My Sisters World (voltooid)

Hoofdstuk 23.

(pov Evanlyen / Naedriene)

Ik zet de douch uit en droog mij af, dan kruipt een naar gevoel omhoog. Snel schiet ik in mijn kleren en loop voorzichtig naar de deur. Ik open de deur en sterke hoeveelheid zwarte magie suist langs mijn lichaam. "Dit is niet goed. Nefris help!" "Wat is er ik voel je angst." "Zwarte magie.." verder kom ik niet want ik wordt de kamer ingetrokken. "Wie is daar?" en ik grijp naar mijn dolk. Ik loop met uiterste concentratie verder de kamer in. Elk geluid nog zo klein hoor ik. Een adem blaas in mijn nek en ik draai met om. De dolk schiet uit mijn hand de muur in. De kamer wordt kouder en kouder, opeens wordt de ruimte omhuld door een grijzige mist een hand streelt langs mijn nek en weer draai ik mij om "Laat jezelf zie!" De mist verdwijnt en voor mij staat een gestalte met een lange zwarte mantel om. De kap bedekt een groot deel van zijn gezicht. "Wie ben jij?" vraag ik het gestalte. "Ik heb vele namen. Men noemt mij moordenaar, jager, de verslinder maar bovenal De dood." Al mijn nekharen schieten overein en ik stap achteruit. Het wezen schiet op mij en drukt mij tegen de muur. Uit allemacht probeer ik me los te rukken maar het is te sterk. Het wezen zet de kap af en kijkt mij aan. Alle botten in mijn lichaam bevriezen en mijn adem stokt in mijn keel. "Hij," van iedereen in deze wereld heeft hij ons verraden. Ik dacht dat hij mijn vriend was, hoe kan hij ons dit aandoen. "Omdat dit mijn lot is." een stekende pijn komt uit mijn buik. Ik leg mijn hand erop en voel een stroperige vloeistof. Alleen de geur maakt mij al misselijk "bloed". Hij grijnst breed uit en heft het bebloeden mes omhoog, dan vliegt het mes uit zijn hand. Woest kijkt hij om zich heen. In de deuropening staat een gestalte "Niemand doet mijn mate pijn." De jongen kijkt mij woest aan "Wij zien elkaar nog wel." en hij lost op in de duisternis. Jason rent naar mij toe en drukt met zijn shirt de wond dicht. "Waar is Lyss?" en hij scant de kamer. "Auw," klinkt het en het hoofd van Lyss verschijnt van achter de bank. Dan ziet ze mij en sprint op ons af, met een mooie sliding komt ze naast mij zitten. Ik kreun van de pijn en bloed stroomt langs Jason's handen. "Lyss doe iets je bent toch de god." zegt Jason gefrustreerd. "En nu roep ik jou op!" hoor ik Lyss kwaad roepen. Een rood licht verschijnt daar staat een vrouw. Het beeld wordt langzaam wazig voor mijn ogen. "Ze valt weg!" gilt Lyss. "Lyn blijf bij me, Lyn!"

Een helder wit licht verschijnt voor mijn ogen. En daar staat een jong meisje niet veel ouder dan mij. Als ze mij ziet glimlach ze en steekt haar hand uit. Ik aarzel even maar loopt dan toch op haar af. "Lyn nee blijf bij me!" Jason's stem galmt door mijn hoofd. Mijn gedachtes dwalen af naar Jason en ik open mijn ogen. "Jason," mijn stem klinkt schor. Ik voel hoe twee armen me stevig vast pakken "Ik dacht dat ik je kwijt was." Mijn zicht wordt scherper en ik zie Lyss praten met een vrouw. Ze knielt naast me neer en legt twee vingers in mijn nek. "Haar hartslag is in orde ze heeft alleen nog veel rust nodig. "Dankje," zegt Lyss en ze geeft de vrouw een hand. "Wie bent u?" mijn stem klinkt schor. "Mijn naam is Achana." en ze glimlacht vriendelijk naar mij. "Waarom bent u hier?" "Ze zuster riep mij op om je te genezen. Je was aan het sterven door bloed verlies." Alle herinneringen komen weer binnen. De dolk, de mist maar bovenal hij. "Ik ga maar voordat hij ondekt dat ik weg ben." een zwarte mist omhuld haar en ik kruip bang tegen Jason aan. "Rustig maar, zij doet ons niets." en hij streelt mijn haar. Ik leg mijn hoofd in zijn nek en snuif zijn geur op. "Ja moest eens weten hoeveel moeite ik heb moeten doen om haar naam te krijgen en jij krijgt hem met een vraag." en ze schud haar hoofd. Jason tilt mij op in bruids style en legt mij op de bank. "Hier drink op." en Jason duwt een glas in mijn hand. Ik bekijk de vloeistof het lijkt op water en voorzichtig ruik ik eraan. Meteen trek ik mijn hoofd terug "Nee dat is geen water." Jason en Lyss beginnen te lachen en ik duwe het glas in Lyss haar handen. En Lyss duwt het net zo snel weer terug "Je moet dit opdrinken lyn, het versterkt je goden krachten en dus ook je genezingsproces." Ik breng het glas naar mijn mond en kiep het in één achterover. De rillingen lopen over mijn rug als het goedje door mijn keel glijd. Ik leun tegen Jason aan en na een paar minuten voel ik me al beter.
"Wie heeft he eigelijk aangevallen?" Ik kijk Jason aan "Dat...dat weet ik niet meer?" "*Kuch kuch," "We hebben het er later wel over." en hij kust mijn voor hoofd.

