Bana Git Deme(Tamamlandı)

'Yeni Bir Alıntı'

 "Ne var sizin aranızda?" 

Kaşları çatıldı Eda'nın. Bu nasıl bir soruydu? Aralarında arkadaşlıktan öte bir şey olamazdı.

"Ne olabilir?" dedi soruya soruyla karşılık vererek.

Giovanni kadına doğru eğilip kolunu kavradı. "Gözümün önünde flört ettiniz." dedi dişleri arasından. Bu kadın onu delirtiyordu. Kocasının arkadaşıyla hem böylesine samimi olup hem de masum ayağına yatıyordu. Ancak Giovanni onun masum hallerine kanmazdı.

"Saçmalama Gio. Her şeyin bir sınırı var. Sen bana bunun imasını bile yapamazsın!" dedikten sonra kolunu adamın eli arasından kurtardı Eda. Sehpaya uzanıp kumandayı aldığında kocası başında dikilmekten vazgeçmiş çaprazındaki tekli koltuğa oturmuştu.

Kadının sert çıkışı adamı kendine getirdi. Kesinlikle saçmalıyordu. Arkadaşından emindi. Leo onu aptal yerine koymazdı. Bunu yapmayı göze alamazdı.

Hafif tınılı melodik bir kıkırtı kulaklarına gelince başını o yöne çevirdi. Sağ eliyle yüzüne düşen saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdıktan sonra "Kıskandın." dedi kadın. Bugüne değin kadının yüzünde hiç böyle bir gülümseme görmemişti. Birkaç kırışıklığa neden olan gülümsemesi devam ederken "Hala böyle hissediyor olman çok iyi." diyerek mutluluğunun sebebini belli etti. Olay ne yazık ki Eda'nın düşündüğü gibi değildi. Giovanni sevmediği bir kadını asla kıskanmazdı.

Cevap vermeye gerek duymadı. Kendini genç bir çocuk gibi anlatmaya ihtiyacı yoktu. Bunun yerine bakışlarını kadının gülen yüzünden televizyon ekranına çevirdi. Ona bakmaktansa sabah haberlerini izlemeyi tercih ederdi. Spikerin anlattığı deprem haberine kendini vermek istedi fakat başaramadı. Çünkü gözleri hemen yan taraftaki düğün fotoğrafına kayıp duruyordu.

Kaşları çatılı o günü anımsamaya çalışırken tuhaf bir şey oldu. Kadının kurduğu cümleyi anladı. İki dudak arasından çıkan o üç kelimelik cümle beyninde canlanıp anlam kazandı. Ana dili olmayan bir dili algılaması ne kadar normaldi?

"Baba, anneyi kıskandı."

Ani hamleyle tekrar ona baktığında az öncekinden farklı olmadığını gördü. Karnındaki bebek duyuyormuş gibi ona doğru başını eğmişti. Oturduğu yer dar gelmeye başladı adama. Dün geceden beri gerildikçe geriliyordu. Baba olduğunu duymak ise nedensizce onu huzursuz etmişti.

"Benimle ilgili hayal kurmayı kes." dedi içindeki hissiz tonu sesine de ekleyerek. Aynı sakinlikle koltuktan kalktı. Biraz önceki gülümsemenin yerini alan düz dudaklara ve onları tamamlayan iki dolu göze son kez baktı. "Sonunda üzülen sen olursun." dedikten sonra kadını yalnız bıraktı.