Tears of a dead vampire

Bellen

riep hij, toen hij naar me toe rende. ‘en hoe kom je aan dat harnas?!’ vroeg Dann, hij kon zijn mond weer niet houden. ‘oma zat vanmorgen opeens onder de schrammen, uit het niets.’ Zei hij. Ik liep naar binnen en zocht oma. Ik vond haar in de keuken. ‘kijk eens wie we daar hebben.’ Zei oma blij. ‘in een harnas nog wel!’ zei opa. Ik zette mijn helm af. ‘gaat het oma?’ vroeg ik bezorgd. ‘ja hoor lieverd, het gaat.’ Antwoordde ze. ‘sorry, ik wist niet dat dat boek zo belangrijk was. Ik dacht dat het een slecht boek was, dus gooide ik het in het vuur. Het spijt me echt oma, sorry, het was niet de bedoeling om u pijn te doen.’ Verontschuldigde ik me. ‘het maakt niet uit lieverd, je hebt van je fout geleerd, en daar gaat het om.’ Zei ze. ‘kunt u uzelf dan niet genezen? Heeft u dat niet geleerd?’ vroeg Dann aan oma. ‘jawel, maar als ik mijn magie nu gebruik, kan Adrienne het huis en de tuin binnen. En dan zal ze wraak nemen op je opa dat hij mij toen gered heeft.’ Vertelde ze. Ik zette de helm op tafel en legde het zwaard ernaast. Ik haalde het boek uit mijn harnas en liet het aan oma zien. ‘hier, alstublieft, dan kan niemand zich meer verwonden.’ Zei ik, het boek uitreikend naar oma toe. ‘nee lieverd, als ik het boek ook maar even in de buurt van me heb liggen, kan ik de neiging om het boek open te maken niet bedringen, daarom lag het ook in de kooi bij Jayden. dan kan alleen hij erbij.’ Legde ze uit. Ik gaf het terug aan Jayden en probeerde het harnas uit te trekken, maar het lukte bijna niet. ‘ik help wel.’ Zei Dann stoer, maar ook hem lukte het niet. Jayden gaf het boek aan opa, liep naar me toe en Dann ging voor hem opzij. Zonder veel moeite, hielp Jayden me uit het harnas. ‘wat een karwei.’ Zei ik lachend. ‘nee hoor, je moet het alleen even onder de knie hebben.’ Zei Jayden, en legde het harnas ook op tafel. ‘kun je ook al een beetje met het zwaard omgaan? Of nog niet?’ vroeg oma. ‘nou ja, een beetje.’ Zei ik. ‘nee Sanne, wees nou maar eerlijk naar jezelf, je bent er goed in, je leerde het nog sneller aan dan ik vroeger deed, je hebt nu al een hele hoop technieken onder controle.’ Lachte Jayden en gaf me een zoen. Ik bloosde. Zo goed was ik nou ook weer niet… ‘ik ga maar weer eens aan het werk.’ Zei opa, en verliet de keuken. Ook Dann liep naar buiten achter opa aan. Oma stond moeizaam op en probeerde naar de tv te lopen. ‘ik help u wel, oma.’ Zei ik, en schoot haar te hulp. Ik zette de tv voor haar aan en liep naar de keuken. ‘dankjewel lieverd.’ Zei oma. Ik liep naar buiten en ging op het gras zitten. Ik ging liggen en keek naar de voordeur van het huis, waar Jayden vandaan kwam lopen. ‘je roept maar als je wilt leren hoe je een pijl en boog gebruikt hé.’ Zei Jayden, en ging naast me zitten. Ik stond meteen recht overeind. ‘ik wil nu wel beginnen?’ vroeg ik enthousiast aan Jayden. Jayden krabbelde overeind en rende weg het huis in. Binnen drie seconden stond hij weer voor me, met de pijl en boog. Hij liet me zien hoe je hem vast hield en leerde me hem te gebruiken. Dit was duidelijk een stuk moeilijker. Vooral toen hij me wilde leren een pijl af te schieten. ‘pak de woede uit je, en richt die op je doelwit. Laat je woede dan gaan en adem rustig uit en in. Wanneer je klaar bent om te schieten, voel je dat in je buik, en laat je de pijl gaan.’ Vertelde hij. ja, makkelijker gezegd dan gedaan, o mijn god, dat klonk ingewikkeld. Hier had ik duidelijk meer tijd voor nodig wilde ik het beheersen. Maar ik gaf het niet op. ik bleef oefenen en oefenen. Hier ging ook weer veel tijd in zitten. De volgende dag was ik ook de hele dag bezig, tot opa naar buiten kwam. ‘Sanne? Ga jij ook alvast inpakken? Morgen komen jullie ouders weer.’ Zei hij, en liep weer terug naar binnen. Ik zuchtte, ik wilde nog niet weg. Ik gaf de pijl en boog aan Jayden en rende naar opa toe. ‘opa?’ vroeg ik. ‘ja Sanne?’ zei hij en draaide zich naar me om. ‘ik wil nog helemaal niet naar huis.’ Zei ik teleurgesteld. ‘jullie hebben morgen met ze afgesproken.’ Ik keek heel beteuterd naar de grond. ‘je zou je ouders kunnen proberen te bellen, en vragen of je nog een tijdje hier mag blijven? Maar dat moeten ze dan wel echt goed vinden hoor!’ zei hij, en ik klaarde meteen op. ik gaf opa een knuffel en bedankte hem, terwijl ik naar de telefoon rende. Ik toetste het nummer in. hij ging drie keer over toen er werd opgenomen. ‘hoi, met Sanne!’ zei ik, en wachtte. Ik had mijn moeder aan de lijn. ‘oh, hoi Sanne! Hoe is het daar? Hebben jullie het een beetje naar jullie zin?’ vroeg ze. ‘ja, heel erg, daarom belde ik juist. Ik vroeg me af, mogen we hier nog wat langer blijven? We willen hier nog niet weg namelijk, en we hebben zomervakantie, dus hebben alle tijd van de wereld.’ Zei ik, en hoopte heel erg dat ze het goed vond.  ‘wil Dann dat ook?’ vroeg ze twijfelend. ‘ja, die wil het ook heel graag.’ Loog ik, want ik ben helemaal vergeten te vragen of hij ook hier wilde blijven. ‘ik moet dit heel even met papa overleggen schat, heb je even?’ vroeg ze. ‘ja hoor!’ zei ik, en wachtte. Ik zag Dann in de gang lopen en siste zijn naam. ‘psst, Dann, kom even!’ hij keek om en ik wenkte nog eens dat hij moet komen. Hij kwam voor me staan en vroeg met wie ik belde. ‘met papa en mama, om te vragen of we langer mogen blijven, maar ik was het helemaal vergeten aan jou te vragen, wil jij dat wel?’ vroeg ik aan Dann. ‘ja! Absoluut! Heel graag!’ antwoordde Dann, en ging in de stoel zitten. ‘Sanne?’ vroeg mama. ‘ja mam?’ zei ik poeslief. ‘we vinden het goed, maar aan hoelang langer zat je te denken?’ vroeg ze, opnieuw twijfelend. ‘wacht even hoor, even met Dann overleggen. ‘hoelang willen we hier blijven Dann?’ vroeg ik zacht, met mijn hand aan de onderkant van de telefoon, zodat mama het niet zou horen. ‘uh, om te beginnen twee weken of zo?’ zei hij. ik haalde de hand van de telefoon ‘mama? We zaten te denken…’ begon ik. ‘om te beginnen twee weken?’ ging ik verder, weer met mijn poeslieve stemmetje. ‘twee weken?!’ schrok mijn moeder. Ik trok een zuur gezicht naar Dann. ‘dan wil ik opa of oma wel even spreken hoor. Want dat is wel erg lang.’ Zei ze. ‘oké, even halen hoor! Hier, ik geef je Dann wel even.’ Zei ik en gaf de hoorn aan Dann. Ik liep de kamer uit en liep naar buiten. Opa stond met Jayden te praten. Ik liep hun richting in. ‘opa!’ riep ik, en ze draaide allebei naar me om. Ik jogde naar ze toe en legde het kort uit wat er was gezegd.