Tears of a dead vampire

Vervolg

Ik legde het Jayden uit. ‘en ik kan niet bij haar in de buurt komen, want dan ben ik de pineut. En ik wil niet eens zien hoe oma onthoofd word, ze is en blijft mijn oma.’ ‘dat snap ik, en inderdaad, dus we kunnen ons beter opsplitsen, dat jij met Barney en Arnoud, en nog een paar andere, Adrienne afleid, zodat ik met een groep Aagje aanpak.’ Ik ging akkoord, maar wilde nu even een uurtje rust. We liepen de woonkamer in, waar mama, opa, Noa, en Stephan zaten. ‘zijn jullie er weer eens?’ grapte Jayden naar Noa. ‘Stephan is hier iedere dag hoor, voor Dann. En ik heb gezorgd voor die menigte hier, anders zou je ook niet ver komen, en zou Sanne al dood zijn, dus wees me maar dankbaar.’ Jayden gromde even. Ik lachte omdat Jayden niet meer kon reageren. Ik gaf Noa een welkom terug knuffel, en ging naast haar op de bank zitten. Jayden wilde naast me komen zitten, maar wist dat ik dat nu niet fijn vond. ‘zijn jullie niet meer bij elkaar Sanne?’ vroeg mama aan mij. Ik wilde geen antwoord geven, ik wilde dit gesprek niet. Dus ik was blij dat Jayden voor me sprak. ‘daar werken we aan.’ mama keek me bezorgd aan, en ik gaf haar een knipoog. ‘waar is papa nu eigenlijk?’ vroeg ik. ‘die komt morgen pas weer, die moest iets met zijn werk doen.’ Ik knikte. Er viel daarna een lange stilte, en mama gaf het op door naar bed te gaan. ‘ik ga ook maar eens mijn bed opzoeken, letten jullie goed op dan?’ vroeg opa. ‘ja hoor!’ zei Noa vrolijk. ‘het is al bijna zes uur in de ochtend, dus ik wens ze succes met hun slaap.’ Zei Stephan. Iedereen lachte. Daarna overlegden we ons plan met Noa en Stephan, en we overlegden tot Dann naar beneden kwam. Ik keek op de klok. Tien uur. ‘goedemorgen zonnestraaltje!’ zei Noa, toen Dann de kamer in kwam met een chagrijnige blik. Hij ging in de stoel zitten. Ik maakte voor hem in de keuken een ontbijt, wat hij rustig op at. Noa vervolgde. ‘in ieder geval, het is het beste plan wat we kunnen bedenken, al blijft het gevaarlijk, en kan het levens gaan kosten.’ Niemand reageerde, alleen Stephan knikte. Dann was erbij, die mocht zich geen zorgen gaan maken. Maar zelfs die reageerde niet, die was nog in een slaaproes. Het was mooi weer, dus ik besloot naar buiten te gaan en in het gras te gaan liggen. Eenmaal buiten was ik niet de enige met dat plan. Overal lagen vampiers te genieten van de zon. Ik ging voor de deur in een veldje paardenbloemen liggen. Noa kwam even later bij me zitten. Die ging bloemetjes plukken en er een ketting van rijgen. ‘Sanne, ik ga wel met jou mee.’ Zei ze opeens. Ik ging zitten. ‘ik denk niet dat ik dat goedkeur.’ Zei ik. ‘en toch ga ik met je mee. Of je dat nou wil, of niet.’ Ik negeerde die reactie en ging weer liggen. Een aantal vampiers keek ons aan. Barney en Arnoud kwamen naar ons toegelopen. ‘wat is het plan dan?’ vroeg Arnoud. Ik stuurde ze door naar Jayden en Stephan, omdat ik nog niet lang van de zon had kunnen genieten. Niet dat dat zou gaan lukken als je oma straks vermoord word. Niet veel later kwam Dann naar buiten. Een heel aantal vampiers keek nu op. Ik liet hem naar buiten komen, maar lette goed op onverwachte bewegingen. Dann ging naast me liggen. De meeste vampiers keken weer weg, maar een aantal bleef kijken of ik niet weg zou gaan, zodat ze een hapje hadden. Ik wist in ieder geval, dat ik Dann hier nooit alleen zou laten zitten. En opa en welk mens dan ook, ook niet. Want dat zou geen seconde duren, voor hij dan dood zou zijn.