My Sisters World (voltooid)

Hoofdstuk 33.

(pov Jason)

Ik ijsbeer de kamer rond "Vandaag is de dag vandaag vallen we aan." Zelf ben ik gisterenavond nog naar de vergadering gegaan, de puntjes op de i gezet. Maar toe kwamen drie wachters binnen stormen. "De vijhand trekt op naar het westen." kortom vandaag moesten wij aanvallen. Het is nu drie uur in de morgen en iedereen maakt zich klaar. De Gevallen Engelen zijn al om twaalf uur naar Meko's kasteel gegaan en hebben hun posities ingenomen. Ook Lyn is al vertrokken, al was het wel even nadenken hoe Nefris door de poort paste. Ik lach in mezelf en kijl in de spiegel "Laat mij Lyn zien." dan zie ik haar beeld ze heeft nu wachtronde. "Nee Jason concentreer je het is bijna jou beurt." ik sluit de spiegel af en zak in een stoel. De deur gaat open "Jason kom je, we moeten gaan." "Ik kom Varia." ik sta op, pak mijn zwaard en loop achter haar aan. "Nu is het moment, Meko's dagen zijn geteld."

"Vandaag is de dag dat wij een einde maken aan het Noorderijk!" "Jaaaa!" galmt het uit vele kelen "Aanvallen!" schreeuwt mijn moeder. De Elven krijgers trekken op naar het kasteel. Het kasteel opent zijn poorten en Meko's strijders komen eruit gerent "Het gevecht begint."

(pov Alysse)

De strijders rennen uit de poorten "Iedereen spannen!" schreeuwt Tauriel. Alle schutters spannen de bogen "Op mijn teken vuren." de strijders komen dichter en dichterbij "Wachten......wachten......VUUR!!!" we laten de pijlen gaan en nog voor de vijhand de troepen heeft kunnen bereiken missen ze al ruim honderd man. "Herhalen," nogmaals spant iedereen zijn boog en wachten wij op het teken. "TAURIEL NOORD-OOST." "ZESTIG GRADEN LINKS BOVEN." iedereen draai "VUUR DRIE SCHOTEN...NU!" één voor één vuur ik nauwkeurig drie schoten af. De dertig man die dachten slim te zijn zijn nu uitgeschakeld. "De toppen in en vuur ieder voor zich!" roept Tauriel, ik pak de tak boven mij beet en hijs mijzelf in de boomtop. Eenmaal check ik mijn pijlen voorraad "Nog een stuk of dertig." Ik kijk naar het slagveld op zoek naar slachtoffers. Mijn blik blijft hangen bij een groepje ruiters, verscholen op de achtergrond. "*Tuuuuuut tuuuuuut." het fluit singaal klinkt en de Engelen vallen het kasteel aan. Terwijl het leger verder oprukt naar het kasteel blijf ik kijken naar de ruiters. Ik verscherp mijn zicht en dan zie ik hem de man die deze oorlog is begonnen "Meko," sis ik. "Is dat hem?" Tristan's sist van woede, ik knik en pak zijn hand. "Rustig ik heb jou, hij is verleden tijd." ik voel hem ontspannen. Ik knipper een paar keer door een plotselinge schittering. Ook Tristan had er last van "Daar." hij wijst naar een toren. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en zie een schim bewegen. "*Tuh tuh tuh," drie korte fluitsingalen galmen over het veld. Dit gaat leuk worden, dit is het singaal voor de Dragon Hearts. Achterons vliegen honderden draken de lucht in. "Duiken!" en Tristan takelt mij en een pijl vliegt langs mijn hoofd. Kokent heten vlammen dalen neer op de strijders, maar om naar dit te kijken heb ik heen tijd "JONGENS, STRIJDERS OP TWEE UUR!!!" elf Elven stoppen met schieten en komen naast mij en Tristan staan. "WACHTEN....WACHTEN........NU!!!" en we schieten samen het groepje strijders neer. Ondertussen hebben de troepen het kasteel omsingeld en maken korte mette met de overige strijders. Ik kijk naar het slagveld en zie dat er grote verliezen zijn geleden. Niet alleen de strijders maar ook grote groepen van ons. "Aaaaaahhhhhhhhh!!!" galmt het over het slagveld. Ik kijk naar de toren en zie deze in vlammen oplaaien. "Wat is daar aan de hand?"

(pov Evanlyn)

"*Tuh tuh tuh," het signaal. We stijgen op onze draken en vallen aan. De stijders kijken op als ze grote schaduwe zien. Sommige vluchten terug naar het kasteel terwijl andere doorvechten. "Kilian...wat denk je van een vuurtje?" "Dacht dat je het nooit zou vragen." "OP DRIE. ÉÉN. ..TWEE...DRIE!!!" ik buig naar Nefris hoofd "Drakaris," ze opent haar bek en kokent heten vlammen storten zich over de strijders. De lucht kleurt rood van het vuur. De overlevende troepen lopen moeiteloos door het vuur en belegeren het kasteel. "Aaaaaahhhhhhhhh!!!" galmt het over het slagveld. De toren vliegt uit het niets in brand, maar tussen de vlammen rijzt een gestalte op. Verschillende Gevallen Engelen snelle ernaar toe. Dit kan maar één ding betekenen "Ze is opgestaan."