Bana Git Deme(Tamamlandı)

8.BÖLÜM

Büyük salonda konuk olan Benito ve Clariss değil, sessizlikti. Benito ve Eda dışında konuşan olmamış sessiz bakışmalar yaşanmıştı. Artık bu sessizliğe dayanamayan Eda masayı hazırlamak üzere ayaklanınca Clariss de onunla beraber ayaklandı. Giovanni bunu fırsat bilerek konuşmaya başladı.

"Bu kadınla evlendiğini neden bana söylemedin?"

Benito aheste bir şekilde bacak bacak üstüne attıktan sonra "İş güç arasında bunu söylemek aklıma gelmedi. Hafızanı kaybettiğine hala inanamıyorum zaten." dedi.

Giovanni sinirlerine hâkim olmakta güçlük çekiyordu. Bu kadın ne halt yemeye babası ile evlenmişti?

"Farkında mısın bilmiyorum ama kadın senden yirmi yaş küçük."

Benito gülerek oğlunu yanıtladı. "Senden duyduğum bir Türk sözü var. 'Gönül ferman dinlemez' diye. Aşık oldum, evlendim. Tıpkı senin gibi…"

Gülme sırası Giovanni'ye geçti. Bu esnada Clariss salondaki yemek masasını hazırlıyordu. Bunun için genç adam ses tonun düşürerek konuştu.
"Seninle aşk muhabbeti yapmadığımdan eminim, baba."

"Bundan o kadar emin olma evlat. Senden geceler boyu Eda'yı dinlediğime Tanrı huzurunda yemin edebilirim."

O kadının ismini duymak Giovanni'yi hep olduğu gibi germişti. Sinirle kafasını çevirdiğinde kapıdan içeri giren kadını görünce "Büyük bir hata yapmışım." dedi dişleri arasından. "Merak etme. Hatamı telafi edip ondan kurtulacağım."

Benito da o sırada çatal ve bıçakları dizen gelinine çevirdi başını. "Sen kaybedersin." dedi net bir şekilde.

"Özgürlüğümü kaybetmektense o kadını feda ederim."

Yaşlı adam sinirlendi. "O kadın dediğin çocuğunun annesi olacak."

"Çocuk değil mi? Benim olduğunu hissedemediğim bir çocuk umurumda mı sanıyorsun?"

O an salonda büyük bir gürültü koptu. Giovanni'nin son cümlesini duyan Eda elinde tuttuğu porselen tencereyi düşürdü. Genç kadın ağlayarak mutfağa girdi. Clariss ne olduğunu anlamamış ve yaptığı salatayı bırakıp Eda'ya döndü. Bu sırada gelininin peşinden gelen Benito "Sen içeriye bak Clariss." diyerek onu yolladı. Kocasının sözlerini sorgulamadan dinleyen Clariss salona gitti.

Benito Giordano ağlamaya devam eden gelinini önce çektiği sandalyeye oturttu ardından kendisi de diğerine oturdu. Genç kadının saçlarını okşayarak "Ağlama. Sen onun dilini tutamayan bir budala olduğunu bilmiyorsun. Sen onu tanımıyorsun Eda."

Burnunu çekerek "O benim eşim. Bana böyle davranması gerekmiyor." dedi.

"Seni hatırlamadığını biliyorsun, kızım."

"Biliyorum. Ama üzerime o kadar çok geliyor ki! Yaptığı imalar çok kırıcı baba. Dayanamayıp gitmekten korkuyorum."

"Bu cümleyi hiç sevmedim." dedi Benito kızarak. "Sadece sen yoksun unutma. Bebeğin var. Tek başına çocuk büyütmek ne kadar zor bilmiyorsun."

Masanın üzerinden peçete alan Eda gözyaşlarını sildikten sonra " Eğer istemiyorsa onunla kalamayız." dedi. Çünkü adamın sözleri günler geçtikçe çirkinleşiyor, telafisi olmayan yaralar açıyordu kadının yüreğinde.

Aynı anlarda bir yüzleşme yaşanıyordu aynı evin salonunda.

"Sen hayatımda tanıdığım en para göz kadınsın."

Clariss sadece gülümsedi adama bakarak. Kaşıkları dizmeye devam edip adama cevap vermedi. Bu genç adamı kızdırdı. Kadını hafifçe eğildiği  masadan kaldırdı. "Boşanacaksın babamdan." diye dişleri arasından konuştu.