"En nu terzake." zegt Lyss. Jason en ik knikken. "Ik leg die voorspelling nog maar één keer uit. Hier komt het." en ze schraapt haar keel.

"Haar vleugels zo zwart als de nacht. Zelf weet ze niks, maar hij wacht.

Een jong kind onzeker en bang weet niks over haar toekomst of wat komen kan.

Wanneer de bloedmaan komt is het voor haar te laat. Wacht niet op mij, hij weet dat het komen gaat."

"Dus wat wil je met deze tekst." Lyss rolt met haar ogen "Jason serieus ik wil die betekenis weten." "Vleugels zo zwart als de nacht...zwart als de nacht. Ik heb dat eerder gehoord." zeg Jason. Ook ik denk na waar heb ik het toch eerder gezien. "Ik heb het." en ik ren naar de slaapkamer. Als ik bij de deur ben draai ik mij om "Niet weggaan, wacht hier." Ik gooi de slaapkamer deur open en ren naar de boekenplank. Ik scrol met mijn vingers over de boeken en pak dan een rood kleurig boek eruit. Ik ren weer terug en leg het boek op tafel. "En wat moeten we hiermee?" vraagt Lyss. Ik kijk hun triomfantelijk aan "In dit boek staan alle wezens uit deze wereld." Jason pakt het boek van tafel en slaat deze open "Wolfbloods..Elven..Engelen, ja dat moet het zijn Engelen."Ik tik met mijn vinger onderaan de pagina "Bladzijde 185," Jason begint te bladeren. "Engelen onderverdeling." Lyss gaat naast Jason zitten en pakt het boek uit zijn handen. "Engelen worden onderverdeeld in drie groepen.

1. Hoge Engelen:
Engelen die de hogere posities bezitten. Zij worden ook wel Aards Engelen genoemt. Hun vleugels zijn altijd smetteloos wit. Verdere informatie zie bladzijde 187."

"Nee er werd gesproken over zwarte vleugels." zegt Jason. Dus Lyss gaat weer verder met lezen.

"2. Duistere Engelen:
Engelen die een tussen postitie bevatten. Zij zijn de Engelen die staan voor zowel leven als dood en daardoor de beschermende en begeleidende posities hebben. Hun vleugels hebben altijd een grijze tint die verschild naarmate hun positie. Verdere informatie zie bladzijde 189."

"Nee dit is het ook niet." en ik ga zitten. "Dan blijft er nog maar één groep over."

"3. Gevallen Engelen:
Gevallen Engelen zijn de slechtere soort van de Engelen. Zij heerse over de onderwereld en hun positie heeft alles met de dood te maken. Daarom worden zij ook wel Helle Engelen genoemd, hun vleugels zijn altijd zo zwart als de nacht. Verdere informatie zie bladzijde 191."

"Een Gevallen Engel dus." "Jason zij is niet zomaar een Gevallen Engel, zij is het lot. Er moet een reden zijn waarom wij haar moeten beschermen." zegt Lyss en ze slaat het boek dicht. "Ik denk dat er meer aan de hand is." en ik sta op. "Wat ga je doe?" en Jason pakt mijn hand vast. "Je wilt haar zoeken." en Lyss glimlacht. Jason staat op en neemt mijn handen in de zijne "Dan gaan wij met je mee."

(pove onbekend)

"Zo zo een Gevallen Engel dat maakt de jacht alleen maar interessant. Wacht maar meisje ik zal je krijgen. Mijn groene ogen kleuren langzaam rood "Tijd voor payback,"