De prins

351 24 3
                                    

Ik vroeg hoe we dat nu gaan terug halen. ‘dat gaat een hele klus worden, want we zullen hem eerst moeten vinden. Als we hem eenmaal gevonden hebben moeten we het gaan vragen. Klinkt misschien heel raar, maar hij zal je dan niets doen. Dan zal hij altijd iets terug willen. En dat verschilt iedere keer. En dat zal altijd iets zijn waarbij je een keuze zou moeten maken. Maar daar weet ik verder niks van, dus daar zullen we vanzelf achter moeten komen.’ een prins die harten verzamelt? Klinkt apart. ‘en wanneer wouden we dat gaan doen?’ ‘het beste is als we dat nu gaan doen. Want nu ben je niet in de buurt van Aagje of Adrienne.’ ‘hebben we een andere keus?’ ik wist niet of het nou wel zo slim is. Ze staan me sowieso op te wachten buiten om te kijken of er niets aan de hand is. ‘nee.’ ‘maar wat als ze buiten staan te wachten?’ ‘dan zullen we moeten rennen.’ Dat word dus rennen. ‘spaar je energie maar vast.’ Zei ik hem, en ik liep richting de deur. ‘Sanne wacht.’ Ik draaide me om en hij gaf me een intense, zachte kus. Ik trok me terug. ‘nee Jayden.’ Zei ik en liep naar beneden. ‘wij moeten even weg.’ Roep ik naar mama die me in de woonkamer de trap af ziet lopen. ‘waarheen?’ vroeg ze. ‘dat wil je niet weten, maar we zijn zo terug.’ Ik liep richting de deur, maar ze was naar de hal gekomen en riep me terug. ‘nee sorry, als je wil dat je mij nog levend ziet, zul je me dit risico moeten laten nemen.’ En ik rende op vampiersnelheid de tuin in. En zoals ik al zei, stond Adrienne al aan de rand van de tuin. ‘hèhè, eindelijk, kom je mee?’ vroeg ze poeslief. Ik keek haar nijdig aan. Daardoor veranderde ook haar houding. ‘je weet alles.’ Zegt ze als ze Jayden achter me ziet lopen. ‘ja, ik weet alles ja. En ik snap dat jullie me dat niet vertelt hebben hoor, alleen ga ik er sowieso natuurlijk niet mee akkoord. Ik ben niet geboren om vroeg dood te gaan. Sorry.’ ‘je kunt je niet van me afzetten.’ Zei ze rustig. ‘oh ja hoor, dat gaat wel.’ Ik begon te rennen zo hard ik kon met Jayden voor me uit. We begonnen in het oosten, en zouden desnoods heel het land afgaan voor die prins. Met Adrienne achter ons aan natuurlijk. De eerste kilometers zijn gemaakt. Nog niets. Ondertussen dacht ik na. Wie zou die prins kunnen zijn? Het enige wat ik weet is dat hij gevaarlijk is, hij verzamelt harten, zit ergens verstopt hier op het land wat ver uitstrekt, en dat hij mijn hart heeft. Ik heb geen idee wat hij ermee heeft gedaan of gaat doen. Ik was blijkbaar langzamer gaan rennen, want Jayden was me mee aan het trekken. Ik trok me los. Ik maakte weer vaart. ‘we komen niet levend daar aan als we niet iets bedenken.’ Zei ik telepathisch. ‘wat is je idee dan?’ vroeg hij. ‘we moeten splitsen.’ Hij schrok van wat ik zei, maar herstelde zich weer. ‘oké, we moeten zo toch weer een andere kant gaan zoeken.’ ‘Jayden, ze zullen achter mij aangaan. Dus jij zult die prins moeten zoeken.’ Hij reageerde niet. Hij wilde het niet maar wist wel dat ik gelijk had. Ik pakte zijn hand. ‘doe alsjeblieft voorzichtig?’ ‘doe ik.’ Zei hij. ‘ren.’ Zei ik en ik stopte. Ik draaide me naar Adrienne, en ik rende op haar af. we naderden elkaar snel. Op zo’n zeven meter van elkaar vandaan, sprong ik de bomen in, en sprong van tak naar tak. Ik wist niet waar ik heen moest. Want ik kon niet naar opa, want dan zou Adrienne achter Jayden aan gaan. Dus besloot ik maar een voorsprong te nemen door het terrein van opa te rennen, waar Adrienne om moest lopen. Ik was er bijna, toen ik zag dat Dann alleen in het bos liep, en er een vampier op de loer lag. Ik probeerde hem te roepen. Hij keek om zich heen, maar toen hij niks zag, haalde hij zijn schouders op, en liep door. Ik keek achter me, maar Adrienne was niet ver weg. Ik moest iets doen. En snel. Anders zou Dann het misschien niet overleven.

Ik heb een vraag aan jullie. Ik ben een ander boek aan het schrijven, en jullie mogen kiezen of ik dat op Wattpad zet of niet.

Het gaat over een elfenbos, wat helemaal vernietigd is door vampiers (ja, weer vampieren ja:p). Het lot van de elfen ligt in Pien's handen. Het is aan haar, en haar medereiziger Amelia, het elfje wat Pien heeft gered, om de elfen te helpen, en de vrede tussen de volkeren te brengen. Gaat het hun lukken?

Laat maar iets horen of jullie vinden dat ik hem op Wattpad moet zetten of niet.(:

Tears of a dead vampireWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu