Tears of a dead vampire

Gevecht tussen vampieren

Ik sloeg rechts af, zonder Dann uit het oog te verliezen. toen ik een eind voor hem aankwam, sloeg ik links, en rende op hem af. De vampier kwam te voorschijn, en liep op Dann af. Ik riep hem nogmaals. Met effect, want hij zag de onbekende vampier. Ik was er bijna, en sprong uit de bomen op de plek voor Dann, zodat de Vampier hem niets aan kon doen. ‘spring op mijn rug. Nu.’ Zei ik rustig tegen Dann. Hij luisterde. De vampier vond het niet leuk dat zijn middagmaal werd afgepakt, en begon te grommen. Ik verplaatste me, en binnen een seconde stond ik voor hem. Ik wilde zijn nek omdraaien, waarbij hij pijnlijk in mijngezicht en bovenarm kraste. Ik probeerde de pijn te negeren en probeerde nog eens mijn nek om te draaien. Met succes. Hij lag nog niet op de grond, of ik rende al weer door het bos. Adrienne rende gevaarlijk dichtbij achter me. ‘hou je heel goed vast.’ Zei ik tegen Dann, waardoor hij zijn greep verstrakte. Ik sprong weer de bomen in. Ik kwam dichter bij het huis van opa, en hoorde onbekende stemmen. Wie waren dat. Toen hoorde ik er ook bekende stemmen tussen van Jarret en Esmée.  Wat deden ze bij opa? Ik kwam steeds dichterbij en hoorde ook steeds meer stemmen. De hele open plek bleek vol te staan met vampiers. Op een gegeven moment keek iedereen naar de richting waar ik vandaan zou komen, en wachtte af. nog zo’n honderd meter en ik zou er zijn. Ze waren op hun hoede, want ze hoorden Adrienne natuurlijk ook. Ik kwam bij de grens, sprong weer uit de bomen, en liep er overheen. ik rende naar de deur van het huis, en gelukkig liet iedereen me er door. ‘blijf hier. Als ik je nog een keer in het bos tegen kom, vermoord ik je.’ Zei ik dreigend tegen Dann, trok hem van mijn rug af, zette hem neer en rende door naar de andere kant van de open vlakte. Een aantal vampiers renden met me mee en vroegen waarom Adrienne me op de hielen zat. ‘dat kan ik nu niet uitleggen. Als het straks allemaal voorbij is, leg ik het uit.’ De vampiers begrepen me, maar bleven wel mee rennen. Toen ik de grens bereikte, schrok ik van Adrienne. Ik remde meteen af, en keek of ik via een andere plek de grens kon passeren. Adrienne stond met een groot aantal vampiers te wachten. Ik draaide me nonchalant om, en liep terug de menigte in. Met vampiers achter me. ‘wat ben je van plan?’ vroegen er een paar. ‘wil je Jayden laten vermoorden?’ vroeg er een. Ik draaide me om en gaf hem een flinke klap op zijn gezicht waardoor hij op de grond viel. Ik liep door tot het midden van het grasveld. Ik stopte, wilde me omdraaien, tot ik zag dat een aantal vampiers van Adrienne toegelaten waren op het terrein. Ik keek naar opa, en schudde mijn hoofd. Hij mocht niemand meer binnenlaten. Adrienne’s vampiers vielen ons aan. Er ontstond een gevecht. Een grote, gespierde vampier, gooide iedereen zo van zich af, en liep recht op mij af. ik ging rustig staan, en wachtte tot hij dichterbij was. De meeste vampiers van Adrienne waren vermoord en werden op elkaar gegooid en in de fik gestoken. Er ontstond een kring van vampiers om ons heen, en een paar stevig, gespierde vampiers ging achter me staan ter verdediging, mocht mij iets gebeuren. Er stond een zuchtje wind, maar verder was het muisstil, tot een kleine, behendige vampier uit de menigte sprong, en de grote vampier wilde aanvallen.