williams, u bent te laat!' galmt het door de aula. Snel draai ik mij om en zie mevrouw Ten Berge in de gang staan. 'H..het spijt mij i...ik had m...ij verslapen.' stotter ik terwijl ik mijn gezicht naar de grond buig. 'Spijt is niet genoeg juffrouw Williams. Ik zie u vanmiddag om stipt half vier in lokaal A212.' sist ze me toe. 'Ik zal er zijn mevrouw.' zeg ik vlug. 'Stipt half vier!' roept ze terwijl ze wegloopt. 'Waarom moet dit mij altijd gebeuren.' kreun ik en loop daarna naar mijn lokaal toe. Voorzichtig klop ik op de deur van het lokaal 'Binnen!' roept de leraar. Ik doe de deur open en loopt de klas in, zorgvuldig sluit ik de deur achter mij en loop naar voren toe. Al mijn klasgenoten kijken mij aan en een paar jongens staan zelfs te grijnzen. 'Ga zitten juffrouw Williams' en de leraar gebaart naar een tafel. Ik loop er heen en ga zitten, de leraar draait zich om en schrijft wat op het bord. Er wordt op mijn schouder getikt en ik draai mij om 'He psst, pak aan.' feluisert de jongen achter mij en duwt een briefje in mijn hand. Ik kijk van mijn hand naar de jongen en weer terug 'Van hun.' fluistert hij en wenkt met zijn hoofd naar een stel grijzende jongens. Als ik zie wie het zijn draai ik mij snel om en open het briefje.

'Zo zo het lievelingetje komt te laat, nu had ik geen huiswerk. Dat zet ik je betaald kreng reken maar.'

Ik slik even en stop het briefje weg in mijn rugzak. De bel gaat en ik gris mijn rugzak van de grond en sprint de klas uit de gang op. Als ik de hoek om ga bots ik tegen iemand op en val op de grond 'Sorry heb ik je pijn gedaan?' vraagt een vriendelijke stem. 'Nee het gaat wel.' zeg ik en ik kijk omhoog recht in twee bruine ogen. Een heerlijke geur vult mijn neus. 'Mate.'  'Laat mij je helpen' zegt de jongen en hij strekt zijn hand naar mij uit. 'Dank je.' zeg ik terwijl ik zijn hand vastpak. 'Ik ben Jason.' zegt hij terwijl hij mij omhoog trekt. 'Evalyen.' zeg ik terug. 'Ik moet gaan, doei.' zegt Jason en hij loopt snel weg. 'Doei.' zeg ik verlegen terug. 'Mijn mate en ik moet hem zo ontmoeten. Ach laat ook maar.' zeg ik en ik loop richting de kantine.