Tears of a dead vampire

Het echte verhaal

'Jullie zouden je hierbuiten moeten houden! Dit is niet jullie zaak. Dit gaat over oude, grote, duistere magie!' Riep de prins, nadat ik het verhaal uit had gelegd. 'Die geesten, zielen wil je niet vrij laten. Dit zijn donkere demonen, die vreselijke dingen gedaan hebben. Achter die deur, zit de gevangenis met de grootste demonen allertijden die niemand vrij wil laten.' Vervolgt hij. 'Vertel ons het verhaal dan, misschien begrijpen wij het dan beter, wat is de gemeenschap? Wie zijn het? Wat is er gebeurd? Want daar zitten ook onschuldige zielen, die alleen rust willen vinden.' Vroeg ik rustig. De prins ging zitten en zuchtte. 'Ik zal jullie het verhaal vertellen. Die vrouw die je daar hebt gezien, was niet de wachter van die gevangenis. Dat is en blijft de gemeenschap. De gemeenschap bestond uit zeven man, ieder een eigen gave. Er is een helse tijd op dit landschap geweest. Daar praat niemand meer over. Honderden jaren geleden. In die tijd heersten demonen over dit gebied. Dat waren geen vampiers of weerwolven. Dat waren creaties die niemand ooit zou willen zien. Niemand die daar tegenin ging. Er werd geofferd, geslacht, gemarteld, ga zo maar door. In stilte is er toen wat bij elkaar gekomen. Dat is uiteindelijk de gemeenschap. Een vampier, een weerwolf, een mens, twee tovenaars en twee heksen. Deze gemeenschap heeft destijds een plan ontwikkeld om iedere demoon die er iets mee te maken had, op te sluiten. Deze heksen en tovenaars zouden hun krachten bundelen, en alle kracht uit de natuur halen om hen te helpen. Daar waren offers voor nodig.' Vertelde hij. 'De vampier, weerwolf en het mens.' Fluisterde ik. 'Juist. Zij hadden zich vrijwillig opgeofferd. Maar jullie begrijpen dat je met die spreuk aan drie man niet genoeg offers hebt. Zij spraken namelijk ook voor heel hun gemeenschap. Zei waren bereid om heel hun ras uit te laten roeien om de demonen op te laten sluiten. Deze tovenaars en heksen hebben daar toen ook alles voor gegeven. Maar niet alleen de kracht van de natuur of zomaar vrijwillige offers zijn nodig om dit te kunnen voltooien. Deze weerwolf is destijds veranderd omdat deze een mens heeft proberen te beschermen. Dat heeft toen gefaald, waardoor die in een vampier is veranderd.' Ik liet het even bezinken. 'Dit waren gewoon mensen. Je wilt toch niet gaan vertellen dat dit een verliefd stel was, wat voor de veranderingen een kind had gekregen?' De prins knikt. O mijn god. 'Dit kind was pas 18 toen het geofferd werd om dit gebied te beschermen. In het totaal heeft het 30 vampierlevens gekost, 30 weerwolflevens en 15 mensenlevens. Nu vraag je je natuurlijk af waarom het aantal mensenoffers zo weinig is. Een mensenoffer is genoeg om een gebied van ongeveer twee en eenhalve kilometer totaal te verwoesten. Totaal naar de grond te werken. Een mensenleven staat gelijk aan zes vampierlevens of aan drie weerwolflevens. Vampiers zijn al dood namelijk, dat staat volledig tegen de natuur in. Weerwolven hebben nog een half menselijk leven. Van de gemeenschap zouden er dan nog vier over zijn. De twee tovenaars en de twee heksen. Een heks heef toedertijd de spreuk niet overleefd. Dit was te veel voor haar. Dat maakt ons met drie. Op dit moment zijn wij nog maar met twee leden. De twee tovenaars. Een van de demonen heeft een laatste duistere spreuk uitgesproken over de andere heks. Deze probeerde uit allemacht de gevangenis open te krijgen en de demonen te bevrijden. Al is het tegenwoordig helaas lastig om heksen te vinden. Die zijn bijna uitgestorven. Voornamelijk uit angst. Bang dat er een heks zou zijn die zou helpen om de spreuk te verbreken. Helaas is deze laatste heks van de gemeenschap overleden.' Hij spuugde de laatste zin er uit en keek daarbij woedend. 'De laatste overgebleven heks van de gemeenschap was Adrienne.' Zei ik geschrokken. De prins liet totaal geen emotie meer zien. Ik snapte iets niet. 'Als Adrienne betoverd was door een van de demonen, waarom hielp u haar dan? Ze was verloren!' Nu was het mijn beurt om woedend te kijken. 'Omdat er bij iedere spreuk een achterdeur zit om de spreuk te verbreken! Het was mijn taak om uit te zoeken wat die spreuk was.' Reageerde hij.