Hoofdstuk 4.

56 5 1
                                    

(pov Alysse)

"Ben thuis!"roep ik terwijl ik de deur met een harde klap dicht gooi. "Gek normaal zeggen ze er iets van." en ik loop naar de kamer toe. Meteen valt mijn oog om het betraande gezicht van mijn moeder 'Mam, gaat het...wat is er gebeurd?" en ik leg mijn hand op haar schouder. Achter me gaat de deur open en ik draai me om. Maar voor dat ik iets kan zeggen begint mijn moeder aan een kruisverhoor "Heb je haar gevonden, waar heb je gezocht?". "Nee" is het enige dat pap kan uitbrengen. Mijn moeder trekt wit weg en begint weer te huilen. "Kan iemand mij vertellen wat er aan de hand is!" zeg ik kwader dan ik bedoelde. "Evanlyen is....." maar de rest hoor ik al niet meer. Het enige waar ik nu aan kan denken is het briefje van vanmiddag.

Ik ren naar mijn vader toe die mijn moeder stevig in zijn armen houd en sla mijn armen om hem heen. "Ik....ik ga even naar buiten."en met betraand gezicht wurmt mam zich los van pap en loopt naar buiten. De deur valt dicht en ik voel twee armen om mijn heen slaan. "Het komt wel goed, we vinden haar wel."ik trek pap in een knuffel en voel de tranen al stromen. "Evanlyen huilt niet, daar is ze te sterk voor." denk ik. "Evanlyen!!!!!" hoor ik mijn moeder gillen en samen met mijn vader storm ik naar buiten.

Daar zit mijn moeder met Evanlyen in haar handen te huilen. Mijn gedachtes schieten voorbij als ik haar zo zie onder het bloed en blauwe plekken. Het enige waar ik nu aan kan denken is "Waarom Lyn?" .  "Lyss, hoor je me wel!"schreeuwt pap. "Nou ik....euhh" stamel ik terug. "Ga naar binnen en bel een ambulance, nu!" en hij draait zich weer om naar mam. Zo snel als ik kan ren ik naar binnen en bel 112.

Niet veel later komt een ambulance aan scheuren en springen er twee mannen uit. Terwijl één zich over Lyn ontfermd vraagt de ander van alles aan mijn ouders. "Weten we niet!"hoor ik mam er boven uit schreeuwen terwijl de andere man samen met pap Lyn op een brancard legt. "Kom mee."en mijn vader ent naar de auto toe. Ik kijk mijn moeder aan en die rent ook weg "Wacht op mij!!"schreeuw ik haar achterna en ren nar de auto. Pap drukt het gaspedaal in en we scheuren de ambulance achterna. Niks maakt mij meer uit het enige waar ik nu aan kan denken is "Wraak"

My Sisters World (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu